Język polski w ujęciu porównawczym - spec. glottodydaktyczna 03-JPUP-11PDM
Treści programowe dla przedmiotu:
- genetyczna klasyfikacja języków świata; języki indoeuropejskie i nieindoeuropejskie; rodziny języków indoeuropejskich i ich geneza; problem ligi języków; rodzina języków słowiańskich i jej wewnętrzny podział genetyczny; miejsce polszczyzny w ujęciu genetycznym,
- typologiczna klasyfikacja języków świata - języki izolujące, języki analityczne, języki aglutynacyjne, języki fleksyjne, języki alternacyjne, języki polisyntetyczne; polszczyzna jako język fleksyjny,
- specyficzne cechy fonologiczne, morfologiczne i syntaktyczne polszczyzny ujawniające się w zestawieniu z wybranymi językami słowiańskimi (np. język rosyjski, czeski), innymi językami indoeuropejskimi (np. język angielski, niemiecki) oraz z pozostałymi językami świata (np. język chiński, koreański),
- przygotowanie prezentacji ukazującej cechy lingwistyczne języka polskiego jako języka słowiańskiego i języka fleksyjnego w zestawieniu z językami słowiańskimi, innymi językami indoeuropejskimi, pozostałymi językami świata.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- potrafi, odwołując się do poznanych kryteriów lingwistycznej klasyfikacji genetycznej i typologicznej, zreferować poglądy na temat języka polskiego wśród innych języków świata; zna i umie wskazać specyficzne cechy fonologiczne, morfologiczne i syntaktyczne polszczyzny ujawniające się w zestawieniu z wybranymi językami słowiańskimi, innymi językami indoeuropejskimi oraz z pozostałymi językami świata,
- zna i rozumie, a także potrafi wyjaśnić rolę wiedzy o miejscu języka polskiego wśród języków świata w ujęciu genetycznym i typologicznym, jego cechach lingwistycznych w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej,
- potrafi czytać ze zrozumieniem i samodzielnie komentować prace naukowe z zakresu klasyfikacji genetycznej i typologicznej języków świata z odwołaniami do języka polskiego, zna też i potrafi prawidłowo posługiwać się podstawowymi pojęciami i terminami z tak zakreślonego zakresu badań językoznawczych,
- potrafi przygotować prezentację ukazującą cechy lingwistyczne języka polskiego na tle innych języków świata jako języka słowiańskiego i języka fleksyjnego.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość i umiejętność wskazania genetycznych i typologicznych kryteriów wyodrębniających polszczyznę spośród innych języków świata; bardzo dobra znajomość i umiejętność wskazania cech fonologicznych, morfologicznych i syntaktycznych polszczyzny, ujawniających się w zestawieniu z wybranymi językami słowiańskimi, innymi językami indoeuropejskimi oraz z pozostałymi językami świata; wysoka świadomość roli wiedzy o miejscu języka polskiego wśród języków świata w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej; bardzo dobra sprawność prezentowania węzłowych problemów z zakresu problematyki przedmiotu (modułu).
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami, zwłaszcza w zakresie wymagającego samodzielności prezentowania węzłowych problemów z zakresu problematyki przedmiotu (modułu).
dobry (db; 4,0): dobra znajomość i umiejętność wskazania genetycznych i typologicznych kryteriów wyodrębniających polszczyznę spośród innych języków świata; dobra znajomość i umiejętność wyróżnienia cech fonologicznych, morfologicznych i syntaktycznych polszczyzny, ujawniających się w zestawieniu z wybranymi językami słowiańskimi, innymi językami indoeuropejskimi oraz z pozostałymi językami świata; dobra świadomość roli wiedzy miejscu języka polskiego wśród języków świata w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej; dobra sprawność prezentowania węzłowych problemów z zakresu problematyki przedmiotu (modułu), wykazująca jednak szerszy niż wyżej zakres niedociągnięć.
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość i umiejętność wskazania genetycznych i typologicznych kryteriów wyodrębniających polszczyznę spośród innych języków świata; zadowalająca znajomość i umiejętność wyróżnienia cech fonologicznych, morfologicznych i syntaktycznych polszczyzny, ujawniających się w zestawieniu z wybranymi językami słowiańskimi, innymi językami indoeuropejskimi oraz z pozostałymi językami świata; zadowalająca świadomość roli wiedzy miejscu języka polskiego wśród języków świata w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej; zadowalająca sprawność prezentowania węzłowych problemów z zakresu problematyki przedmiotu (modułu), wyróżniająca się stosunkowo dużym stopniem niesamodzielności.
dostateczny (dst; 3,0): ogólna znajomość genetycznych i typologicznych i umiejętność wyróżnienia kryteriów wyodrębniających polszczyznę spośród innych języków świata; ogólna znajomość i umiejętność wskazania cech fonologicznych, morfologicznych i syntaktycznych polszczyzny, ujawniających się w zestawieniu z wybranymi językami słowiańskimi, innymi językami indoeuropejskimi oraz z pozostałymi językami świata; ogólna świadomość roli wiedzy miejscu języka polskiego wśród języków świata w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej; zadowalająca sprawność prezentowania węzłowych problemów z zakresu problematyki przedmiotu (modułu), wyróżniająca się bardzo dużym stopniem niesamodzielności.
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalające znajomość i umiejętność wskazania genetycznych i typologicznych kryteriów wyodrębniających polszczyznę spośród innych języków świata; niezadowalająca znajomość i niewystarczająca umiejętność wyróżniania cech fonologicznych, morfologicznych i syntaktycznych polszczyzny, ujawniających się w zestawieniu z wybranymi językami słowiańskimi, innymi językami indoeuropejskimi oraz z pozostałymi językami świata; brak świadomości roli wiedzy miejscu języka polskiego wśród języków świata w całokształcie wiedzy o języku, kulturze i komunikacji międzyludzkiej, niezadowalająca sprawność prezentowania węzłowych problemów z zakresu problematyki przedmiotu (modułu).
Literatura
Zalecana literatura:
Dąbrowska A., Dobesz U., Pasieka M., Co warto wiedzieć. Poradnik metodyczny dla nauczycieli języka polskiego jako obcego na Wschodzie. Warszawa 2010, s. 59-79.
Dziubalska-Kołaczyk K., Walczak B., Polish. „Revue Belge de Philologie et d'Histoire” 88, 2010, s. 817-840; https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/12761/1/WA_Dziubalska-Ko%C5%82aczyk_Walczak_Polish.pdf
Grzegorczykowa R., Wstęp do językoznawstwa. Warszawa 2012 (wybrane fragmenty, zwł. rozdz. 13 i rozdz. 14).
Hofmański W., Transfer ujemny a kompetencja językowa. Język polski w nauczaniu Słowian. Praha 2014 (wybrane fragmenty).
Maciejewski W., Świat języków. „Wielka encyklopedia geografii świata” 14. Poznań 1999 (wybrane fragmenty).
Madelska L., Warchoł-Schlottmann W., Odkrywamy język polski. Gramatyka dla uczących (się) języka polskiego jako obcego. Hurra. Kraków 2008 (wybrane fragmenty).
Majewicz A. F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa 1989 (wybrane fragmenty).
Milewski T., Językoznawstwo. Warszawa 2004 (wybrane fragmenty).
Miodunka W., Lingwistyczne podstawy nauczania języka polskiego jako obcego. W: Poradnik metodyczny dla nauczycieli polonijnych. Red. K. Krakowaiak, J. Mańdziuk. Lublin 1980, s. 63-78.
Nagórko A., Podręczna gramatyka języka polskiego. Warszawa 2010.
Olechnowicz M., Spirydowicz O., Gramatyka dydaktyczna języka rosyjskiego. Warszawa 1979 (wybrane fragmenty).
Sohn H. M., The Korean Language. Seoul 2013, s. 6-36.
Zemanek A., Chińszczyzna po polsku. Praktyczna gramatyka języka chińskiego. T. 1 i 2. Kraków 2013 (wybrane fragmenty).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: