Mistrzowie kina: Język filmowy François Truffaut 03-JFF-12FKMDM

http://www.filmoznawstwo.com

1. Kompleksowa analiza filmowych opowieści o Antoinie Doinelu (400 batów, Antoine i Colette, Skradzione pocałunki, Małżeństwo, Uciekająca miłość) w kontekście realizacji postulatów nowofalowych przez reżysera oraz stopniowego odchodzenia od poetyki tego nurtu.
2. Charakterystyka metody adaptatorskiej Truffaut na przykładzie dwóch adaptacji powieści Henri-Pierre Roché (Jules i Jim, Dwie Angielki i Kontynent).
3. Analiza filmów gatunkowych Truffaut w kontekście charakterystycznej dla reżysera metody reinterpretacji konwencji gatunkowych na przykładzie obrazu science-fiction (Fahrenheit 451) oraz czarnego kryminału (Byle do niedzieli).
4. Charakterystyka najważniejszych motywów twórczości reżysera (m. in. niespełniona miłość [Życie Adeli H.], dominacja kobiet w zmaskulinizowanym świecie [Gładka skóra] oraz trójkąty miłosne [Kobieta z sąsiedztwa], powracających konsekwentnie przez całą jego twórczość z uwzględnieniem kontekstów autobiograficznych.
5. Analizy formalne filmów reżysera, w których odwołuje się on do poetyk cechujących amerykańskie kino gatunkowe – studium przypadku na przykładzie Nocy amerykańskiej.

Cele kształcenia

Po zakończeniu zajęć student/ka: 1. ma uporządkowaną wiedzę o dorobku reżyserskim Truffaut, jest zaznajomiony/a z cechami jego stylu, a także potrafi umiejscowić twórczość reżysera w historii filmu (francuska nowa fala, modernizm filmowy) oraz odnajdować cechy stylu Truffaut w twórczości reżyserów współczesnych. 2. potrafi identyfikować różne problemy związane z tematem zajęć, do których należą, między innymi: kategoria język filmu, poetyk filmowych oraz realistycznych konwencji przedstawieniowych. 3. analizować filmy Truffaut zarówno w kluczu autobiograficznym, jak i artystycznym – wskazywać na te elementy twórczości reżysera, które pojawiają się konsekwentnie we wszystkich jego filmach i odwoływać się przy tym do nabytej wiedzy historycznej (odnoszącej się do życia reżysera i czasów, w których był aktywny zawodowo) oraz teoretyczno-filmowej (tj. związanej ze stylem jego filmów; wskazywać na te elementy, które pozwalają określić Truffaut mianem autora filmowego). 4. potrafi przeprowadzić, w oparciu o wiedzę zdobytą na zajęciach, analizę filmów Truffaut w kontekście ich gatunkowości – biegle posługuje się przy tym terminologią z zakresu gatunków filmowych (konwencje gatunkowe, reinterpretacje gatunkowe, hybrydy gatunkowe itp.). 5. potrafi usytuować twórczość Truffaut w kontekstach kina amerykańskiego i odnajdować intertekstualne i transfikcjonalne nawiązania do filmów takich reżyserów, jak Alfred Hitchcock, Howard Hawks oraz Ernst Lubitsch.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej; Biblioteka Uniwersyteckich; Biblioteka Raczyńskich (zbiory audiowizualne)

Kierunek studiów

Filmoznawstwo i kultura mediów

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień; dyskusja; praca z tekstem; metoda analizy przypadków; demonstracje dźwiękowe i wideo

Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)

nie

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

0 lub 1.5 (w zależności od programu)

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

fakultatywne

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

brak

Koordynatorzy przedmiotu

Joanna Pigulak

Kryteria oceniania

Forma zaliczenia: kolokwium pisemne

1. bardzo dobry (bdb; 5,0): student prezentuje dogłębną wiedzę z przedmiotu Mistrzowie kina europejskiego: Język filmowy François Truffaut w przedstawianych podczas zajęć aspektach, potrafi analizować i interpretować pojedyncze filmy w różnorodnych kontekstach (wykorzystanie języka filmowego, konwencji gatunkowych oraz wskazanie na wątki autobiograficzne). W odwołaniu do tekstów źródłowych wprowadza do swojej wypowiedzi elementy samodzielnej refleksji, a także odwołuje się do wiedzy z zakresu historii kinematografii oraz gatunków filmowych.
2. dobry plus (+db; 4,5): student prezentuje dogłębną wiedzę z przedmiotu Mistrzowie kina europejskiego: Język filmowy François Truffaut; potrafi na jej podstawie analizować i interpretować pojedyncze filmy w różnorodnych kontekstach (wykorzystanie języka filmowego, konwencji gatunkowych oraz wskazanie na wątki autobiograficzne). Student bez problemów odwołuje się w swojej refleksji do historii kinematografii i zna pojedyncze teksty przytaczane na zajęciach.
3. dobry (db; 4,0): student prezentuje dogłębną wiedzę z przedmiotu Mistrzowie kina europejskiego: Język filmowy François Truffaut; potrafi na jej podstawie analizować i interpretować pojedyncze filmy w różnorodnych kontekstach (wykorzystanie języka filmowego, konwencji gatunkowych oraz wskazanie na wątki autobiograficzne), potrafi odnieść swoją refleksję do historii kinematografii.
4. dostateczny plus (+dst; 3,5): student poprawnie prezentuje wiedzę z przedmiotu Mistrzowie kina europejskiego: Język filmowy François Truffaut, w swoich wypowiedziach nawiązuje do tekstów czytanych na zajęciach i umie je odnieść do konkretnych filmów reżysera.
5. dostateczny (dst; 3,0): student poprawnie prezentuje wiedzę z przedmiotu Mistrzowie kina europejskiego: Język filmowy François Truffaut, w swoich wypowiedziach nawiązuje do pojedynczych tekstów czytanych na zajęciach.
6. niedostateczny (ndst; 2,0): student nie umie zaprezentować podstawowej wiedzy z przedmiotu Mistrzowie kina europejskiego: Język filmowy François Truffaut, odnoszącej się do zagadnień podejmowanych na zajęciach oraz zadanych tekstów. Nie potrafi wypowiedzieć się na temat analizowanych filmów reżysera w kontekście wykorzystania języka ruchomych obrazów, gatunkowości oraz autorskości.

Praktyki zawodowe

nie dotyczy

Literatura

Andrew D. J., Gillain A., A Companion to Francois Truffaut, Malden 2013.
Collet J., François Truffaut - tragedia świadomości, „Kultura Filmowa” Nr6 (178), 1973.
Eberhardt K., Dzień dzisiejszy filmu francuskiego, Warszawa 1967.
Gillain A., Fox A., François Truffaut: The Lost Secret, Indiana 2013.
Gottlieb S., Hitchcock on Truffaut, „Film Quarterly” June 2013, Vol.66(4).
Hayward S., French Film: Texts and Contexts, Londyn-Nowy Jork 2000.
Lubelski T., Nowa fala 60 lat później. O pewnej przygodzie kina francuskiego, Kraków 2017.
Reader K., Truffaut & Godard, „Modern & Contemporary France”, 07/03/2015, Vol.23(3).
Stam R., François Truffaut and Friends: Modernism, Sexuality, and Film Adaptation, Nowy Jork 2006.
Truffaut F., Hitchcock/Truffaut, Izabelin 2005.
Truffaut F., Kochać Fritza Langa, „Film na Świecie” 1978 Nr6(238).
Truffaut F., Truffaut by Truffaut, oprac. D. Rabourdin, Nowy Jork 1987.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-JFF-12FKMDM w USOSweb