Narracje multimedialne 20-NM-21MDM
W trakcie kursu omówione zostaną szczegółowo zagadnienia takie jak:
- Narracje multimedialne – podstawowe definicje pojęcia, konteksty teoretyczne i kulturowe
- Relacje pomiędzy strukturami dramaturgicznymi i mediami technologicznymi na wybranych przykładach
- Analiza wybranych form medialnych takich jak na przykład gry wideo, narracje w internecie, narracje multimedialne w sztukach performatywnych
- Montaż, kolaż i inne strategie łączenia mediów
- Intermedialność
- Transmedialność
- Remediacja
- Kultura remiksu
- Dramaturgia relacji dźwięku i obrazu
- Narracje multimedialne jako przestrzeń rozwoju strategii reklamowych i niekonwencjonalnych kampanii
- Struktura dramatyczna i wizualna gier wideo
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- omówić problematykę dramaturgicznych źródeł wybranych form kulturowych (na wybranych przykładach)
- Zanalizować funkcje struktur dramatycznych w rozwoju różnych form medialnych w XX wieku (na wybranych przykładach)
- Omówić najważniejsze teorie i poetyki łączenia sztuk wykonawczych i wizualno- audialnych w XX wieku z uwzględnieniem paradygmatów historycznych.
- Dokonać analizy i interpretacji wybranych form medialnych z uwzględnieniem narzędzi dramatologicznych i kulturowych, m. in. film, instalacja, esej fotograficzny.
- przygotować i przedstawić prezentację o tematyce teoretycznej
- zainicjować i przygotować profesjonalny projekt na podstawie baz danych i źródeł naukowych
- wskazać i omówić aktualnie silnie rozwijające się zjawiska w przestrzeni współczesnej sztuki i kultury medialnej
- Wskazać i zanalizować współczesne medialne formy dramatyczne
- dokonać analizy i interpretacji medialnych form hybrydowych
Kryteria oceniania
- aktywność w trakcie zajęć (udział w dyskusji i w pracy zespołowej);
- wartość merytoryczna i projekt prezentacji oraz sposób jej przedstawienia;
- znajomość problematyki (współczesnej i historycznej) dramatu i mediów technologicznych
- umiejętność wskazywania analizy dzieł sztuki przy wykorzystaniu narzędzi dramatologicznych
- aktywność w czasie pracy zespołowej i umiejętność prezentowania wspólnie wypracowanych efektów
- umiejętność zaprezentowania na egzaminie wiedzy nabytej w ramach przedmiotu oraz poziom tej wiedzy.
Skala ocen:
5,0 – bardzo dobra znajomość zagadnień związanych z dramaturgią mediów, teoriami, koncepcjami i ideami łączenia mediów w ramach dzieła sztuki. Biegłe orientowanie się we współczesnych osiągnieciach z zakresu kultury konwergencji, intermedialności, remediacji i transmedialności. Umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przygotowywanych projektach
4,5 – jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami w umiejętności wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przygotowywanych projektach
6
4,0 – możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności we wskazywaniu pełnego zakresu kontekstów dla danych zjawisk, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji artystycznych łączenia mediów.
3,5 – zadowalająca znajomość zjawisk omawianych na zajęciach i zadowalająca umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przygotowywanych projektach
3,0 – zadowalająca znajomość zjawisk omawianych na zajęciach, słaba znajomość współczesnych komercyjnych zjawisk kultury medialnej i narzędzi jej analizy, słaba umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przygotowywanych projektach
2,0 - niezadowalająca znajomość zjawisk omawianych na zajęciach oraz wynikające z tego dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
• Multimedia from Wagner to Virtual Reality, pod red. R. Packera, K. Jordana, New York 2002. (wybrane rozdziały)
• Christiane Paul, Digital Art, London 2005. (wybrane rozdziały)
• Światy z pikseli. Antologia studiów nad grami komputerowymi, red. Mirosław Filiciak, Warszawa
2010.
•
• Higgins, Dick, Intermedia, w: Nowoczesność od czasu postmodernizmu, tłum. P. Rybson,
Gdańsk 2000
• Jay David Bolter, Richard Grusin, Remediations: Understanding New Media, Massachusetts 2000
• Henry Jenkins, Kultura konwengencji. Zderzenie starych i nowych mediów, tłum. M. Filiciak, Warszawa 2006
• Lawrence Lessig: Remiks. Aby sztuka i biznes rozkwitały w hybrydowej gospodarce, Warszawa 2009.
• Remiks. Teorie i praktyki, red. M. Gulik, P. Kaucz, L. Onak, Kraków 2011
• Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej, pod red. Ch. Coxa, Daniela Warnera, Gdańsk
2010
• Multi-media: Video - Installation - Performance, pod red. N. Kaye’a, New York 2007.
• Chris Salter, Entangled, Technology and The Transformation of Performance, Massachusetts, 2010 (wybrane rozdziały)
• Philip Auslander, Liveness: Perfomance in a Mediated Culture, New York 2008
• Alexander Galloway, Gaming: Essays on Algotithmic Culture, Minneapolis 2006(wybrane
rozdziały)
• Kate Mondloch, Screens. Viewing Media Installation Art, Minneapols 2010. (wybrane rozdziały)
• Bruce Block, Opowiadanie obrazem. Tworzenie wizualnej struktury w filmie, telewizji i mediach cyfrowych, tłum. M. Kuczbajska, Warszawa 2010.
• Piotr Kubiński, Gry wideo. Zarys poetyki, Kraków 2016
• Piotr Mańkowski, Cyfrowe marzenia. Historia gier komputerowych i wideo, Warszawa 2010
• Marie - Laurie Ryan, Avatars of story, Minneapolis 2006
• Gonzalo Frasca, Simulation versus Narrative. Introduction to Ludology, Routledge 2003
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: