Dramaturg w teatrze 20-DT-32WDL-E
Zadania i obszary praktyki dramaturga w teatrze w perspektywie antropologii i filozofii dramaturgii.
Kulturowe uwarunkowania dramaturgii i transkulturowa perspektywa krytyczna w praktyce dramaturgicznej
Polityka i etyka praktyki dramaturgicznej
Dramaturgia mediów tradycyjnych i elektronicznych
Dramaturgia performansów społeczno-kulturowych i technologicznych
Modele dramaturgiczne a problematyka społeczna, kulturowa, polityczna i ekonomiczna
Ekonomika teatru w kontekście praktyki dramaturgicznej
Instytucjonalne uwarunkowania procesu kreatywnego
Estetyka performatywności i inne współczesne estetyki
Praktyczne rozwiązania problemów dramaturgicznych
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- wykorzystać współczesną wiedzę humanistyczną do twórczej interpretacji tekstów dla teatru, współczesnych spektakli teatralnych i zjawisk performatywnych
- rozpoznać różne zasady dramaturgicznej organizacji spektaklu teatralnego i scenariusza oraz na tej podstawie zaprojektować własne rozwiązania dramaturgiczne
-używać „dramaturgicznego myślenia” do analizy i interpretacji współczesnych zjawisk społecznych, kulturowych, ekonomicznych i politycznych
- dostrzegać i opisywać różne modele dramaturgiczne we współczesnych performansach społeczno-kulturowych oraz technologicznych, a także różnych gatunkach i formach medialnych (gry wideo, web doc, systemy interaktywne, media społecznościowe, etc.)
- precyzyjnie nazywać idee i koncepcje dramaturgiczne i znajdować ich możliwe przełożenie na konkretne rozwiązania literackie i sceniczne
-świadomie i krytycznie bronić swojego stanowiska w dyskusji o teatrze jako miejscu artykulacji istotnych idei związanych z życiem publicznym
-analizować kulturowe uwarunkowania różnych modeli dramaturgicznych i myśleć o dramaturgii w perspektywie transkulturowej
-rozmawiać o różnych językach artystycznych, formach estetycznych i stylach stosując pojęcia adekwatne do danego zjawiska
-opisać wszystkie etapy twórczej pracy dramaturga w teatrze, wskazując konkretne zadania, jakie realizuje on na każdym z etapów
-opisać i analizować prawne, ekonomiczne i instytucjonalne uwarunkowania pracy dramaturga
Kryteria oceniania
aktywność na zajęciach (udział w dyskusjach grupowych i prac y w podgrupach)
-kreatywność, inwencja w dyskusji, niestandardowe podejście do problemów
-umiejętność klarownej i przekonującej argumentacji w dyskusji
-sprawność w posługiwaniu się różnymi rodzajami języków i precyzja wypowiedzi
-wartość merytoryczna , estetyczna i inwencja w prezentacji multimedialnej i ustnej, a także jakość jej przedstawienia
-jakość merytoryczna i literacka prac y pisemnej, umiejętność argumentacji
-umiejętność i sposób zaprezentowania wiedzy i umiejętności nabytych na zajęciach podczas egzaminu
Literatura
1. Zawód: dramaturg, „Notatnik Teatralny” nr 58-59/2010.
2. Wirus, strażnik, negocjator, partner, rozmawia Joanna Targoń, „Didaskalia - Gazeta Teatralna” nr 2/2007.
3. Lev Manovich, Język nowych mediów, przeł. Piotr Cypryański, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2006.
4. Jon McKenzie, Performuj albo... Od dyscypliny do performansu, przeł. Tomasz Kubikowski, Universitas, Kraków 2011.
5. Steve Dixon, Digital Performance. A History of New Media in Theatre, Dance, Performance Art, and Installation, The MIT Press 2007. 6
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: