Językoznawstwo ogólne 03-JO-32PDL-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- pojęcie języka naturalnego; definicja języka – język jako system znaków konwencjonalnych; cechy istotnie języka naturalnego – dwustopniowość, dwuklasowość, uniwersalność, abstrakcyjność itd.; cechy języka ludzkiego w opozycji do komunikacji zwierząt,
- funkcje języka i wypowiedzi – historia zagadnienia, odróżnienie systemu, wypowiedzi i języka i ich funkcji, typy funkcji wypowiedzi,
- rozumienie terminu pragmatyka, struktura aktu komunikacji, typy aktów mowy, akty mowy pośrednie i bezpośrednie, presupozycje,
- budowa systemu językowego; obraz ogólny, hierarchiczna budowa języka, podsystem fonologiczny – pojęcie głoski i fonemu, właściwości fizyczne dźwięków mowy, typy opozycji fonologicznych,
- podsystem morfologiczny – słowotwórstwo a fleksja, definicja morfemu, kategorie gramatyczne,
- podsystem składniowy – reguły składniowe, schematy składniowe, reguły tworzenia zdań, typy zdań złożonych,
- klasy funkcjonalne leksemów – podział leksemów na części mowy, kryteria klasyfikacji, cechy charakterystyczne poszczególnych części mowy.
- struktura semantyczna słownictwa - słownictwo jako system, relacje semantyczne między leksemami,
- językoznawstwo wśród innych nauk, ogólny podział nauk i specyfika nauk humanistycznych, typy nauk humanistycznych, przegląd i charakterystyka dyscyplin językoznawczych,
- metodologie badań językoznawczych – przed strukturalizmem, dzieje językoznawstwa do początków XX wieku; językoznawstwo historyczne – pojęcie zmiany językowej, metody badań diachronicznych, pokrewieństwo językowe, pochodzenie polszczyzny,
- metodologie badań językoznawczych – strukturalizm; pojęcie struktury języka, systemu, teoria Ferdinanda de Saussure’a, szkoła praska, glossematyka, strukturalizm amerykański,
- metodologie badań językoznawczych – generatywizm; transformacjonizm, teoria Noama Chimsky’ego, kompetencja językowa, składnia uniwersalna, reguły przepisywania, transformacje,
- metodologie badań językoznawczych – kognitywizm; główne założenia kognitywizmu, zdolności poznawcze związane z językiem, różne ujęcia kognitywne, gramatyka kognitywna,
- językoznawstwo typologiczne – grupy językowe świata, uniwersalia językowe, typologie: fonologiczna, morfologiczna, syntaktyczna,
- językoznawstwo kulturowe – typologia semantyczna, relatywizm językowy, uniwersalizm językowy, elementarne jednostki semantyczne, różnice w kategoryzacji świata.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2020/SL: | W cyklu 2025/SL: | W cyklu 2022/SL: | W cyklu 2018/SL: | W cyklu 2024/SL: | W cyklu 2023/SL: | W cyklu 2021/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:
- zdefiniować podstawowe terminy z zakresu językoznawstwa ogólnego, potrafi uzasadnić potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do opisu języka naturalnego,
- wyliczyć najważniejsze dyscypliny językoznawcze, wyjaśnić różnice między różnymi typami językoznawstwa, wskazać metody badań z zakresu językoznawstwa,
- opisać budowę systemu językowego, powiązać zjawiska występujące na różnych poziomach języka, pokazywać powiązania między różnymi zjawiskami językowymi,
- potrafi zaklasyfikować pod względem typologii swój język do odpowiedniej grupy języków świata, umie zilustrować różnice kulturowe uwidaczniające się w językach świata,
- podsumować osiągnięcia poszczególnych metodologii w badaniach systemu językowego; opisać rozwój myśli językoznawczej,
- porównać różne koncepcje opisu języka i przekonać do wybranej przez siebie metodologii.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość podstawowych pojęć z zakresu językoznawstwa ogólnego, bardzo obszerna wiedza na temat elementów systemu językowego oraz założeń metodologicznych poszczególnych szkół lingwistycznych, bardzo dobra umiejętność wskazywania powiązań między językoznawstwem a innymi dziedzinami nauki, bardzo dobra wiedza na temat uwarunkowań kulturowych języka polskiego, które kształtują różnice między nim i innymi językami.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie wymagającym szczegółowej wiedzy faktograficznej.
dobry (db; 4,0): dobra znajomość podstawowych pojęć z zakresu językoznawstwa ogólnego, obszerna wiedza na temat elementów systemu językowego oraz założeń metodologicznych.
poszczególnych szkół lingwistycznych, dobra umiejętność wskazywania powiązań między językoznawstwem a innymi dziedzinami nauki, dobra wiedza na temat uwarunkowań kulturowych języka polskiego, które kształtują różnice między nim i innymi językami.
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość podstawowych pojęć z zakresu językoznawstwa ogólnego, zadowalająca wiedza na temat elementów systemu językowego oraz założeń metodologicznych poszczególnych szkół lingwistycznych, zadowalająca umiejętność wskazywania powiązań między językoznawstwem a innymi dziedzinami nauki, zadowalająca wiedza na temat uwarunkowań kulturowych języka polskiego, które kształtują różnice między nim i innymi językami.
dostateczny (dst; 3,0): ogólna znajomość podstawowych pojęć z zakresu językoznawstwa ogólnego, podstawowa wiedza na temat elementów systemu językowego oraz założeń metodologicznych poszczególnych szkół lingwistycznych, umiejętność wskazywania powiązań między językoznawstwem a innymi dziedzinami nauki, podstawowa wiedza na temat uwarunkowań kulturowych języka polskiego, które kształtują różnice między nim i innymi językami.
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość podstawowych pojęć z zakresu językoznawstwa ogólnego, niedostateczna wiedza na temat elementów systemu językowego oraz założeń metodologicznych poszczególnych szkół lingwistycznych, słaba umiejętność wskazywania powiązań między językoznawstwem a innymi dziedzinami nauki, brak wiedzy na temat uwarunkowań kulturowych języka polskiego, które kształtują różnice między nim i innymi językami.
Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym.
Literatura
Zalecana literatura:
I. Bobrowski, Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków 1998.
A. Furdal, Językoznawstwo otwarte, Wrocław 2000
R. Grzegorczykowa, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2008.
T. Milewski, Językoznawstwo, wyd. 7., Warszawa 2005.
A. Wierzbicka, Język – umysł – kultura, Warszawa 1999.
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, pod red. K. Polańskiego, Wrocław 1993, wyd. 1. i kolejne.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: