Historia reprezentacji - spec. kultury mediów cyfrowych 03-HR-12PDM-E
Opis treści kształcenia
1. Historia reprezentacji jako historia sposobów rozumienia relacji pomiędzy przedstawieniem i rzeczywistością (tu przede wszystkim: realizm, konstruktywizm); pojęcie mimesis i przemiany jego znaczenia.
2. Kulturowy status i filozofia obrazu
3. Teologiczne, filozoficzne i estetyczne źródła ikonoklazmu
4. Pakt referencjalny jako podstawa reprezentacji w kulturze europejskiej
5. Teorie „prawdziwych obrazów”
6. Krytyka pojęcia reprezentacji (Nietzsche, Heidegger, Derrida, Foucault, Baudrillard).
7. Kryzys znaku. Symulacrum, hiperrzeczywistość.
8. Obrazy tradycyjne – obrazy techniczne. Ciało jako miejsce powstawania obrazów (Hans Belting)
9. Filozofia nowych mediów: tworzenie nowych modeli rzeczywistości jako działanie epistemologiczne. „Obsceniczność” mediów audiowizualnych – zanik sceny i przedstawienia. Negacja obrazowej reprezentacji.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- zreferować i określić aktualność wybranych pojęć i problemów z zakresu historii reprezentacji;
- interpretować zjawiska reprezentacji kulturowych jako mediatyzacji;
-dostrzegać i komentować złożoność i nieoczywistość kulturowych reprezentacji (wiedzy, doświadczenia, pamięci) oraz współtworzące je mechanizmy zapośredniczenia;
-dostrzegać techniczne możliwości produkowania przedstawień i wskazywać semantyczne, pragmatyczne, estetyczne oraz etyczne konsekwencje posługiwania się różnymi mediami;
-dostrzegać rolę mediów społecznych w procesie poręczania rzeczywistości i wyciągać z tych zjawisk wnioski;
-świadomie posługiwać się dostępnymi narzędziami w celu wytwarzania pożądanych reprezentacji/symulacji.
Kryteria oceniania
Wykład kończy się egzaminem, na którym obowiązują zagadnienia z zajęć oraz znajomość 5 lektur wybranych z listy zaproponowanej przez prowadzącą.
Literatura
1. N. Abercrombie, Scott Lash i Brian Longhurst, Przedstawienie popularne: przerabianie realizmu, przeł. E. Mrowczyk-Hearfield, w: Odkrywanie modernizmu pod red R. Nycza, Kraków 2004.
2. J. Beaudrillard, Symulakry i symulacja, przeł. S. Królak, Warszawa 2005.
3. M. Bense, Świat przez pryzmat znaku, tłum. J. Garewicz, wstęp H. Buczyńska-Garewicz, Warszawa 1980.
4. E. Bińczyk, Obraz, który nas zniewala. Współczesne ujęcia języka wobec esencjalizmu i problemu referencji, Kraków 2007.
5. M. Buczyńska-Garewicz, Semiotyka Pierce’a, Warszawa 1994.
6. U. Eco, Czytanie świata, wybór M. P. Markowski, tłum. M. Woźniak, Kraków 1999.
7. M. Foucault, Słowa i rzeczy. Archeologia nauk humanistycznych, przeł. T. Komendant, Gdańsk 2005.
8. M. Foucault, To nie jest fajka. Ilustracje R. Magritte, przeł. T. Komendant, Gdańsk 1996.
9. M. Heidegger, Czas światoobrazu, przeł. K Wolicki, w: tegoż, Drogi lasu, Warszawa 1997.
10. H. Mamzer, Konkurencyjne koncepcje reprezentacji: zwrot lingwistyczny i zwrot piktoralny, w: Kres logocentryzmu i jego kulturowe konsekwencje, red. E. Winiecka, M. Lark, Poznań 2009.
11. M. P. Markowski, Pragnienie obecności. Filozofie reprezentacji od Platona do Kartezjusza, Gdańsk 1999.
12. M. P. Markowski, O reprezentacji, w: Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red M. P. Markowski, R. Nycz, Kraków 2006, s. 287-334.
13. A. Melberg, Teorie mimesis. Repetycja, przeł. J. Balbierz, Kraków 2002.
14. Zofia Mitosek, Mimesis, Warszawa 1997.
15. M. Riffaterre, Semiotyka intertekstualna: interpretant, przeł. K. i J. Faliccy, „Pamiętnik Literacki” 1988, z. l.
16. W. Tatarkiewicz, Odtwórczość: dzieje stosunku sztuki do rzeczywistości, w: tegoż, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 2006.
Szczegółową listę lektur podaje prowadzący zajęcia.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: