Polityczność w teatrze i performansie 20-F-PTP
W ramach fakultetu analizować będziemy rozmaite strategie polityczności i zaangażowania społecznego we współczesnym polskim i europejskim teatrze i performansie. Omówimy rozmaite strategie performatywne, które pozwalają opisać aktualną sytuację społeczno-polityczną, ale także przepracować treści historyczne. Zastanowimy się nad kategorią sprawczości w sztukach performatywnych oraz nad wymiarem etycznym tego typu praktyk. Wśród tematów, które będziemy omawiać na zajęciach znajdą się między innymi: kryzys migracyjny i ekologiczny, prawa człowieka, polityczność ciała, zwrot ludowy, (nie)pamięć kolektywna. Polityczności będziemy szukać zarówno w kluczowych dla współczesności i historii dramatach społecznych, jak i w przestrzeniach codzienności. Na zajęciach będziemy oglądać niedostępne publicznie rejestracje przedstawień. Pretekstem do dyskusji będą prace między innymi: Milo Raua, Loli Arias, Jolanty Janiczak i Wiktora Rubina, Augusto Boala, Michała Borczucha, Teatru 21, Anny Smolar, kolektywów Siostry Rzeki i Public Movement, Christopha Schlingensiefa i Philipe’a Quesne’a. Ramy metodologiczne dla analizy spektakli i akcji performatywnych będą wytyczały przede wszystkim rozmaite nurty nowej humanistyki (np. humanistyka zaangażowana, ekologiczna i artystyczna, badania feministyczne i queer).
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Osoba studiująca
• ma świadomość tego, że teatr jest zjawiskiem społeczno-politycznym;
• zna i rozumie pojęcia polityczności, władzy i przemocy symbolicznej oraz agonu i potrafi tę wiedzę zastosować do analizy projektów teatralnych;
• umie argumentować swoje stanowisko na temat teatru i performansu posługując się wiedzą z zakresu nowej humanistyki;
• zna prace wybranych polskich i europejskich artystek i artystów teatru i performansu, które i którzy tworzą teatr o potencjale politycznym;
• potrafi dyskutować o problemach badawczych w atmosferze szacunku dla odmiennych światopoglądów i postaw.
Potrafi analizować współczesne spektakle i performanse w odniesieniu do dramatów i kryzysów społecznych.
Kryteria oceniania
Indywidualna rozmowa na koniec semestru, uczestnictwo w zajęciach, aktywność
• bardzo dobry (bdb; 5,0): wysoki poziom wiedzy z zakresu polityczności w teatrze i performansie; bardzo dobre przygotowanie do zajęć; znakomite wykorzystania wiedzy, umiejętności i kompetencji w dyskusji.
• dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej z nieznacznymi niedociągnięciami.
• dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć.
• dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalający poziom wiedzy z zakresu polityczności w teatrze i performansie; zadowalające przygotowanie do zajęć; poprawne wykorzystanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w dyskusji.
• dostateczny (dst; 3,0): dostateczny poziom wiedzy z zakresu polityczności w teatrze i performansie; słabe przygotowanie do zajęć; słabe wykorzystanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w dyskusji.
• niedostateczny (ndst; 2,0): niedostateczny poziom wiedzy z zakresu polityczności w teatrze i performansie; brak przygotowania do zajęć; niewykorzystywanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w dyskusji.
Praktyki zawodowe
Brak
Literatura
• Bourdieu, Pierre, Passeron, Jean-Claude, Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Wydawnictwo Naukowe PWN, E. Nayman, Warszawa 2006.
• Mouffe, Chantal, Agonistyka, przeł. B. Szelewa, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2015.
• Ranciere Jacques, Estetyka jako polityka, przeł. J. Kutyła i P. Mościcki, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2007.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: