Tłumaczenie pisemne tektów użytkowych niemiecko-polskie, polsko-niemieckie 09-TPTUL-22
Przygotowanie do tłumaczenia: Określenie problemów translacyjnych na podstawie analizy tekstów oraz dobór właściwych pomocy i strategii dla ich rozwiązania
Przekład wybranych tekstów użytkowych z j.pol. na j.niem. z uwzględnieniem ww. czynników
Ocena jakości tłumaczenia wg poznanych kryteriów (adekwatność przekładu pod kątem językowym i funkcjonalnym)
Organizacja własnego warsztatu pracy, doskonalenie umiejętności językowych, translacyjnych, poszerzanie wiedzy ogólnej i specjalistycznej w zakresie teorii przekładu
Stosowanie metod pracy indywidualnej i zespołowej, zarządzanieprocesem od chwili otrzymania zlecenia do momentu oddania gotowego tłumaczenia
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
ma wiedzę i umiejetmości praktyczne z zakresu problemów translacji pisemnej oraz sposobów ich rozwiązywania oraz wiedzę teoretyczną z zakresu przerabianej tematyki tekstów i lektury literatury specjalistycznej
wyciąga wnioski z analizy porównawczej, znaczeniowej i językowej tekstów użytkowych polskich i niemieckich oraz efektywnie wykorzystuje je w tłumaczeniu
tłumaczy teksty użytkowe z j. pol. na j. niem. z uwzględnieniem różnic w konwencjach tekstowych oraz zgodnie z celem i funkcją translatu w kulturze docelowej
ocenia wykonane tłumaczenie, klasyfikuje problemy i błędy, dokonuje korekty oraz uzasadnia podejmowane przy tym decyzje translatorskie
doskonali umiejętności językowe (znajomość języka ojczystego i obcego jako podstawowe narzędzie pracy) i translacyjne oraz poszerza wiedzę ogólną w celu podnoszenia jakości wykonywanych tłumaczeń
doskonali warsztat pracy, świadomie organizuje i realizuje proces tłumaczenia zarówno w pracy indywidualnej jak i zespołowej, przejmuje role, np. koordynatora tłumaczenia zespołowego i weryfikatora tłumaczenia
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
Frekwencja na zajęciach
Przygotowanie do zajęć
Zapoznanie ze wskazaną literaturą fachową przedmiotu (wymagana wiedza teoretyczna)
Wykonywanie tłumaczeń tekstów w ramach zadań domowych (samodzielne tłumaczenie tekstów, oddanie wszystkich tłumaczeń, terminowość w wywiązaniu się z obowiązków)
Aktywność na ćwiczeniach
Śródsemestralne testy leksykalno-terminologiczne, oceniane zgodnie z zasadami:
bdb 92-100%
db+ 85-91%
db 76%-84%
dst+ 68-75%
dst 60%-67%
ndst 0-59%
Test zaliczeniowy z wiedzy teoretycznej kryteria oceny jak wyżej.
Test zaliczeniowy z umiejętności (wykonanie tłumaczenia tekstu)
Szczegółowe kryteria oceny tłumaczenia zaliczeniowego:
5 bardzo dobre tłumaczenie, znakomite wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich przekładu.
4+ bardzo dobre tłumaczenie z niewielkimi usterkami technicznymi, bardzo dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i ich zasadach ich tłumaczeniach;
4 dobre tłumaczenie jednakże z usterkami technicznymi i błędami gramatycznymi/ortograficznymi i/lub stylistycznymi, dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich tłumaczenia;
3+ akceptowalne tłumaczenie jednakże z usterkami technicznymi i błędami gramatycznymi/ortograficznymi i/lub stylistycznymi, dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich tłumaczenia;
3 akceptowalne tłumaczenie jednakże z licznymi usterkami technicznymi i błędami gramatycznymi/ortograficznymi i/lub stylistycznymi, dostateczne/podstawowe wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich tłumaczenia;
2 słabe lub nie akceptowalne tłumaczenie z licznymi usterkami technicznymi i błędami gramatycznymi/ortograficznymi i/lub stylistycznymi, brak oddania sensu tekstu oryginalnego, brak wykorzystania wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich tłumaczenia.
Literatura
DĄMBSKA-PROKOP, U., Mała encyklopedia przekładoznawstwa, Częstochowa 2000 (podstawowa terminologia przekładoznawcza).
HEJWOWSKI, K.,Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu
Warszawa 2008.
KIELAR, B. Z., Zarys translatoryki, Warszawa 2013. (rozdz. 5,6,9,10,12)
LIPCZUK, R., Niemiecko-polski słownik tautonimów, Warszawa 1995 (wybór tautonimów wg częstotliwości występowania).
LUKSZYN J. (red. naukowy), Tezaurus terminologii translatorycznej, Warszawa 1993. (podstawowa terminologia przekładoznawcza)
PIENKKOS J., Podstawy przekładoznawstwa: Od teorii do praktyki, Kraków 2003 (cz. I, rozdz. III-VI).
PISARSKA A., TOMASZKIEWICZ T., Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1996.
SNELL-HORNBY M., HÖNIG H.G., KUSSMAUL P., SCHMITT P.A. (Hrsg.) Handbuch Translation, Tübingen 19992006 (Teil C und Teil D Aspekte des Übersetzens, G.108 Übersetzungskritik).
STOLZE R., Übersetzungstheorien. Eine Einführung, Tübingen 2005 (6. Äquivalenzdiskussion, 14. Übersetzungsproblme).
TOMASZKIEWICZ T., Terminologia tłumaczenia, Poznań 2004. .(podstawowa terminologia przekładoznawcza)
Artykuły naukowe z czasopism przekładoznawczych traktujące o takich problemach tłumaczenia, jak przekład nazw własnych, tautonimy, problemy terminologiczne (m.in. synonimia i polisemia), strategie i techniki tłumaczenia, klasyfikacje błędów tłumaczeniowych, narzędzia i pomoce tłumacza,
Słowniki jedno- i dwujęzyczne, ogólne i specjalistyczne.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: