Gatunki PR - spec. dziennikarstwo i public relations 03-GPR-22PDM
Podczas zajęć studenci analizują teksty PR-owe funkcjonujące w komunikacji biznesowej, administracyjnej, w sferze kultury i polityki. Przedmiotem analiz jest budowa, styl oraz treść badanych przekazów. W ramach warsztatów prowadzone są także ćwiczenia majace na celu wykształcenie umiejętności redagowania tekstów wykorzystywanych w różnych obszarach PR (zarówno w wewnętrznym, jak i w zewnętrznym obiegu firmowym).
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2019/SL: | W cyklu 2018/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu cyklu zajęć student:
- dysponuje wiedzą w zakresie teorii gatunku, a zwłaszcza dotyczącą poziomów funkcjonowania gatunku, pola gatunkowego oraz zróżnicowania form genologicznych ze względu na intencję nadawcy;
- potrafi rozpoznawać oraz analizować teksty PR-owe funkcjonujące w różnych obszarach działalności społecznej, np. biznesowej, administracyjnej, kulturalnej czy politycznej;
- potrafi zebrać materiały potrzebne do stworzenia różnorodnych komunikatów PR-owych, trafnie ocenia ich wiarygodność i oraz przydatność do wyznaczonych celów;
- trafnie dostosowuje styl komunikatu do intencji wypowiedzi, zna przyjęte konwencje i normy obowiązujące w zakresie redagowania tekstów PR-owych;
- umiejętnie wykorzystuje tradycyjne i nowoczesne formy komunikacji, sprawnie posługuje się nowymi mediami (umiejętnie tworzy komunikaty na potrzeby social media), dostosowując je do potrzeb odbiorów oraz założonych celów komunikacji);
- zna zasady formułowania przekazów w ramach media relations, a także czynnie uczestniczy w procesie oglądu i oceny różnych komunikatów funkcjonujących w sferze PR
Kryteria oceniania
- regulaminowa obecność
- aktywność w trakcie zajęć (udział w dyskusji, zaangażowanie w pracę indywidualną i grupową);
- ocena prac pisemnych;
Literatura
Andrzejewski P., Kot W., Media relations, budowanie reputacji firmy, Warszawa 2002.
Cenker E. M., Public relations, Poznań 2013.
Dobek-Ostrowska B., Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław 2005
Furman W., Dziennikarstwo i public relations. Dwa typy komunikowania, Rzeszów 2006.
Gawroński S., Media relations. Współpraca dziennikarzy i specjalistów PR, Rzeszów 2006.
Jabłoński W., Kreowanie informacji. Media relations, Warszawa 2007.
Łaszyn A., Media i Ty. Jak zarządzać kontaktem osobistym z dziennikarzami, Warszawa 2015.
Murdoch A., Język public relations, jak promować firmę, Warszawa 2000.
Pietrzak H., Hałaj Joanna B., Rzecznik prasowy. Teoria i praktyka, Rzeszów 2003.
Podobas I., Public relations jako narzędzie kreowania wizerunku partii politycznych, Warszawa 2011.
Poprawa M., Telewizyjne debaty polityków jako przykład dyskursu publicznego, Kraków 2009
Public relations użyteczności publicznej, red. E. Hope, Gdańsk 2005.
Rozwadowska B., Public relations, Teoria – praktyka – perspektywy, Warszawa 2002, s. 216-230
Wojtak M., Gatunki dziennikarskie, Lublin 2004.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: