Język i media 03-ZW-JM

Treści programowe dla przedmiotu:
- język a tożsamość medium; zróżnicowanie kodów,
- współczesne dyskursy medialne,
- zróżnicowanie stylistyczne przekazów medialnych (tabloidy, media opiniotwórcze, media specjalistyczne),
- zróżnicowanie funkcjonalne i gatunkowe we współczesnych mediach,
- powtórzenie w mediach (reklama, seriale, newsy),
- nowe media (voyeryzm, ekshibicjonizm, bańki informacyjne),
- antropocentryzm i prywatność w mediach,
- estetyzacja w mediach,
- parateksty medialne,
- strategie komunikacyjne w mediach (nadzwyczajność, dialogiczność, autoreferencyjność, interwencyjność).

Cele kształcenia

Cele modułu kształcenia: - wykształcenie umiejętności analizowania komunikatów medialnych przy wykorzystaniu narzędzi pragmalingwistycznych, retorycznych, ze szczególnym uwzględnieniem kontekstów kulturowych, politycznych, społecznych, - rozwijanie kompetencji badawczych w zakresie rozpoznawania przekazu medialnego jako zjawiska wykorzystującego techniki perswazyjne, - doskonalenie umiejętności analizy komunikatów pod względem ich skuteczności, fortunności, poprawności, - kształcenie umiejętności wskazywania i nazywania współcześnie zachodzących przemian w języku mediów.

Kierunek studiów

filologia polska

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

fakultatywne

Koordynatorzy przedmiotu

Barbara Sobczak

Kryteria oceniania

Ocena samodzielnie wykonanej prezentacji na ustalony temat. Aktywność w trakcie zajęć.

Literatura

Zalecana literatura:
Bauer Z., Dziennikarstwo wobec nowych mediów. Historia, teoria, praktyka, Kraków 2009.
Bielecka-Prus J., Problem kontekstu społecznego w analizie dyskursu, [w:] Dyskurs: aspekty lingwistyczne, semiotyczne i komunikacyjne, red. A. Kiklewicz, I. Uchwanowa-Szmygowa, Olsztyn 2015, s. 101-109.
Bobrowska E., Obrazowanie społeczeństwa w mediach. Analiza radiomaryjnego dyskursu, Kraków 2007.
Bogunia-Borowska M., Fenomen telewizji. Interpretacje socjologiczne i kulturowe, Kraków 2012.
Curyło A., Kreowanie wizerunku przeciwnika politycznego w rozmowie publicznej, [w:]: Język a komunikacja 17: Język polski XXI wieku: analizy, oceny, perspektywy, red. G. Szpila, Kraków 2007, s. 350-359.
Dayan D., Katz E. Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na żywo, Warszawa 2008.
Fiske J., Zrozumieć kulturę popularną, Kraków 2010.
Gatunki i formaty we współczesnych mediach, red. W. Godzic, A. Kozieł, J. Szylko-Kwas, Warszawa 2015.
Język w radiu: antologia, red. M. Kita, I Loewe, Katowice 2018.
Kula A., Redundancja w mediach. Studium pragmalingwistyczne, Poznań 2017.
Lisowska-Magdziarz M., Media powszednie. Środki komunikowania masowego i szerokie paradygmaty medialne w życiu codziennym Polaków u progu XXI wieku, Kraków 2008.
Loewe I., Gatunki paratekstowe w komunikacji medialnej, Katowice 2007.
Piekot T., Dyskurs polskich wiadomości prasowych, Kraków 2006.
Pleszczyński J., Przestrzeń aksjologiczna mediów popularnych i jakościowych, [w:] Oblicza komunikacji 3: Tabloidyzacja języka i kultury, red. red. I. Kamińska-Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa, Wrocław 2010, s. 75-88.
Smól J., Poradnictwo w prasie kobiecej drugiej połowy XX wieku. Studium genologiczne, Poznań 2018.
Sobczak, Retoryka telewizji, Poznań 2018.
To oni są wszystkiemu winni...: język wrogości w polskim dyskursie publicznym, red. X. Bukowska i B. Markowska, Warszawa 2013.
Wojtak M., Gatunki prasowe, Lublin 2004.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-ZW-JM w USOSweb