Współczesne dyskursy krytyczne - spec. kuratorstwo literatury 03-WDK-21PDM-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- nowa humanistyka - definicje, dyskusje, debaty,
- wybrane współczesne dyskursy krytyczne,
- koncepcje autorskie wybranych teoretyków,
- współczesne dyskursy krytyczne jako narzędzie interpretacyjne,
- społeczna odpowiedzialność humanistyki zorientowanej krytycznie,
- translacja między różnymi dyskursami oraz teorią a zróżnicowanym odbiorcą.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- zdefiniować, porównać i wiązać ze sobą rozmaite pojęcia z zakresu współczesnych dyskursów krytycznych (m.in. posthumanizmu, ekokrytyki, studiów nad rzeczami, studiów nad pamięcią, krytyką afektywną, postsekularyzmem), stosując terminologię poprawnie i zgodnie z przeznaczeniem,
- scharakteryzować i rozumieć związki między współczesnymi dyskursami krytycznymi (metodologiami), literaturą oraz zjawiskami społeczno-politycznymi,
- zreferować podstawowe założenia konkretnych dyskursów krytycznych oraz aplikować je w działaniu praktycznym (interpretacyjnym, związanym z organizacją dyskusji itp.),
- krytycznie odnosić się do znaczenia i przydatności poszczególnych metodologii w procesie interpretacji literatury,
- dokonać translacji wiedzy dla zróżnicowanych, także nieprofesjonalnych odbiorców,
- stworzyć materiały popularyzujące wiedzę z zakresu współczesnych dyskursów krytycznych,
- dokonać etycznej oceny współczesnych problemów społeczno-politycznych,
- rozpoznać, rozumieć i oceniać zadania stojące przed współczesną humanistyką, a także proponować własne rozwiązania problemów.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość zagadnień i zjawisk powiązanych tematycznie z przedmiotem zajęć; wysoki stopień znajomości współczesnych teorii krytycznych; sprawne posługiwanie się pojęciami i kategoriami z zakresu „nowej humanistyki”; wysoki stopień wiedzy na temat powiązań i relacji między poszczególnymi teoriami krytycznymi; bardzo dobra znajomość autorskich teorii krytycznych; umiejętność swobodnego osadzania współczesnych dyskursów krytycznych w kontekstach społeczno-politycznych; umiejętność aplikowania teorii krytycznych do analizy literatury; wysoka świadomość znaczenia przyjęcia danej metody do interpretacji tekstu literackiej; umiejętność analizy i krytycznego podejścia do omawianych metodologii; wysoki stopień wiedzy dotyczących dyskusji nad współczesną humanistyką oraz świadomość zadań stojących przed „nową humanistyką”; dotrzymanie warunków zaliczenia przedmiotu.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z dopuszczalnymi nieznacznymi brakami, szczególnie w zakresie określania powiązań i relacji między poszczególnymi teoriami krytycznymi; dotrzymanie warunków zaliczenia przedmiotu.
dobry (db; 4,0): dobra znajomość współczesnych teorii krytycznych; operowanie pojęciami i kategoriami z zakresu „nowej humanistyki”; zadowalający stopień wiedzy na temat powiązań i relacji między poszczególnymi teoriami krytycznymi; znajomość autorskich teorii krytycznych; średni poziom osadzania współczesnych dyskursów krytycznych w kontekstach społeczno-politycznych; umiejętność aplikowania teorii krytycznych do analizy literatury; orientacja w dyskusjach dotyczących „nowej humanistyki” i jej zadań; dotrzymanie warunków zaliczenia przedmiotu.
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość współczesnych teorii krytycznych; dopuszczalne pewne pomyłki w osadzaniu teorii krytycznych na tle kontekstów społeczno-politycznych; zadowalająca umiejętność operowania pojęciami i kategoriami z zakresu „nowej humanistyki”; podstawowa znajomość autorskich teorii krytycznych; średni poziom świadomości znaczenia przyjęcia określonej metody do interpretacji tekstu literackiego; niewielka umiejętność wskazania relacji między poszczególnymi teoriami krytycznymi; umiejętność aplikowania teorii do interpretacji tekstów literackich; średnia orientacja w dyskusjach dotyczących „nowej humanistyki”; dotrzymanie warunków zaliczenia przedmiotu.
dostateczny (dst; 3,0): podstawowa znajomość współczesnych dyskursów krytycznych; niewielka umiejętność osadzania teorii krytycznych w kontekstach społeczno-politycznych; nikła umiejętność wskazania powiązań i relacji między teoriami krytycznymi; dostateczna świadomość znaczenia przyjęcia danej teorii do interpretacji tekstu literackiego; pobieżne aplikowanie teorii krytycznych do analizy tekstów literackich; braki w znajomości autorskich teorii krytycznych; wyraźne braki w orientowaniu się w dyskusjach dotyczących „nowej humanistyki” oraz jej zadań; dotrzymanie warunków zaliczenia przedmiotu.
niedostateczny (ndst; 2,0): niedostateczna znajomość współczesnych dyskursów krytycznych; brak umiejętności osadzenia teorii krytycznych w kontekstach społeczno-politycznych; brak świadomości powiązań między poszczególnymi teoriami krytycznymi; brak orientacji w zakresie aplikowania dyskursów krytycznych do interpretacji tekstów literackich oraz konsekwencji przyjęcia danej metody; niedostateczna orientacja w dyskusjach dotyczących „nowej humanistyki”; niezadowalający stopień operowania pojęciami z zakresu „nowej humanistyki”; niedotrzymanie warunków zaliczenia przedmiotu.
Kryteria oceniania:
- obecność i aktywny udział w zajęciach,
- przygotowanie materiałów dotyczących współczesnych dyskursów krytycznych – hasło słownikowe.
Przedmiot zakończony egzaminem.
Literatura
Zalecana literatura:
A Barcz, M. Dąbrowska (red.), Zwierzęta, gender i kultura. Perspektywa ekologiczna, etyczna i krytyczna, E-naukowiec, 2014.
A. Barcz, D. Łagodzka (red.), Zwierzęta i ich ludzie, Warszawa 2015.
A. Barcz, Realizm ekologiczny. Od ekokrytyki do zookrytyki w literaturze polskiej, Katowice 2016.
A. Gajewska (red.), Teorie wywrotowe. Antologia przekładów, Poznań 2012.
A. Marzec, Widmontologia: teoria filozoficzna i praktyka artystyczna ponowoczesności, Warszawa 2015.
B. Latour, Polityka natury. Nauki wkraczają do demokracji, Warszawa 2009.
B. Latour, Splatając na nowo to, co społeczne. Wprowadzenie do teorii aktora-sieci, Kraków 2010.
B. Olsen, W obronie rzeczy. Archeologia i ontologia przedmiotów, Warszawa 2013.
Ch. Mouffe, Agonistyka. Polityczne myślenie o świecie, Warszawa 2015.
E. Domańska, Nekros. Wprowadzenie do ontologii martwego ciała, Warszawa 2017.
E. Illouz, Uczucia w dobie kapitalizmu, Warszawa 2010.
E. Wichrowska, A. Szczepan-Wojnarska, R. Sendyka, R. Nycz (red.), Historie afektywne i polityki pamięci, Warszawa 2015
Encyklopedia gender. Płeć w kulturze, oprac. zbiorowe, Warszawa 2014.
G. Agamben, Homo sacer: suwerenna władza i nagie życie, Warszawa 2008
G. Deleuze, F. Guattari, Tysiąc plateau, Warszawa 2015.
J. Buler, Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, Warszawa 2008.
J. Derrida, Gorączka archiwum, Warszawa 2017.
J. Momro, Widmontologie nowoczesności. Genezy, Warszawa 2014.
J. Żylińska, Bioetyka w epoce nowych mediów, Warszawa 2013
K. Abriszewski, Poznanie, polityka, zbiorowość. Analiza teorii aktora-sieci Bruno Latoura, Kraków 2012.
M. Bakke, Bio-transfiguracje. Sztuka i estetyka posthumanizmu, Poznań 2011.
M. Gdula, Uspołecznienie i kompozycja. Dwie tradycje myśli społecznej a współczesne teorie krytyczne, Warszawa 2015.
Modi memorandi. Leksykon kultury pamięci, oprac. zbiorowe, Warszawa 2014.
P. Bogalecki, A. Mitek-Dziemba (red.), Drzewo poznania. Postsekularyzm w przekładach i komentarzach, Katowice 2012.
P. Czapliński, A. Mizerka (red.), Kamp. Antologia przekładów, Kraków 2012.
P. Czapliński, R. Nycz, D. Antonik, J. Bednarek, A. Dauksza, J. Misun (red.), Nowa humanistyka: zajmowanie pozycji, negocjowanie autonomii, Warszawa 2017.
P. Mościcki, Idea potencjalności. Możliwość filozofii według Giorgio Agambena, Warszawa 2012.
P. Sloterdijk, Gniew i czas, Warszawa 2011.
R. Braidotti, Po człowieku, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014.
R. Nycz, A. Legeżyńska (red.), Teoria – literatura – życie: praktykowanie teorii w humanistyce współczesnej, Warszawa 2012.
R. Nycz, A. Łebkowska, A. Dauksza (red.), Kultura afektu, afekty w kulturze, Warszawa 2015.
R. Nycz, Kultura jako czasownik. Sondowanie nowej humanistyki, Warszawa 2017.
R. Sendyka, Od kultury ja do kultury siebie. O zwrotnych formach w projektach tożsamościowych, Kraków 2015.
R. Sendyka, R. Nycz (red.), Pamięć i afekty, Warszawa 2014.
T. Szostek, R. Sendyka, R. Nycz (red.), Od pamięci biodziedzicznej do postpamięci, Warszawa 2013.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: