Widowiska kulturowe 20-WK-22WDL
Zdefiniowane i omówione zostanie znaczenie terminu „widowisko kulturowe”, różnice pomiędzy nim a terminami pokrewnymi; wskazanie różnic między pojęciami pokrewnymi oraz utrwalenie najważniejszych teorii i metody analiz (Erving Goffman, Victor Turner, Jean Duvignaud).
Student pozna podstawowe kategorie opisowe i interpretacyjne, wypracowane przez antropologię widowisk i performatykę.
Głównym zadaniem konwersatorium jest opanowanie umiejętności rozumienia przemian dokonujących się w widowiskach kulturowych. Analiza przeprowadzona zostanie na wybranych przykładach (m.in. święto; rytuał; ceremonie; pogrzeby; gry i zawody; karnawały). Zaproponowane przykłady posiadają odmienną genezę; pochodzą z kręgu życia politycznego, społecznego, jak i prywatnego (performanse władzy, rytuały, ceremonie, zachowania codzienne). Oprócz tematów o charakterze ogólnym dyskutowane są również kwestie szczegółowe, poświęcone różnym typom widowisk. Omówione zostaną różne modele widowisk kulturowych w kontekście uwarunkowań społeczno-kulturowych i historycznych, bądź obyczajowych.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2020/SL: | W cyklu 2021/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- scharakteryzować różnice międzykulturowe za pomocą analizy form widowiskowych;
- opisać współczesne i historyczne znaczenia widowisk kulturowych
rozpoznać różne rodzaje widowisk oraz dokonać ich analizy i interpretacji;
- opisać zmiany zachodzące we współczesnej kulturze, ich odbicia w widowiskach kulturowych i powiązać je z ogólniejszymi przemianami społecznymi;
- przygotować i przedstawić prezentację dotyczącą wybranego widowiska kulturowego;
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
- obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieobecności nieusprawiedliwione w semestrze) i aktywność w ich trakcie (udział w dyskusjach);
- umiejętność zrelacjonowania głównych wątków dyskusji w sprawozdaniu;
- wartość merytoryczna referatu oraz sposobu jego przedstawienia – lub – wartość prezentacji oraz sposób jej przedstawienia;
- umiejętność zaprezentowania wiedzy nabytej w ramach przedmiotu
Skala ocen:
5,0 – bardzo dobra znajomość głównych kierunków refleksji nad widowiskami kulturowymi, umiejętność formułowania samodzielnych i pogłębionych opinii
4,5 – jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami
4,0 – możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji, ograniczony sposób formułowania oryginalnych konkluzji
3,5 – zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach nad widowiskami kulturowymi, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych form
3,0 – zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach nad widowiskami kulturowymi
2,0 – niezadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach nad widowiskami kulturowymi.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy.
Literatura
- Antropologia widowisk. Zagadnienia i wybór tekstów. Oprac. A.Chałupnik, W. Dudzik, M. Kanabrodzki, L. Kolankiewicz. Wstęp i red. L. Kolankiewicz. Wyd. 2. Warszawa 2010.
Carlson M., Performans, tłum. E. Kubikowska, 2007.
- Caillois R., Żywioł i ład, Warszawa 1973;
- A. van Gennep, Obrzędy przejścia. Systematyczne studium ceremonii, Warszawa 2006;
- Chrościcki J.A., Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, Warszawa 1974.
- Duvignaud J.., Dar z niczego. Przekład: Ł. Jurasz-Dudzik. Warszawa 2011
- Dudzik W., Struktura w antystrukturze. Szkice o karnawale i teatrze. Warszawa 2013
- Genet J., Ceremonie żałobne. Przeł. K. Rodowska. Gdańsk 1995.
- Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, Kraków 2000.
- Ficher-Lichte E., Teatr i teatrologia. Podstawowe pytania, tłum. M. Borowski, M. Sugiera, Wrocław 2012;
- Karnawał. Studia historyczno-antropologiczne. Red. W. Dudzik. Warszawa 2011:
- Rytuał, dramat, święto, spektakl. Wstęp do teorii widowisk kulturowego. Red. John J. MacAloon. Przekład Katarzyna Przyłuska-Urbanowicz. Warszawa 2009 (m.in.: John J. MacAloon, Igrzyska olimpijskie a teoria widowisk w społeczeństwach współczesnych);
Schechner R., Performatyka. Wstęp, Wrocław 2006;
- Schechner R., Przyszłość rytuału, przeł. T. Kubikowski, Warszawa 2000;
- Turner V. , Gry społeczne, pola i metafory. Symboliczne działania w społeczeństwie, przeł. W. Usakiewicz. Kraków 2005 (rozdział 5: Pielgrzymki jako procesy społeczne).
- Turner V., Antropologia widowiska, przeł. M. i J. Dziekanowie, Warszawa 2008.
- „Przegląd Kulturoznawczy” 2009, nr 2 (6),
-
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: