Uczucia i emocje: z historii i praktyki wiersza 03-F-UE
Treści programowe dla przedmiotu:
- kwestia emocji i uczuć w wierszu; definicje; ikonologia; symbolika; sposoby mówienia o emocjach/ uczuciach w wierszu (różne przykłady na przestrzeni XX i XXI wieku),
- "wstyd uczuć" Tadeusz Peiper i Paul Nougé,
- gniew; gniew w wierszach Genowefy Jakubowskiej Fijałkowskiej i Lisette Lombé,
- emptatia; empatia w poezji Anny Augustyniak,
- zachwyt w najnowszej poezji polskiej i teoria afektów,
- melancholia; melancholia na przykładzie poezji Jerzego Harysomowicza,
- ćwiczenia z analizy uczuć i emocji - ćwiczenia z analizy wierszy + 20 minutowe spotkania z gośćmi "od emocji i uczuć".
Cele kształcenia
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- potrafi uważnie przeczytać tekst i zwrócić uwagę na każdy jego element (łącznie z formą graficzną i foniczną),
- potrafi określić emocję/ uczucie związane z danym wierszem; potrafi na temat wiersza rozmawiać i stawiać w odniesieniu do tekstu ważkie pytania o związek z emocjonalnym potencjałem (wiersza, autora, społeczeństwa); potrafi stawiać pytania o kontekst kulturowy (np. muzyczny i malarski),
- potrafi zanalizować tekst i uruchomić wybrany kontekst,
- potrafi uruchomić odpowiednią metodologię np. „close-reading”; „ strukturalizm”, „komparatystykę”,
- dobrać do własnej analizy i interpretacji odpowiednią bibliografię.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): student sprawnie analizuje, interpretuje tekst literacki, w razie potrzeby uruchamiając kontekst interdyscyplinarny, wartościując oraz odwołując się do literatury przedmiotu.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami (zwłaszcza w praktycznym zastosowaniu warsztatu badawczego).
dobry (db; 4,0): student dość sprawnie stosuje nabytą wiedzę w praktyce interpretacyjnej, analizuje, interpretuje tekst literacki, w razie potrzeby uruchamiając kontekst interdyscyplinarny.
dostateczny plus (+dst; 3,5): student stawia hipotezy interpretacyjne; poprawnie analizuje, interpretuje tekst literacki, choć nie zawsze uruchamia istotne konteksty; niekiedy podejmuje próby wartościowania.
dostateczny (dst; 3,0): student próbuje stawiać hipotezy interpretacyjne; zazwyczaj poprawnie analizuje, interpretuje tekst literacki, choć nie zawsze uruchamia istotne konteksty; rzadko podejmuje próby wartościowania.
niedostateczny (ndst; 2,0): student podejmuje nieudane próby analizy i interpretacji i wartościowania.
Literatura
Podawana tematycznie przy prezentacjach PPT i spotkaniach z gośćmi.
Dodatkowo konstruowana wspólnie przez cały semestr (przydatne antologie, tłumaczenia, słowniki).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: