Sztuka wystąpień publicznych i techniki autoprezentacji 16-SWPT-11

Budowa wystąpienia. Merytoryczna warstwa wystąpienia. Wybór tematyki wystąpienia – warsztaty praktyczne
Niewerbalne aspekty wystąpienia i autoprezentacji – ćwiczenia dotyczące mowy ciała
Multimedia i inne możliwości wzbogacenia przekazu – konwersatorium
Trudności i bariery przekazu (trudny słuchacz, stres, trema)
Wystąpienie publiczne z nagraniem dźwięku i obrazu - warsztat
Krytyczna analiza wystąpienia, poprawa błędów w wystąpieniu i autoprezentacji – warsztaty praktyczne

Cele kształcenia

Celem zajęć jest nabycie przez studentów praktycznych umiejętności związanych z przygotowywaniem i wygłaszaniem prezentacji publicznych. Uczestnicy pogłębią również swoje kompetencje w obszarach związanych z komunikacją z odbiorcami, panowaniem nad tremą i stresem. Studenci zrozumieją jak ważne jest budowanie pozytywnego wizerunku, poznają narzędzia pozwalające na skutecznie oddziaływanie na słuchacza. Szczególnie istotnym elementem szkolenia będzie indywidualna praca każdego z uczestników z kamerą. Osoby uczestniczące w szkoleniu będą miały możliwość wygłoszenia swojej kilkuminutowej prezentacji, która zostanie nagrana, odtworzona, a następnie poddana konstruktywnej informacji zwrotnej od pozostałych uczestników oraz wykładowcy. W formie warsztatowej zapoznają się z werbalnymi i niewerbalnymi elementami komunikacji. Zajęcia będą prowadzone metodą warsztatową i wymuszają aktywność uczestników. Wykorzystane zostaną testy, przeprowadzone dyskusje moderowane, ćwiczenia indywidualne i grupowe.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

biblioteka UAM i biblioteka IKE

Kierunek studiów

komunikacja europejska

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Dyskusja Praca z tekstem Metoda analizy przypadków Uczenie problemowe (Problem-based learning) Metoda ćwiczeniowa Metoda warsztatowa Pokaz i obserwacja Demonstracje dźwiękowe i/lub video Metody aktywizujące (np.: „burza mózgów”, technika analizy SWOT, technika drzewka decyzyjnego, metoda „kuli śniegowej”, konstruowanie „map myśli”)

Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)

nie

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

I rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

brak

Koordynatorzy przedmiotu

Katarzyna Jędraszczyk

Efekty kształcenia

Potrafi przygotować wystąpienie publiczne
Potrafi zadbać o odpowiednią do sytuacji komunikację z otoczeniem
Ma świadomość swoich słabych i mocnych stron związanych z autoprezentacją
Konstruktywnie ocenia wystąpienia publiczne swoje i innych osób

Kryteria oceniania

Osoby uczestniczące w warsztacie będą miały możliwość wygłoszenia swojej kilkuminutowej prezentacji, która zostanie nagrana, odtworzona, a następnie oceniona przez autora poddana konstruktywnej informacji zwrotnej od pozostałych uczestników oraz wykładowcy.

Oceniane będzie: wybór tematyki 0-20%
Panowanie nad elementami werbalnymi i niewerbalnymi 0-20%
Dobór argumentów i merytoryka 0-20%
Kontakt z grupą i opanowanie – 0-20%
Przygotowanie techniczne – 0-10%
Autoewaluacja 0-10%
50% - dostateczny
55% - dostateczny +
60-70% dobry
75-80% dobry+
85-100% bardzo dobry

Literatura

Agata i Jerzy Rzędowscy, „Mówca doskonały. Wystąpienia publiczne w praktyce”, Gliwice 2009.
Bernard Blein, „Sztuka prezentacji wystąpień publicznych” Warszawa, 2009.7.

Uzupełniająca
Barry Gibbons, „Przemawianie. Jak zostać mówcą doskonałym”, Poznań 2007.
Nancy Duarte, „Slajd:ologia. Nauka i sztuka tworzenia genialnych prezentacji”, Gliwice 2011.
Kohout J., Retoryka, Mowa zjednuje ludzi, Gliwice 2006
Tokarz M., Argumentacja, perswazja, manipulacja, Gdańsk 2006.
Wiszniewski A., Jak przekonująco mówić i przemawiać, Warszawa 1994
Kochan M., Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków 2005
Praca zbiorowa, „Wystąpienia publiczne. Zostań mistrzem retoryki”, Warszawa 2006.
Głowiński M., Zła mowa, Warszawa 2016.
Karwat M., Obiecanki-cacanki, czyli demagogiczny repertuar obietnic, w: E. Pietrzyk-Zieniewicz (red.), Studia Politologiczne vol. 6, Warszawa 2002.
Korolko M., Sztuka retoryki, Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1998.
Kurkowska H., Skorupka S., Stylistyka polska, Warszawa 1974.
Lakoff G., Nie myśl o słoniu! Jak język kształtuje politykę, Warszawa 2011.
Laskowska A., Słówka historyczne, czyli III Rzeczpospolita w cytatach, Warszawa 2004.
Marcjanik M. (red.), Retoryka mediów, retoryka w mediach, Warszawa 2012.
Pietrzyk-Zieniewicz E. (red.), Scena polityczna i media: miraże sukcesy, ryzyko autoprezentacji, Warszawa 2004.
Pietrzyk-Zieniewicz E., Kreacja wizerunku przywódcy politycznego. Style argumentacji, w: T. Bodio (red.), Studia Politologiczne vol. V, Warszawa 2001.
Pietrzyk-Zieniewicz E., Sokołowski A., Zieniewicz A., Jak Polak z Polakiem… Autoprezentacje. Dyskursy. Analizy. Ciechanów-Pułtusk 1998.
Schopenhauer A., Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, Kraków 1973.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 16-SWPT-11 w USOSweb