Jak dobrze pisać? - spec. dziennikarstwo i public relations 03-JDP-12PDM

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:
- przedstawić zróżnicowanie współczesnej polszczyzny pisanej,
- wyjaśnić rolę konwencji, gatunków i stylów w kulturze,
- czytać ze zrozumieniem i samodzielnie komentować prace teoretyczne z zakresu teorii aktu twórczego, warsztatu pisarskiego i studiów nad językiem,
- pisać teksty zróżnicowane pod względem celu, stylu i obiegu (np. paraliteracki, dziennikarski, promocyjny, urzędowy, popularnonaukowy etc.),
- dokonać w piśmie lub w mowie analizy krytycznej i interpretacji tekstów powstałych w ramach zajęć (prac własnych i cudzych),
- samodzielnie uzasadnić określony wybór środków kształtowania wypowiedzi,
- współpracować w zespole nad zadaniami twórczymi i krytycznymi.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra umiejętność pisania tekstów zróżnicowanych pod względem celu, stylu i obiegu, bardzo dobre korzystanie z repertuaru środków kształtowania wypowiedzi, bardzo dobra znajomość zróżnicowania współczesnej polszczyzny pisanej, bardzo dobra znajomość konwencji, gatunków i stylów, bardzo dobra umiejętność samodzielnego komentowania prac teoretycznych, bardzo dobra umiejętność krytycznego analizowania tekstów cudzych, bardzo wysoka kultura dyskusji.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami w zakresie praktycznym – pisania tekstów zróżnicowanych pod względem celu, stylu i obiegu i ich krytycznego analizowania.

dobry (db; 4,0): dobra umiejętność pisania tekstów zróżnicowanych pod względem celu, stylu i obiegu, dobre korzystanie z repertuaru środków kształtowania wypowiedzi, dobra znajomość zróżnicowania współczesnej polszczyzny pisanej, dobra znajomość konwencji, gatunków i stylów, dobra umiejętność samodzielnego komentowania prac teoretycznych, dobra umiejętność krytycznego analizowania tekstów cudzych, wysoka kultura dyskusji.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca umiejętność pisania tekstów zróżnicowanych pod względem celu, stylu i obiegu, zadowalające korzystanie z repertuaru środków kształtowania wypowiedzi, zadowalająca znajomość zróżnicowania współczesnej polszczyzny pisanej, przeciętna znajomość konwencji, gatunków i stylów, zadowalająca umiejętność samodzielnego komentowania prac teoretycznych, zadowalająca umiejętność krytycznego analizowania tekstów cudzych, kultura dyskusji na poziomie zadawalającym (np. przewaga czynników emocjonalnych nad merytorycznymi).

dostateczny (dst; 3,0): niezadowalająca umiejętność pisania tekstów zróżnicowanych pod względem celu, stylu i obiegu (np. teksty nieoryginalne, wtórne, z błędami, niespełniające określonych kryteriów), przeciętne korzystanie z repertuaru środków kształtowania wypowiedzi, zadowalająca znajomość zróżnicowania współczesnej polszczyzny pisanej, nikła znajomość konwencji, gatunków i stylów, słaba umiejętność samodzielnego komentowania prac teoretycznych, słaba umiejętność krytycznego analizowania tekstów cudzych, niska kultura dyskusji.

niedostateczny (ndst; 2,0): nieumiejętność pisania tekstów zróżnicowanych pod względem celu, stylu i obiegu, ubogi repertuar środków kształtowania wypowiedzi, niezadowalająca znajomość zróżnicowania współczesnej polszczyzny pisanej oraz wynikające z niej dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu, w tym brak umiejętności samodzielnego komentowania prac teoretycznych, nieumiejętność krytycznego analizowania tekstów cudzych, bierność w dyskusji.

Zalecana literatura:
Bartmiński J., Styl potoczny, [w:] Język a kultura, t. 5: Potoczność w języku i kulturze, red. J. Anusiewicz, F. Nieckula, Wrocław 1992 (dostępny online).
Dutka E., Kompozycja jako problem (nie tylko) retoryczny, [w:] Retoryka, red. M. Barłowska, A.Budzyńska-Daca, P. Wilczek, Warszawa 2009, s. 77-97.
Eco U., Kilka weryfikacji: komunikat reklamowy, przeł. A. Weinsberg, [w:] tegoż, Pejzaż semiotyczny, Warszawa 1972.
Gajda S., Trudny powrót stylu, [w:] Style współczesnej polszczyzny. Przewodnik po stylistyce polskiej, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków 2013, s. 23-28.
Grzelka M., Kula A., Przytoczenie w przekazie medialnym, Poznań 2012, rozdz. 1, s. 17-36.
Jerzyk E., Proces kreatywności i jego uwarunkowania w obszarze marketingu, Poznań 2007.
Korolko M., Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1998, s. 49-54 (1.7-1.8).
Kula A., Cechy stylowe publicystyki ekonomicznej na materiale „Polityki” z lat 1957-2004, Poznań 2010, rozdz. 1, s. 32-69.
Leśniewska Z., Kreatywność i oryginalność w reklamie: sztuka dla sztuki czy szansa na zwiększone sprzedaż?, „Harvard Business Review Polska”, nr 4, 2005.
Lewiński P. H., Retoryka reklamy, Wrocław 1999, s. 43-69.
Łysakowski T., Wpływowe osoby. Gramatyka i perswazja, Warszawa 2005.
Maćkiewicz J., Jak dobrze pisać. Od myśli do tekstu, Warszawa 2010, cz. I, s. 11-41.
Nieckula F., Język ustny a język pisany, [w:] Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Lublin 2001, s. 98-113.
Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E. Bańkowska, A. Mikołajczuk, Warszawa 2003, s. 108-118.
Przyborska-Borkowicz A., Scenariusze komunikacyjne uwarunkowane sytuacją, [w:]
http://cd-magazine.uni.wroc.pl/artykul/scenariusze_komunikacyjne_uwarunkowane_sytuacja/
Wilcz-Grzędzińska E., Wróblewski T., Pisać skutecznie. Strategie dla każdego autora, Wrocław 2011, cz. I, s. 13-43.
Wilkoń A., Spójność i struktura tekstu, Kraków 2002, s. 135-157.
Zdunkiewicz-Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008, s. 37-58.
Żydek-Bednarczuk U., Wprowadzenie do lingwistycznej analizy tekstu, Kraków 2005, s. 229-253.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 03-JDP-12PDM w USOSweb