Programowanie projektów kuratorskich - spec. interdyscyplinarne projekty kuratorskie 20-PPK-21WDL-E
W ciągu ostatnich kilku lat w Polsce powstały zjawiska teatralne silnie oddziałujące nie tylko poprzez jakość artystyczną poszczególnych spektakli, warsztatów, performansów, ale przede wszystkim przez wytyczony program całości, określający misję artystyczną i obszar poszukiwań. Pojawiło się nowe słowo-klucz – „projekty”, a wraz z nim do sztuk performatywnych wkroczyła nieznana dotąd postać, określana, zapożyczywszy nazwę z obszaru sztuk wizualnych, mianem „kuratora projektów teatralnych”. Kurs ma za zadanie dać studentom narzędzia do konstruowania i analizowania interdyscyplinarnych projektów teatralnych – nauczyć, jak selekcjonować inspiracje tematyczne, zjawiska i naświetlać je z własnej, często bardzo osobistej perspektywy. Podstawę zaliczenia kursu stanowi przygotowanie przez studentów własnego projektu (ma on szansę zostać zrealizowany w ramach wieńczącego specjalizację festiwalu Nowa Siła Kuratorska), bądź analiza i prezentacja cudzego projektu.
Tematy / zadania realizowane na zajęciach:
- Historia oraz zakres działań kuratora sztuk performatywnych
- Analiza przykładowych projektów kuratorskich
- Próba definicji projektu kuratorskiego
- Współczesna humanistyka a sztuka kuratorska
- Przestrzenie tematyczne projektów: sztuka, nauka, społeczności lokalne, życie codzienne
- Praktyka kuratorska jako sztuka tworzenia nowych perspektyw estetycznych i społeczno-politycznych
- Budowanie dramaturgii i kontekstualizacja projektu kuratorskiego
- Prace badawcze w celu stworzenia projektu i programowanie projektu – praca zespołowa
- Przygotowanie prezentacji projektu
- Zasady tworzenia i napisanie tekstu kuratorskiego
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
- zna tożsamość i pola działań kuratora sztuki, w tym kuratora projektów performatywnych
- potrafi zdefiniować projekt kuratorski
- potrafi wyszukiwać, selekcjonować i analizować dzieła artystyczne (ze szczególnym uwzględnieniem sztuk performatywnych), teksty naukowe i zjawiska społeczne dotyczące wybranego przez siebie tematu
- umie wpisać projekt kuratorski w konkretny kontekst społeczno-kulturowy
- potrafi dyskutować na temat realizowanych w ramach zajęć projektów
- potrafi współdziałać, efektywnie pracować oraz argumentować swoje stanowisko na temat sztuki i szeroko pojętej kultury w grupie
- potrafi zaprezentować i przeanalizować projekt oraz napisać tekst kuratorski
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
- aktywność w trakcie zajęć - ocena częstotliwości i merytorycznej wartości wypowiedzi studentów;
- przygotowanie autorskich projektów kuratorskich, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie) - ocena efektów pracy indywidualnej lub zespołowej poprzez egzamin ustny;
- umiejętność pracy w zespole - ocena efektów pracy zespołowej poprzez egzamin ustny(15%);
- obecność na zajęciach (20%).
Skala ocen:
4. Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
bardzo dobry (bdb; 5,0): duża wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); bardzo dobra znajomość teoretyczna sztuki kuratorskiej; wysoka aktywność w dyskusji; doskonała umiejętność pracy w zespole; kreatywność; wysoki poziom prezentacji projektu; najwyżej 2 nieusprawiedliwione nieobecności.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej z nieznacznymi niedociągnięciami, najwyżej 2 nieusprawiedliwione nieobecności.
dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć, najwyżej 3 nieusprawiedliwione nieobecności.
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); zadowalająca znajomość teoretyczna sztuki kuratorskiej; zadowalająca aktywność w dyskusji; zadowalający poziom prezentacji wyników pracy; najwyżej 4 nieusprawiedliwione nieobecności.
dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); słaba znajomość teoretyczna sztuki kuratorskiej; słaba aktywność w dyskusji; zadowalający poziom prezentacji wyników pracy; najwyżej 6 nieusprawiedliwionych nieobecności.
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); niedostateczna znajomość teoretyczna sztuki kuratorskiej; niezadowalający poziom prezentacji wyników pracy; więcej niż 6 nieusprawiedliwionych nieobecności.
Praktyki zawodowe
Celem praktyk jest konfrontacja wiedzy zdobytej w warunkach laboratoryjnych z realną praktyką organizowania projektów performatywnych. Studenci samodzielnie wybierają instytucję (samorządową, państwową bądź sektora niezależnego) oraz obszar realizacji projektu, w który chcą się wdrażać (programowy/badawczy bądź organizacyjny/marketingowy). Praktyki można odbyć w teatrach, fundacjach i stowarzyszeniach działających w sektorze kultury, centrach sztuki, instytucjach organizujących festiwale lub w ramach festiwalu Nowa Siła Kuratorska (o ile zaangażowanie w festiwal przewyższy 30 obowiązkowych godzin w ramach kursu „Realizacja projektów kuratorskich”).
Literatura
Brenson M., The Curator’s Moment, Art Journal, vol. 57, No 4, 1998, s. 16-27, dostęp: http://www.mjfdesign.net/terri/4ccuratorsmoment.pdf (5.11.20118).
Szyłak A., Buszujący w sztuce: kim jest kurator wystaw sztuki współczesnej?, http://magazyn.o.pl/2002/aneta-szylak-kurator-wystaw-sztuki-wspolczesnej/, (dostęp: 05.11.2018).
Klaić D., Gra w nowych dekoracjach. Teatr publiczny pomiędzy rynkiem a demokracją, przeł.: E. Kubikowska, Wydawnictwo: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Konfrontacje Teatralne / Centrum Kultury w Lublinie, Warszawa-Lublin 2014.
Kunst B., Artysta w pracy, Wydawnictwo: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Konfrontacje Teatralne / Centrum Kultury w Lublinie, Warszawa-Lublin 2016.
Welsch W., Estetyka poza estetyka. O nową postać estetyki, przeł. K. Guczalska, Universitas, Kraków 2005.
Stadion X – miejsce, którego nie było, red. J. Warsza, Wyd. Ha!art, Kraków 2008. dostęp
Malzacher F., Przy całej przyjaźni. Kuratorowanie w sztukach performatywnych, Gazeta Teatralna „Didaskalia”, nr 112, grudzień 2012.
RE//MIX, red. T. Plata, D. Sajewska, Wyd.: Instytut Teatralny, Komuna Warszawa i Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2014.
Keil M., Artysta – kurator – producent kultury, Gazeta Teatralna „Didaskalia” nr 121, czerwiec-sierpień 2014.
Rancière J., Estetyka jako polityka, przeł. Julian Kutyła i Paweł Mościcki. Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2007.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: