Krytyczna analiza instytucji i tradycji religijnych i kościelnych 31-WK20L12

Zajęcia poświęcone sposobom, w jakie instytucje kościelne i wytwarzane przez nie tradycje przejmują i interpretują impulsy biblijne (czy szerzej związane z aktami założycielskimi chrześcijaństwa), umieszczając je we wnętrzu ustalonej świadomości systemu kościelnego.
„System kościelny”, to zespół wyobrażeń i powiązanych z nimi reguł postępowania, które od połowy pierwszego wieku decydują, że chrześcijaństwo istnieje w formie „kościoła” czy też „kościołów”. Oznacza to, że „system kościelny” nie utożsamia się po prostu z tym czy innym kościołem, ale stanowi zasadę i wewnętrzną formułę istnienia każdego chrześcijańskiego kościoła w każdym momencie jego historii. To właśnie ta trwała zasada i formuła będzie przedmiotem krytycznej analizy w ramach proponowanych zajęć.
W historycznych realiach jądro systemu kościelnego z natury rzeczy „obudowywane” jest rozmaitymi postaciami wspólnotowości, religijnymi kulturami, instytucjami i działaniami. Stanowią one zmieniające się / wymienne "powłoki" tego jądra.
W ramach zajęć zaproponuję zarówno dekonstrukcję "jądra" systemu kościelnego, jak też analizę wytwarzanych wokół niego historycznych i współczesnych "powłok" - czyli instytucji i tradycji.