Metodyka uczenia (się) języka polskiego jako obcego - spec. glottodydaktyczna 03-MUJP-11PDM-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- glottodydaktyka polonistyczna i jej rozwijające się subdyscypliny,
- język polski jako obcy, drugi i odziedziczony - metody uczenia (się), techniki pracy na zajęciach z cudzoziemcami,
- uczenie (się) gramatyki a podejście komunikacyjne; gramatyka funkcjonalna; nauczanie gramatyki w systemie zintegrowanym (m.in. komponent gramatyczny i leksykalny),
- uczenie (się) leksyki (w tym frazeologii), wymowy i pisowni,
- podejście lektora do błędu uczącego się,
- uczenie (się) słuchania, mówienia, czytania i pisania,
- metody testowania postępów w uczeniu (się) języka polskiego jako obcego; system certyfikacji jpjo,
- rozwijanie językowych i ogólnych kompetencji uczącego się,
- komunikacja niewerbalna w uczeniu języka polskiego jako obcego,
- materiały dydaktyczne i archiwum lektorskie,
- zasady planowania toku dydaktycznego i sporządzania konspektu zajęć,
- rozwijanie warsztatu zawodowego lektora.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- zna istotę glottodydaktyki polonistycznej, jej subdyscypliny i główne osiągnięcia,
- zna i rozumie założenia metodyki uczenia (się) języka polskiego jako obcego, drugiego, języka pochodzenia i dostępne rozwiązania programowe,
- potrafi wykorzystywać metody, strategie i techniki nauczania języków obcych dostosowane do specyfiki polszczyzny jako języka fleksyjnego, z uwzględnieniem potrzeb grupy zróżnicowanej pod względem wiekowym, kulturowym, językowym,
- umie wykorzystać znajomość standardów i wymagań dla poszczególnych poziomów zaawansowania językowego,
- potrafi nawiązać dobry kontakt z grupą zróżnicowaną pod względem kulturowym, językowym i wiekowym,
- czyta ze zrozumieniem i samodzielnie komentuje prace naukowe z zakresu glottodydaktyki polonistycznej, w tym metodyki uczenia (się) języka polskiego jako obcego/drugiego/odziedziczonego oraz prawidłowo posługuje się podstawowymi pojęciami i terminami z tego zakresu,
- potrafi przygotować lekcję języka polskiego jako obcego zgodnie z procedurami.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): wysoka świadomość roli wiedzy o metodyce nauczania języka polskiego jako obcego w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej, bardzo dobra znajomość specyfiki (wraz z całym kompleksem czynników na nią wpływających) nauczania cudzoziemców polszczyzny; bardzo dobra umiejętność krytycznego interpretowania istoty komunikacyjnego podejścia do nauczania języka polskiego jako obcego oraz krytycznej oceny innych metod stosowanych w nauczaniu języka polskiego, bardzo wysoki poziom umiejętności prezentowania i omawiania węzłowych problemów związanych, po pierwsze, z kształceniem podstawowych sprawności językowych (słuchanie, mówienie, czytanie, pisanie), po drugie, z zasadą podporządkowania nauczania systemu językowego efektywności komunikacyjnej, po trzecie z miejscem komunikacji niewerbalnej w nauczaniu języka polskiego jako obcego.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami, zwłaszcza w zakresie wymagających samodzielności, a mianowicie w zakresie prezentowania i omawiania węzłowych problemów z zakresu metodyki nauczania języka polskiego jako obcego.
dobry (db; 4,0): świadomość roli wiedzy o metodyce nauczania języka polskiego jako obcego w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej, dobra znajomość specyfiki (wraz z całym kompleksem czynników na nią wpływających) nauczania cudzoziemców polszczyzny; dobra umiejętność krytycznego interpretowania istoty komunikacyjnego podejścia do nauczania języka polskiego jako obcego oraz krytycznej oceny innych metod stosowanych w nauczaniu języka polskiego, wykazująca szerszy niż wyżej zakres niedociągnięć, dobry poziom umiejętności prezentowania i omawiania węzłowych problemów związanych, po pierwsze, z kształceniem podstawowych sprawności językowych (słuchanie, mówienie, czytanie, pisanie), po drugie, z zasadą podporządkowania nauczania systemu językowego efektywności komunikacyjnej, po trzecie, z miejscem komunikacji niewerbalnej w nauczaniu języka polskiego jako obcego.
dostateczny plus (+dst; 3,5): świadomość roli wiedzy o metodyce nauczania języka polskiego jako obcego w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej, prawie dobra znajomość specyfiki (wraz z całym kompleksem czynników na nią wpływających) nauczania cudzoziemców polszczyzny; zadowalająca umiejętność krytycznego interpretowania istoty komunikacyjnego podejścia do nauczania języka polskiego jako obcego oraz krytycznej oceny innych metod stosowanych w nauczaniu języka polskiego, prawie dobry poziom sprawności prezentowania i omawiania węzłowych problemów związanych, po pierwsze, z kształceniem podstawowych sprawności językowych (słuchanie, mówienie, czytanie, pisanie), po drugie, z zasadą podporządkowania nauczania systemu językowego efektywności komunikacyjnej, po trzecie, z miejscem komunikacji niewerbalnej w nauczaniu języka polskiego jako obcego.
dostateczny (dst; 3,0): świadomość roli wiedzy o metodyce nauczania języka polskiego jako obcego w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej, orientacja w specyfice nauczania cudzoziemców polszczyzny; umiejętność wskazania istoty komunikacyjnego podejścia do nauczania języka polskiego jako obcego oraz ogólnej charakterystyki innych metod stosowanych w nauczaniu języka polskiego, zadowalająca sprawność w prezentowaniu i omawianiu węzłowych problemów związanych, po pierwsze, z kształceniem podstawowych sprawności językowych (słuchanie, mówienie, czytanie, pisanie), po drugie, z zasadą podporządkowania nauczania systemu językowego efektywności komunikacyjnej, po trzecie, z miejscem komunikacji niewerbalnej w nauczaniu języka polskiego jako obcego.
niedostateczny (ndst; 2,0): brak świadomość roli wiedzy o metodyce nauczania języka polskiego jako obcego w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej, brak orientacji w specyfice (wraz z całym kompleksem czynników na nią wpływających) nauczania cudzoziemców polszczyzny; brak umiejętności wskazania istoty komunikacyjnego podejścia do nauczania języka polskiego jako obcego oraz ogólnej charakterystyki innych metod stosowanych w nauczaniu języka polskiego, niezadowalająca sprawność w prezentowaniu i omawianiu węzłowych problemów związanych, po pierwsze, z kształceniem podstawowych sprawności językowych (słuchanie, mówienie, czytanie, pisanie), po drugie, z zasadą podporządkowania nauczania systemu językowego efektywności komunikacyjnej, po trzecie, z miejscem komunikacji niewerbalnej w nauczaniu języka polskiego jako obcego.
Literatura
Zalecana literatura:
P. Gębal, Dydaktyka języków obcych. Wprowadzenie, Warszawa 2019.
P. Gębal, W. Miodunka, Dydaktyka i metodyka nauczania języka polskiego jako obcego i drugiego, Warszawa 2020.
P. Gębal, Podstawy dydaktyki języka polskiego jako drugiego. Podejście integracyjno-inkluzyjne, Kraków 2018.
W. Miodunka, Glottodydaktyka polonistyczna. Pochodzenie – stan obecny – perspektywy, Kraków 2016.
Nauczanie języka polskiego jako obcego w grupach heterogenicznych, red. E. Lipińska, A. Seretny, Kraków 2019.
M. Banach, D. Bucko, Rozumienie tekstu pisanego w języku obcym na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków 2019.
I. Janowska, Wypowiedź ustna w dydaktyce językowej na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków 2019.
I. Janowska „Europejski system opisu kształcenia językowego” – początek nowej ery w dydaktyce językowej?, „Języki Obce w Szkole” 2007, nr 4.
I. Janowska, Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych, Kraków 2011.
Rada Europy (2003), Europejski system opisu kształcenia językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie, Wydawnictwa CODN, Warszawa.
Programy nauczania języka polskiego jako obcego. Poziomy A1 – C2. Praca zbiorowa pod red. I. Janowskiej, E. Lipińskiej, A. Rabiej, A. Seretny i P. Turka, Kraków 2011; wyd 2. poprawione, Kraków 2016.
Dydaktyka języka polskiego jako nierodzimego. Konteksty – dylematy – trendy, red. A, Seretny, E. Lipińska, Kraków 2021.
L. Madelska, M. Warchoł-Schlottmann, Odkrywamy język polski. Gramatyka dla uczących (się) języka polskiego jako obcego. Hurra, Kraków 2008.
Uzupełniająca lista lektur powstanie w zależności od potrzeb i konkretnych sytuacji dydaktycznych, które będą omawiane na wykładzie w związku z hospitacjami odbywanymi przez studentów.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: