Nauki pomocnicze edytorstwa - spec. edytorstwo naukowe 03-NPE-11PDM

Podczas poszczególnych spotkań poruszane będą następujące zagadnienia:
1. Nauki pomocnicze edytorstwa – przedmiot badań, miejsce w warsztacie wydawcy naukowego. Źródło historyczne, wiedza pozaźródłowa. Dzieje pisma i kanony pisma łacińskiego (pisma rzymskie, pismo romańskie, pismo gotyckie, pisma humanistyczne, kroje pism drukarskich, cyrylica).
2. Pismo na ziemiach polskich. Dzieje grafii i ortografii polskiej. Zarys paleografii łacińskiej i polskiej. Brachygrafia średniowieczna i nowożytna. Elementy grafologii.
3. Bibliologia historyczna (kodykologia, morfologia książki rękopiśmiennej i drukowanej, oprawa, filigranistyka).
4. Znaki własnościowe w książce (noty proweniencyjne, pieczęcie, ekslibrisy, superexlibrisy).
5. Chronologia historyczna.
6. Elementy genealogii i heraldyki.
7. Technika opisu bibliograficznego rękopisu i starego druku. Najważniejsze zbiory rękopisów i starych druków, bibliografie i katalogi. Archiwa.

Cele kształcenia

- wykształcenie umiejętności porozumiewania się z ekspertami z danej dziedziny oraz umiejętności docenienia różnorodności kulturowej i wielokulturowej. - stworzenie podstaw warsztatowych do studiów nad dawną książką i do samodzielnych badań historycznych nad dawnymi tekstami rękopiśmiennymi i drukowanymi, opartych na analizie różnorodnych źródeł. - opanowanie wiedzy ogólnej z zakresu wybranych dyscyplin nauk pomocniczych historii, edytorstwa i bibliologii - wykształcenie umiejętności badawczych i ściśle praktycznych w zakresie tekstologii i edytorstwa naukowego

Kierunek studiów

Filologia polska

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej, dyskusja nad wybranymi przykładami publikacji.

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

I rok

Koordynatorzy przedmiotu

Katarzyna Krzak-Weiss
Krzysztof Skibski

Efekty kształcenia

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- posługiwać się podstawową terminologią z zakresu nauk pomocniczych przydatną w pracy edytora dawnych tekstów
- rozróżnić i scharakteryzować poszczególne etapy w dziejach pisma, ewolucji formy książki i jej morfologii
- wyrobienie elementarnego zakresu umiejętności przeprowadzenia samodzielnego procesu badawczego, którego efektem będzie opracowanie materiału przygotowane zgodnie z wymogami metody historycznej
- prowadzić dialog ze specjalistami z dziedziny edytorstwa naukowego, tekstologii i historii książki
- wykorzystać zdobytą wiedzę do samodzielnej pracy nad przygotowywaniem edycji tekstów staropolskich

Kryteria oceniania

Ocenie podlega:
 obecność na zajęciach
 aktywny udział w zajęciach
 zaliczenie kolokwium końcowego

Literatura

- Semkowicz W., Paleografia łacińska, wyd. 3, Kraków 2009.
- Gieysztor A., Zarys dziejów pisma łacińskiego, wyd. 2, Warszawa 2009.
- Horodyski B., Podręcznik paleografii ruskiej, Kraków 1951.
- Trelińska B., Gotyckie pismo epigraficzne w Polsce, Lublin 1991.
- Szymański J., Nauki pomocnicze historii, wyd. 5, Warszawa 2011.
- Słowiński J., Rozwój pisma łacińskiego w Polsce XVI – XVIII wieku. Studium paleograficzne, Lublin 1992.
- Jak czytać rękopis średniowieczny, pod red. P. Géhina, tłum. B. Spieralska, Warszawa 2008.
- Chronologia polska. Pod red. B. Włodarskiego, wyd. 2, Warszawa 2007.
- Richards E. G., Odmierzanie czasu. Przeł. J. Skolimowski, Warszawa 1999.
- K. Pietkiewicz, Cyrylica, Poznań 1996.
- Juda M., Pismo drukowane w Polsce XV-XVIII wieku, Lublin 2001.
- Górski K., Neografia gotycka, Podręcznik pisma neogotyckiego XVI-XX w., wyd. 3, Warszawa 1978.
- Józef Dąbrowski J., Jadwiga Siniarska-Czaplicka J., Rękodzieło papiernicze, Warszawa 1991.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-NPE-11PDM w USOSweb