Teoria i praktyka przekładu hebrajskiego piśmiennictwa historycznego 09-TPPPH-11
1. Cele zajęć/przedmiotu:
C1 Przekazanie wiedzy z teoretycznych podstaw przekładu hebrajskojęzycznego piśmiennictwa historycznego.
C2 Przygotowanie studenta do samodzielnej pracy z hebrajskojęzycznymi dokumentami historycznymi.
C3 Przygotowanie studenta do pracy z rękopisami.
C4 Podniesienie kompetencji językowych w zakresie języka hebrajskiego.
2. Treści programowe dla zajęć/przedmiotu:
Wprowadzenie do teorii przekładu hebrajskojęzycznych dokumentów historycznych.
Charakterystyka warsztatu edytora dokumentów rękopiśmiennych.
Analiza i przekład wybranych hebrajskojęzycznych źródeł historycznych z terenów Europy Wschodniej.
Rozwijanie kompetencji językowych w zakresie pisanego języka hebrajskiego rękopisów (szczególnie pod kątem wybranych terminów pojawiających się w źródłach historycznych).
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU
student/ka:
- Orientuje się w zagadnieniach teorii przekładu hebrajskojęzycznych dokumentów historycznych.
- Potrafi wyjaśnić, na czym polega specyfika językowa hebrajskojęzycznych źródeł historycznych.
- Potrafi wskazać charakterystyczne cechy języka pisanego rękopisów hebrajskich (dokumentów).
- Potrafi czytać rękopisy hebrajskojęzyczne - z uwzględnieniem różnych typów pisma.
- Potrafi przenalizować i przełożyć wybrane fragmenty hebrajskojęzycznego piśmiennictwa historycznego na język polski.
- Zna ważne dla historycznych źródeł hebrajskojęzycznych terminy z zakresu żydowskiej kultury, religii, literatury, jak i zwyczajów.
Kryteria oceniania
bardzo dobry (bdb; 5,0): Bardzo dobra znajomość teorii przekładu hebrajskojęzycznych dokumentów historycznych. Bezbłędne czytanie wybranych fragmentów rękopisów hebrajskich, jak i ich wzorowe tłumaczenie i analizowanie językowe i literackie. Trafnie potrafi wyjaśnić zarówno zagadnienia z zakresu językoznawstwa i literaturoznawstwa hebrajskiego, jak i historii i kultury Żydów oraz judaizmu pojawiające się w omawianych dokumentach.
dobry plus (+db; 4,5): Jak wyżej, choć z niewielkimi potknięciami w wyżej wymienionych obszarach.
dobry (db; 4,0): Dobra znajomość, choć z zauważalnymi brakami ww. obszarach. Popełnione błędy nie wpływają jednak nadmiernie negatywnie na ogólnie pozytywną ocenę pracy i wiedzy studenta.
dostateczny plus (+dst; 3,5): Jak wyżej, choć z poważnymi brakami ww. obszarach. Popełnione błędy są i liczne, i poważne (np. z punktu widzenia teorii przekładu, umiejętności odczytywania rękopisów, ich analizowania i tłumaczenia na język polski). Student co prawda legitymuje się podstawową wiedzą i podstawowymi umiejętnościami praktycznymi w zakresie analizy i przekładu źródeł hebrajskojęzycznych, choć nie potrafi jeszcze z nich biegle i właściwie korzystać.
dostateczny (dst; 3,0): Student w stopniu tylko minimalnym opanował wymaganą wiedzę i nabył wymagane umiejętności w obszarach, które podlegają ocenie dydaktycznej (zob. wymagania dot. oceny bdb). Ilość (nie więcej niż 60% wymaganej wiedzy) i jakość błędów jest jednak na tyle poważna, że nie pozwala na uzyskanie lepszej oceny niż dostateczny.
niedostateczny (ndst; 2,0): Student zupełnie nie orientuje się w zagadnieniach poruszanych w trakcie zajęć. Nie potrafi wskazać najważniejszych cech związanych zarówno z teorią przekładu, jak i z pracą nad hebrajskojęzycznymi źródłami, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki pracy z rękopisami. W zakresie praktycznych umiejętności językowych wykazuje rażące braki w czytaniu i rozumieniu wybranych hebrajskich źródeł historycznych, nie potrafi ich też przełożyć poprawnie na język polski. Student nie zna też podstawowych hebrajskich terminów i pojęć wykorzystywanych w tego typu źródłach.
Literatura
• Dubnow, Shimon. 1925. Pinkas ha-medina o pinkas waad ha-kehillot ha-rashiot bi-medinat Lita. Berlin: Ayanot.
• Mann, Jacob. 1935. Texts and Studies in Jewish History and Literature. Volume II: Karaitica. Philadelphia: Hebrew Press of the Jewish Publication Society of America.
• Michałowska-Mycielska, Anna. 2005. Pinkas kahału swarzędzkiego (1734-1830). Dialog: Warszawa.
• Muchowski, Piotr, Tomal, Maciej. 2016. Uchwały i dokumenty gminne karaimów polsko -litewskich z lat 1553-1830: edycja krytyczna. Katedra Studiów Azjatyckich, Wyższa Szkoła Filologii Hebrajskiej w Toruniu. Poznań 2016.
• Muchowski, Piotr, Tomal, Maciej. 2016. Rejestr karaimskiego wójta z Trok: Edycja krytyczna rękopisu Heb. 4º 834 ze zbiorów Narodowej Biblioteki Izraela. Katedra Studiów Azjatyckich, Wyższa Szkoła Filologii Hebrajskiej w Toruniu. Poznań 2016.
• Muchowski, Piotr, Tomal, Maciej. 2016. Rejestry sądowe i finansowe gmin karaimskich z Trok i Nowego Miasta z lat 1713-1795: Edycja krytyczna rękopisu Heb. 4º 1094 ze zbiorów Narodowej Biblioteki Izraela. Katedra Studiów Azjatyckich, Wyższa Szkoła Filologii Hebrajskiej w Toruniu. Poznań 2016.
• Nida, Eugene, Taber, Charles R.. 2003. The Theory and Practice of Translation. Brill: Leiden, Boston.
• Weinryb, Dov. 1951. Teudot le-toldot ha-kehilot ha-Jehudijot be-Polin. Ha-Akademia ha-Amerikait le-madae ha-Jahadut: New York.
• Wexler, Paul. 1987. Explorations in Judeo-Slavic Linguistics. Brill: Leiden.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: