Zarys estetyki 03-ZE-12PKKDM

Przedmiot obejmuje następujące treści kształcenia:

1. Od estetyki przed estetyką do estetyki po estetyce (estetyka – anestetyka - inestetyka ).
2. Przemiany. Kategorie estetyczne dawne, ich współczesne interpretacje i przewartościowania.
3. Od piękna jako doskonałości po piękno na przemiał.
4. Tragizm. Komizm. Ujęcia performatywne. Absurd jako kategoria graniczna współczesnej estetyki . Od estetyki recepcji do performatyki.
5. Sztuka jako dramatyzacja. Miejsca puste. Nie-miejsca. Sztuka posthistoryczna. Dekonstrukcja jako problem estetyki.
6. Wobec obrazu: doświadczenie wizualne i performatywne.
7. Powtórzenia. Portrety podwojone, zwielokrotnione, nieobecne, wymazane.
8. Fizykalne i amorficzne kategorie estetyczne. Estetyka antybinarna i performatywna. Posthumanizm i jego transfiguracje.
9. Obszary estetycznego ryzyka. Kamp.

Cele kształcenia

- tworzenie nowego języka dyskursu akademickiego, który wymaga wyrażania przez działanie - formułowanie sądów na podstawie obserwacji sztuki współczesnej - zaznajomienie studentów z historią estetyki na różnych etapach jej rozwoju (estetyka – anestetyka – inestetyka) - przedstawienie związku estetyki z innymi dziedzinami wiedzy (literaturoznawstwo, filozofia, historia sztuki, psychologia, socjologia, antropologia etc.) – w aspekcie praktycznym - doskonalenie umiejętności krytycznej analizy różnych pojęć z zakresu estetyki i umiejętność ich odniesienia do konkretnej teorii oraz zastosowanie do interpretacji zjawisk w różnych rodzajach sztuk - zajęcia mają cel praktyczny, choć są komplementarne wobec przygotowania teoretycznego z estetyki literackiej

Kierunek studiów

Polonistyka w kontekstach kultury

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

3+1

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

fakultatywne

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

I rok

Koordynatorzy przedmiotu

Krzysztof Skibski

Efekty kształcenia

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- zreferować i porównać wybrane pojęcia charakterystyczne dla współczesnej estetyki wypracowane na gruncie różnych teorii nauk humanistycznych;
- powiązać kategorie estetyczne i ich rozwój ze współczesnym rozumieniem wiedzy, języka, filozofii;
- czytać ze zrozumieniem i samodzielnie komentować prace teoretyczne;
- analizować różne użycia pojęć teoretycznych, poddając je krytycznej ocenie;
- uzasadnić przydatność interpretacyjną omówionych pojęć teoretycznych w ujmowaniu zjawisk praktyki artystycznej;
- dostrzegać wielorakie możliwości zastosowania estetyki do ujęć zjawisk otaczającego nas świata.

Kryteria oceniania

- obecność i aktywność w trakcie zajęć i wartość merytoryczna wypowiedzi (udział w dyskusji)
- wartość merytoryczna oraz sposób przedstawienia prezentacji przygotowywanych na zajęcia
- ocena umiejętności nabycia metod opracowania i sposobów przekazywania wiedzy
- poziom wiedzy i umiejętność jej zaprezentowania na kolokwium zaliczeniowym

Praktyki zawodowe

Nie dotyczy

Literatura

M. Auge, Nie-miejsca, PWN, Warszawa 2010.
Arnold Berleant, Prze-myśleć estetykę, przekład M. Korusiewicz, T. Markiewka, Kraków 2007.
Italo Calvino, Wykłady amerykańskie, przekład A. Wasilewska, Warszawa 1996.
Georges Didi-Huberman, Strategie obrazów. Oko historii 1, przekład J. Margański, Warszawa-Kraków 2011.
Michel Foucault, Panny dworskie (Las Meninas), przekład A. Tatarkiewicz, [w:] tenże Słowa i rzeczy, przekład T. Komendant, t. 1, Gdańsk 2000.
Victor I. Stoichita, Ustanowienie obrazu, przekład Katarzyna Thiel-Jańczuk, Gdańsk 2011 (tu zwłaszcza na temat „Panien dworskich”, s.288-292).
Iwona Lorenc, Minima aestetica, Szkice o estetyce późnej nowoczesności, Warszawa 2010.
Thomas Merton, Siedem esejów o Albercie Camus, przekład R. Krempl, Bydgoszcz 1996.
Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów „Artium Quaestiones” (wybór)
Maria Poprzęcka, Inne obrazy. Oko, widzenie, sztuka. Od Albertiego do Duchampa, Gdańsk 2008.
Meyer H. Abrams, Zwierciadło i lampa, przekład M. B. Fedewicz, Gdańsk 2003..
Theodor W. Adorno, Teoria estetyczna, przekład K. Krzemieniowa, Warszawa 1994.
Jacques Derrida, Prawda w malarstwie, przekład M.Kwietniewska, Gdańsk 2003.
Georges Didi-Huberman, Przed obrazem. Pytanie o cele historii sztuki, przekład B. Brzezicka, fragm.. s. 20-70 A. Leśniak, Gdańsk 2011.
Soren Kierkegaard. Powtórzenie. Przedmowy, przełożył i opracował B. Świderski, Warszawa 2000.
Paul de Man, Ideologia estetyczna, przekład A. Przybysławski, Gdańsk 2000.
Odo Marquard, Aesthetica i anaesthetica, przekład K. Krzemieniowa, Warszawa 2007.
Thomas Merton, W natarciu na niewypowiadalne, przekład Ewa Elżbieta Nowakowska, Bydgoszcz 1997.
Jon McKenzie, Performuj, albo…Od dyscypliny do performansu, przekład T. Kubikowski, Kraków 2011.
Wolfgang Welsch, Estetyka poza estetyką, przekład K. Guczalska, Kraków 2005.
Arthur C. Danto, Po końcu sztuki, Kraków 2013.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-ZE-12PKKDM w USOSweb