Retoryka i teorie dyskursów 03-RTD-22SZPDU-E

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- ma podstawową wiedzę z historii retoryki, potrafi wskazać jej klasycznych i współczesnych twórców, etapy rozwoju i punkty zwrotne,
- rozróżnia mechanizmy perswazji, argumentacji i manipulacji oraz środki i figury retoryczne,
- zna główne techniki przemawiania, prowadzenia sporów i dyskusji oraz podstawy ich zastosowania,
- zna podstawowe zagadnienia dotyczące komunikacji społecznej, użycia technik perswazyjnych oraz etycznych warunków ich stosowania,
- rozumie pojęcie dyskursu, potrafi omówić związek dyskursu, wiedzy i władzy,
- rozumie relacje pojęć: prawda – manipulacja – postprawda itd.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość problematyki poruszanej podczas zajęć, bardzo dobra umiejętność posługiwania się terminologią, bardzo dobra umiejętność samodzielnego komentowania problemów i dylematów związanych z retoryką i teoriami dyskursów.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie wyrażania samodzielnych opinii dotyczących problemów i dylematów związanych z retoryką i teoriami dyskursów.

dobry (db; 4,0): dobra znajomość problematyki poruszanej podczas zajęć, dobra umiejętność posługiwania się terminologią, dobra umiejętność samodzielnego komentowania problemów i dylematów związanych z retoryką i teoriami dyskursów, wykazująca jednak szerszy niż wyżej zakres niedociągnięć.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość problematyki poruszanej podczas zajęć, zadowalająca umiejętność posługiwania się terminologią, wyróżniające się stosunkowo dużym stopniem niesamodzielności wypowiadanie się na temat problemów i dylematów związanych z retoryką i teoriami dyskursów.

dostateczny (dst; 3,0): ogólna znajomość problematyki poruszanej podczas zajęć, zadowalająca umiejętność posługiwania się podstawową terminologią, wyróżniające się bardzo dużym stopniem niesamodzielności wypowiadanie się na temat problemów i dylematów związanych z retoryką i teoriami dyskursów.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość problematyki poruszanej podczas zajęć, niezadowalająca umiejętność posługiwania się terminologią, brak umiejętności wypowiadania się na temat problemów i dylematów związanych z retoryką i teoriami dyskursów.

Zalecana literatura:
Arystoteles, Retoryka. Poetyka, Warszawa 1988.
M. Iłowiecki: Krzywe zwierciadło. O manipulacji w mediach, Lublin 2003.
M. Kochan, Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach. Kraków 2005.
K. Obremski, Retoryka dla studentów historii, polityki i dziennikarstwa, Toruń 2004.
Ch. Perelman, Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, Warszawa 2004.
J. Puzynina, Język wartości, Warszawa 1992.
M. Rusinek, A. Załazińska, Retoryka podręczna, Kraków 2005.
A. Schopenhauer, Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 1983.
K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2001.
M. Tokarz, Argumentacja, Perswazja. Manipulacja. Wykłady z teorii komunikacji, Gdańsk 2006.
J. Ziomek, Retoryka opisowa, Wrocław 1990.
J. P. Stern, Manipulacja za pośrednictwem cliche, [w:] Język i społeczeństwo, Warszawa 1980.
M. Foucault, Porządek dyskursu, Gdańsk 2002.
T. Frank, Co z tym Kansas: czyli opowieść o tym. jak konserwatyści zdobyli serce Ameryki, Warszawa 2008.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 03-RTD-22SZPDU-E w USOSweb