W świecie ciszy - sposoby komunikacji osób niesłyszących. Polski język migowy - kontynuacja 03-F-SCS

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka powinien/powinna umieć:
- wykazać się szczegółową i uporządkowaną wiedzą z zakresu historii i kultury głuchych,
- usytuować zdobytą wiedzę z zakresu polskiego języka migowego w kontekście opisu lingwistycznego polszczyzny,
- zastosować w praktyce poznane sposoby wyrażania czasu, wykorzystania przestrzeni, a także mimiki w polskim języku migowym,
- skonstruować i przedstawić spójną wypowiedź miganą na wybrany temat związany z tematyką zajęć, a także zglosować zamiganą wypowiedź,
- omówić problem gramatyczny przedstawiany na zajęciach w postaci teoretycznej (np. liczebniki inkorporowane, czasowniki kierunkowe, pomocnicze, wbudowane), stopniowanie, sposoby wyrażania czasu w polskim języku migowym, funkcja klasyfikatorów w PJM,
- pracować w grupie osób o podobnych zainteresowaniach i pod kierunkiem wykładowcy,
- wskazać podstawowe zasady dotyczące roli i pracy tłumacza polskiego języka migowego,
- odebrać tekst w PJM zamigany przez lektora i/lub osobę głuchą,
- przygotować własne nagranie wypowiedzi w PJM na temat omawiany podczas zajęć.

Ocenie podlegają następujące elementy:
- zasób wiedzy uzyskanej w ramach zajęć i dzięki pracy własnej (problematyka dot. języka i kultury Głuchych, warsztatu tłumacza, problematyki związanej z lingwistyką migową),
- umiejętność skonstruowania wypowiedzi ustnej w PJM na poziomie podstawowym,
- umiejętność stosowania w wypowiedziach wprowadzonych konstrukcji gramatycznych, a także leksyki,
- umiejętność nadawania i odbierania tekstu w PJM,
- systematyczne przygotowanie zadań zadawanych w ramach pracy domowej,
- warunkiem zaliczenia jest także frekwencja i aktywny udział w zajęciach.

Możliwość zdawania egzaminu:
- warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywny wynik z zaliczenia przedmiotu,
- egzamin składa się z trzech części:
1. wyjaśnienie zagadnienia teoretycznego związanego z historią, kulturą i edukacją g/Głuchych,
2. sprawdzana jest znajomość znaków migowych, a także podstawowych reguł gramatycznych obowiązujących w PJM,
3. krótka rozmowa w języku migowym na wylosowany temat związany z problemami poznanymi na zajęciach.

Zalecana literatura:
A. Bednarska, M. Dobrowolska, Lekcje dwujęzyczne w szkołach dla dzieci głuchych, "Nauczyciel w Świecie Ciszy", nr 7 2005, s. 23-32.
M. Czajkowska-Kisil, Język migowy jako przedmiot nauczania, "Audiofonologia", nr 16 2000, s. 135-143.
L. Długołęcka, Głusi jako mniejszość kulturowa, "Świat Ciszy", 5/6 2002, s. 16-18.
L. Długołęcka, SignWriting - pismo migowe, które zachwyca głuchych na całym świecie, "Świat Ciszy", 9 2004, s. 8-11.
M. Dobrowolska, J. Gumińska, Wulgaryzmy w Polskim Języku Migowym, "Nauczyciel w Świecie Ciszy", nr 7 2005, s. 19-22.
I. Grzesiak, Głusi jako mniejszość językowa posługująca się językiem migowym, [w:] red. S. Gajda, A. Markowski, J. Porayski-Pomsta, Polska polityka komunikacyjno-językowa wobec wyzwań XXI wieku, Warszawa 2005, s. 335-361.
I. Grzesiak, Kilka uwag o kategorii mimiczności w Polskim Języku Migowym, [w:] "Zeszyty Dialektologiczne", Łomża 2003.
I. Grzesiak, M. Chrzanowska, O znakach kierunkowych w Polskim Języku Migowym, Język migowy we współczesnym szkolnictwie na świecie i w Polsce, Malbork 2007, s. 46-51.
A. Kalata-Zawłocka, Tłumaczenia migowe w polskich sądach, "Nauczyciel w Świecie Ciszy", nr 7 2005, s. 10-18.
B. Szczepankowski, Niesłyszący – głusi – głuchoniemi. Wyrównywanie szans, Warszawa 1999 (wybór).
P. Tomaszewski, Depatologizacja głuchoty: droga do dwujęzyczności i dwukulturowości w wychowaniu dziecka głuchego, [w:] red. R. Ossowski, Kształcenie specjalne i integracyjne, Warszawa 1999.
P. Tomaszewski, Życie dwujęzyczne i dwukulturowe dziecka głuchego, [w:] red. J. Kobosko, Moje dziecko nie słyszy, Warszawa 1999, s. 295-305.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 03-F-SCS w USOSweb