Psychologia 09-PSYC-22
1. Psychologia jako nauka o funkcjonowaniu człowieka.
2. Uwarunkowania funkcjonowania człowieka – podstawowe koncepcje psychologiczne.
3. Procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga i pamięć a proces uczenia się, myślenie i twórcze rozwiązywanie problemów.
4. Emocjonalne funkcjonowanie człowieka: emocje w relacjach społecznych.
5. Emocjonalne funkcjonowanie człowieka: człowiek w świecie emocji negatywnych.
6. Procesy motywacyjne i potrzeby a działanie człowieka.
7. Rozwój człowieka, mechanizmy rozwoju szanse i zagrożenia rozwoju w kolejnych okresach życia.
8. Kryzysy rozwojowe i ich znaczenie dla rozwoju.
9. Wspieranie rozwoju w cyklu życia.
10. Specyficzne potrzeby rozwojowe a organizacja i przebieg procesu uczenia się i współżycia w grupie.
11. Pojęcie normy i patologii w dzieciństwie, zaburzenia rozwojowe, zaburzenia zachowania.
12. Funkcjonowanie małych grup społecznych: dynamika funkcjonowania i fazy rozwoju małej grupy, rola i zadania lidera.
13. Specyfika grup dziecięcych i młodzieżowych, rola nauczyciela.
14. Podstawy komunikacji interpersonalnej, komunikacja w edukacji.
15. Psychologia jako nauka o funkcjonowaniu człowieka: wykorzystanie praktyczne, kształcenie i podnoszenie własnych kompetencji, dylematy etyczne.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
1. Zdefiniować cele i zadania psychologii oraz dostrzega możliwości wykorzystania wiedzy psychologicznej do opisu i analizy zachowania człowieka.
2. Opisać i wyjaśnić pojęcia w ramach podstawowych koncepcji psychologicznych oraz dostrzec zależności między sposobem funkcjonowania człowieka a środowiskiem społeczno-kulturowym, rozumie mechanizmy wpływu środowiska na człowieka oraz człowieka na środowisko.
3. Posługiwać się w sposób refleksyjny wiedzą z zakresu psychologii ogólnej (poznawczej, emocji i motywacji), rozwojowej, klinicznej i społecznej w rozwiązywaniu typowych problemów dydaktycznych i wychowawczych.
4. Przeprowadzić obserwację, ocenę i interpretację zebranych informacji dotyczących sytuacji wychowawczych i procesu uczenia się.
5. Dostrzegać konieczność zdobywania i modyfikowania posiadanej wiedzy o psychologicznym funkcjonowaniu człowieka oraz podnoszenia swoich kompetencji w odniesieniu do wykorzystania tej wiedzy w praktyce.
6. Podejmować działania zespołowe, w tym potrafi kierować pracą zespołu, pracować według poprawnych zasad komunikacji oraz rozwijać je w środowisku szkolnym.
7. Wykazać gotowość do dyskusji wokół kwestii związanych z etycznymi aspektami pracy z drugim człowiekiem, dostrzega znaczenie współpracy z drugim człowiekiem oraz działań prospołecznych.
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
- obecność oraz aktywny udział na zajęciach;
- znajomość literatury przedmiotu;
- systematyczne przygotowanie do zajęć.
Metody oceniania:
• Metody kształtujące:
bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji zadań wykonywanych w trakcie zajęć oraz w domu.
• Metody podsumowujące:
ostateczna, końcowa ocena polegająca na przeprowadzeniu kolokwium zaliczeniowego.
Skala ocen:
• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;
• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;
• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;
• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;
• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;
• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.
Literatura
1. Brzezińska, A. (2003). Dzieci z układu ryzyka. W: A. Brzezińska, S. Jabłoński, M. Marchow (red.), Ukryte piętno. Zagrożenia rozwoju w okresie dzieciństwa. Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora. (s. 11-37).
2. Brzezińska, A. I. (red.). (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk: GWP. (r. 1. pt.: Jak myślimy o rozwoju, r. 2 pt.: Jak przebiega rozwój człowieka, r. 9 pt.: Wiek szkolny. Jak rozpoznawać potencjał dziecka, r. 10 pt.: Wiek szkolny. Jak rozpoznawać ryzyko i jak pomagać).
3. Brzezińska, A., Hornowska, E. (red.) (2004/2007). Dzieci i młodzież wobec agresji i przemocy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. (s. 13-106).
4. Elliott, J., Place, M. (2000). Dzieci i młodzież w kłopocie: poradnik nie tylko dla psychologów. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
5. Elsner, D. (2002). Opiekun stażu jako refleksyjny praktyk. Chorzów: Mentor. (s. 11-15, 24-32).
6. Elsner, D. (red.). Szkoła jako ucząca się organizacja. Chorzów: Mentor.
7. Gordon, T. (1995). Wychowanie bez porażek w szkole. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX. (r. 2 pt.: Ku efektywnym stosunkom uczeń-nauczyciel, r. 3 pt.: Co może zrobić nauczyciel, gdy uczeń ma problem, r. 5 pt.: Jak nauczyciel może ustosunkować się do problemów jakie stwarza uczeń)
8. Kendall, P. C. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP. (r. 3. Specyficzne problemy związane z zaburzeniami okresu dzieciństwa, r.4. Zaburzenia zachowania, r.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi).
9. Myers, D. (2004). Psychologia. Poznań: Zysk i S-ka. (r. 8 pt.: Uczenie się, r. 9 pt.: Pamięć.
10. Myers, D. G. (2003). Psychologia społeczna. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka (r. 9 pt.: Wpływ grupy).
11. Sęk, H. Brzezińska A. I. (2010). Podstawy pomocy psychologicznej. W: D. Doliński, J. Strelau, Psychologia akademicka, tom 2. , Gdańsk: GWP. (r. 20).
12. Sternberg, R. J. (1999). Wprowadzenie do psychologii. Warszawa: WSiP (r. 18 pt.: Motywacja; r. 19 pt.: Emocje; r. 1 7 pt.: Psychologia społeczna: perspektywa interpersonalna i grupowa).
13. Strelau, J. (2000).Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP (tom II) GWP (r. 17 pt.: Procesy warunkowania r. 18 pt.: Uczenie się wykraczające poza warunkowanie; r. 19 pt.: Pamięć jako podstawowy mechanizm przechowywania doświadczenia; r. 30 pt.: Mechanizmy leżące u podstaw motywacji; r. 31 pt.: Typy motywacji; 36 pt. Teorie osobowości – podejście psychodynamiczne i humanistyczne; r. 41 pt.: Twórczość).
14. Tavris, C., Wade, C. (1999). Psychologia. Podejścia oraz koncepcje. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka. (r.1 pt.: Wyjaśnianie zachowań człowieka).
15. Wojciszke, B. (2002). Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej. Warszawa: Scholar (r. 10 pt.: Agresja; r. 11 pt. Grupa społeczna).
16. Wygotski, L. S. (1971b). Problem nauczania i rozwoju umysłowego w wieku szkolnym. W: L. S. Wygotski, Wybrane prace psychologiczne. Warszawa: PWN. (s. 531-547).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: