Media interaktywne 20-MI-31WDL
Treści programowe dla przedmiotu:
- media interaktywne – podstawowe definicje,
- ewolucja pojęcia immersji – od pierwszych eksperymentów po projekty metaverse,
- pierwsze eksperymenty interaktywne: negocjowanie nowego typu relacji pomiędzy wykonawcą i odbiorcą,
- teatr multimedialny w XX wieku,
- literatura interaktywna i hipertekst,
- innowacyjne systemy ekspozycyjne,
- projekty sztuki poszerzonej (expanded art),
- światy syntetyczne i ich środowiska,
- interaktywne fabuły (gry wideo, film, widowiska),
- narratologia transmedialna i inne strategie badawcze w kontekście mediów interaktywnych,
- strategie projektowania doświadczenia użytkownika,
- sztuka nowych mediów,
- digital performance i widowiska interaktywne,
- komercyjne projekty interaktywne i technologiczne,
- technologia mediów interaktywnych, omówienie podstawowych platform (software i hardware).
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się osoba studiująca:
- zna w zaawansowanym stopniu wybrane zagadnienia związane ze sposobami współczesnego i historycznego funkcjonowania mediów interaktywnych oraz strategiami ich wykorzystywania w nauce, sztuce oraz projektowaniu doświadczeń użytkowników,
- zna i rozumie problematykę roli odgrywanej przez media interaktywne w kontekście różnorodnych dylematów związanych z postępującymi procesami technologizowania się życia,
- potrafi zanalizować i zinterpretować wybrane zagadnienia w rozwoju mediów interaktywnych oraz dokonać analizy wpływu mediów interaktywnych na współczesną kulturę i sztukę,
- potrafi stosować zdobytą wiedzę i umiejętności z obszaru mediów interaktywnych (np. posługiwanie się najważniejszymi kontrolerami do ich obsługi) w różnego, rodzaju aktywnościach profesjonalnych, mając na uwadze konieczność zachowania przy tym zasad etyki i odpowiedzialności.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość głównych kierunków w badaniach nad mediami interaktywnymi, umiejętność wskazania najważniejszych szkół metodologicznych, bardzo dobre opanowanie materiału prezentowanego na zajęciach z zakresu historii i teorii mediów interaktywnych i ich relacji z innymi im współczesnymi zjawiskami kulturowymi, społecznymi, technologicznymi, naukowymi, itd.; bardzo dobra znajomość współczesnych komercyjnych zjawisk kultury interaktywnej i wykorzystywanej technologii, biegła umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przeprowadzonych badaniach, zwieńczona spójną i kompletną formą przygotowanego pisemnego raportu.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami w umiejętności wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przygotowywanym raporcie z badań.
dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności we wskazywaniu pełnego zakresu kontekstów dla danych zjawisk, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji metodologicznych.
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach nad mediami interaktywnymi, umiejętność wskazania najważniejszych szkół metodologicznych, zadowalające opanowanie materiału prezentowanego na zajęciach z zakresu historii i teorii mediów interaktywnych i ich relacji z innymi im współczesnymi zjawiskami kulturowymi, społecznymi, technologicznymi, naukowymi, itd.; zadowalająca znajomość współczesnych komercyjnych zjawisk kultury interaktywnej i wykorzystywanej technologii, zadowalająca umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przeprowadzonych badaniach, zwieńczona poprawną formą przygotowanego pisemnego raportu.
dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach nad mediami interaktywnymi, umiejętność wskazania najważniejszych szkół metodologicznych, zadowalające opanowanie materiału prezentowanego na zajęciach z zakresu historii i teorii mediów interaktywnych i ich relacji z innymi im współczesnymi zjawiskami kulturowymi, społecznymi, technologicznymi, naukowymi, itd.; słaba znajomość współczesnych komercyjnych zjawisk kultury interaktywnej i wykorzystywanej technologii, słaba umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w samodzielnie przeprowadzonych badaniach, zakończona niekompletnym lub wymagającym znaczących poprawek pisemnym raportem.
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach nad mediami interaktywnymi, nieumiejętność wskazania najważniejszych szkół metodologicznych, niezadowalające opanowanie materiału prezentowanego na zajęciach z zakresu historii i teorii mediów interaktywnych i ich relacji z innymi im współczesnymi zjawiskami kulturowymi, społecznymi, technologicznymi, naukowymi itd. oraz wynikające z tego dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu.
Literatura
Zalecana literatura:
Ryszard Kluszczyński, Sztuka interaktywna. Od dzieła-instrumentu do interaktywnego spektaklu, Warszawa 2010.
Lev Manovich, Język nowych mediów, Warszawa 2006.
Henry Jenkins, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, Warszawa 2007.
Jan-Noel Thon, Transmedial Narratology and Contemporary Media Culture, Nebraska 2016.
Światy z pikseli. Antologia studiów nad grami komputerowymi, red. Mirosław Filiciak, Warszawa 2010.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: