Krytyka przekładu - spec. przekładowa 03-KP-22PDM

Po ukończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:
- wskazać i scharakteryzować najistotniejsze zagadnienia z zakresu metodologii przekładu,
- dokonać wnikliwej analizy stricte językowej tekstu przełożonego w odniesieniu do tekstu oryginału,
- wskazać i omówić najważniejsze problemy stawiane przed tłumaczem przez tekst oryginalny,
- opisać i zanalizować przebieg danej inicjatywy translatorskiej, zrekonstruować i ocenić strategię tłumacza oraz jego indywidualny styl,
- czytać ze zrozumieniem prace naukowe z zakresu krytyki przekładu, także anglojęzyczne, rekonstruować ich główne tezy oraz potwierdzać je lub podważać na samodzielnie wybranych przykładach.

- przygotować pisemną prezentację krytyki wybranego już istniejącego przekładu przy użyciu właściwego dla tej dziedziny języka naukowego i z odwołaniem do literatury przedmiotu.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): student posiada obszerną wiedzę z zakresu krytyki przekładu; biegle posługuje się podstawową terminologią z tej dziedziny; swobodnie stosuje nabytą wiedzę w praktyce interpretacyjnej, sprawnie analizuje i interpretuje oryginalny i przetłumaczony tekst literacki, wartościując oraz odwołując się do literatury przedmiotu; potrafi przekonująco i trafnie zrekonstruować i zanalizować strategię translatorską, czyta ze zrozumieniem teksty naukowe z zakresu krytyki przekładu, także anglojęzyczne, oraz potrafi dyskutować z zawartymi w nich tezami.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami (zwłaszcza w praktycznym zastosowaniu warsztatu badawczego).

dobry (db; 4,0): student posiada znaczną wiedzę z zakresu krytyki przekładu; dobrze posługuje się podstawową terminologią z tej dziedziny; dość sprawnie stosuje nabytą wiedzę w praktyce interpretacyjnej, analizuje i interpretuje oryginalny i przetłumaczony tekst literacki, podejmując próby wartościowania oraz odwołując się do literatury przedmiotu; potrafi trafnie zrekonstruować strategię translatorską, podejmuje lekturę tekstów naukowych z zakresu krytyki przekładu, także anglojęzycznych, i rozumie zawarte w nich tezy.

dostateczny plus (+dst; 3,5): student posiada zadowalającą wiedzę z zakresu krytyki przekładu; ze zrozumieniem posługuje się podstawową terminologią z tej dziedziny; podejmuje zazwyczaj udane próby zastosowania nabytej wiedzy w praktyce interpretacyjnej, analizuje i interpretuje oryginalny i przetłumaczony tekst literacki, stawiając hipotezy interpretacyjne i na ogół poprawnie odwołuje się do literatury przedmiotu; stara się rekonstruować strategię translatorską, podejmuje lekturę tekstów naukowych z zakresu krytyki przekładu, także anglojęzycznych, i zazwyczaj rozumie ich tezy.

dostateczny (dst; 3,0): student posiada podstawową wiedzę z zakresu krytyki przekładu; podejmuje próby posługiwania się podstawową terminologią z zakresu tej dziedziny; próbuje stosować nabytą wiedzę w praktyce interpretacyjnej, na ogół poprawnie (choć odtwórczo) analizuje, interpretuje oryginalny i przetłumaczony tekst literacki, w umiarkowanym zakresie odwołując się do literatury przedmiotu; podejmuje lekturę tekstów naukowych z zakresu poetyki przekładu, także anglojęzycznych, i zazwyczaj rozumie ich najważniejsze tezy.

niedostateczny (ndst; 2,0): student posiada niewystarczającą wiedzę z zakresu krytyki przekładu; nie potrafi posługiwać się podstawową terminologią z zakresu tej dziedziny ani wykorzystać jej w praktyce interpretacyjnej, nie analizuje oryginalnego i przetłumaczonego tekstu literackiego wystarczająco wnikliwie, by dokonać rzeczowej oceny przekładu, nie potrafi zreferować głównych tez podstawowych pozycji literatury przedmiotu.

Kryteria oceniania:
- obecność i aktywność na zajęciach,
- wartość merytoryczna wypowiedzi prezentowanych na zajęciach,
- prezentacja poziomu wiedzy i umiejętności w zakresie krytyki wybranego przekładu w formie pisemnej (esej).

Nie dotyczy.

Zalecana literatura:
Emily Apter, Translation with no Original: Scandals of Textual Reproduction, [w:] Sandra Bermann, Michael Woods (red.), Nation, language and the ethics of translation, 2005.
Edward Balcerzan, Tłumaczenie jako wojna światów. W kręgu translatologii i komparatystyki, 2009.
Stanisław Barańczak, Próbując określić rozbawienie, w jakie wprawiają recenzje Bohdana Zadury i Andrzeja Sosnowskiego, „Literatura na Świecie” 1994, nr 12.
Douglas Robinson, Six master tropes, [w tegoż:] Translator’s Turn, 1998.
Andrzej Sosnowski: Próbując określić zawód, jaki sprawiają przekłady Stanisława Barańczaka..., „Literatura na Świecie” 1994, nr 11.
Julian Tuwim, Traduttore – Traditore [w:] Edward Balcerzan, Ewa Rajewska (red.): Pisarze polscy o sztuce przekładu, 2007.

Szczegółową listę lektur prowadzący zajęcia przedstawia przed rozpoczęciem każdego kursu.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 03-KP-22PDM w USOSweb