Przekład literacki na materiale czesko-polskim 03-F-PLM

Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...

Cele kształcenia

- zdobycie podstawowych informacji o źródłach wiedzy na temat przekładu literackiego; - uświadomienie różnorodności przekładu literackiego (danej celem przekładu, indywidualną strategią tłumacza i gatunkowymi uwarunkowaniami przekładu); - oswojenie wiedzy na temat formalnej strony realizacji przekładu literackiego, w tym praw autorskich, oraz instytucjonalnego wsparcia tłumaczy literatury pięknej; - poznanie wybranych zagadnień przekładu literackiego, szczególnie tych uwarunkowanych kulturowo (przekład frazeologizmów itp.); - zapoznanie się z zagadnieniami kanonu literackiego i przekładowego oraz kwestiami związanymi z przekładem synchronicznym/ diachronicznym i zjawiskiem serii przekładowej; - opanowanie podstawowych zasad krytyki przekładu; - doświadczenie własnej próby przekładu i jej publicznej oceny.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Biblioteka Uniwersytecka UAM. Biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej.

Kierunek studiów

filologia polska

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

- wykład (z elementami wykładu konwersatoryjnego); - analiza tekstu naukowego i dyskusja o zawartych w nim wybranych zagadnieniach; -analiza wybranych fragmentów oryginału i przekładu oraz dyskusja o zawartych w nim wybranych zagadnieniach; - metody ćwiczeniowo-praktyczne (ćwiczenia, zadania domowe ze słownikami i encyklopediami oraz wyszukiwaniem konkretnych informacji; propozycje własnych rozwiązań przekładowych; zadania porównawcze; napisanie własnej krytyki przekładu).

Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)

Nie.

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Rodzaj przedmiotu

fakultatywne

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Znajomość języka polskiego na poziomie B2 i znajomość języka czeskiego na poziomie B1.

Koordynatorzy przedmiotu

Lenka Nemeth Vitova
Krzysztof Skibski

Efekty kształcenia

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- korzystać ze źródeł umożliwiających poszerzenie wiedzy teoretycznej i merytorycznej, ze szczególnym naciskiem na przekład literacki (źródła słownikowe i encyklopedyczne, internet, teksty przekładoznawcze);
- posiada wiedzę na temat instytucjonalnego wsparcia przekładu literackiego w Polsce i Republice Czeskiej;
- ma świadomość uwarunkowań decyzji tłumacza, danych tak kulturowo jak wymaganiami celu przekładu, lub wynikających z faktu przekładu synchronicznego lub diachronicznego, funkcjonowania serii przekładowej, kanonu literackiego i kulturowego lub gatunku literackiego;
- wskazać i analizować trudniejsze zjawiska przekładu, zwłaszcza uwarunkowane kulturowo (np. frazeologizmy, interferencja); stara się znaleźć odpowiednie rozwiązanie przekładowe;
- opanował podstawowe zasady krytyki przekładu literackiego;
- dokonać własnej próby przekładu oraz dyskutować na jej temat .

Kryteria oceniania

Metody oceniania:
- autoocena;
- bieżąca kontrola w trakcie zajęć;
- praca samodzielna (wyszukiwanie informacji według wskazówek, przygotowanie własnej wersji przekładu, napisanie własnej krytyki przekładu);
- praca zaliczeniowa.

Kryteria oceniania:
- ocena przygotowania do zajęć (oswojenie i powtórzenie materiału, wykonanie ew. zadania domowego);
- ocena aktywności w trakcie zajęć;
- ocena pracy samodzielnej;
- ocena pracy zaliczeniowej.

Przykładowe zagadnienia:
- Proszę wymienić ważniejsze źródła wiedzy merytorycznej przy przekładzie dzieła literackiego.
- Proszę podać kilka ważniejszych instytucji wspierających przekład literacki w Polsce/ Republice Czeskiej.
- Proszę wskazać kilka trudności tłumacza w zadanym fragmencie, ocenić ich przekład i ew. wskazać inne rozwiązanie przekładowe.
- Proszę przedstawić wymagania krytyki przekładu.

Praktyki zawodowe

Patrz przedmiot "Praktyki zawodowe".

Literatura

W porządku alfabetycznym:

Stanisław Barańczak: Ocalone w tłumaczeniu. Poznań 1992.
Piotr Bukowski, Magda Heydel (red.): Współczesne teorie przekładu. Antologia. Kraków 2009.
Alicja Pisarska, Teresa Tomaszkiewicz: Współczesne tendencje przekładoznawcze. Poznań 1998.
Wacław Sadkowski: Odpowiednie dać słowu słowo. Warszawa 2002.
Bożena Tokarz (red.): Przekłady literatur słowiańskich. [Seria.] Katowice 2011.
Libuša Vajdová (red.): Myslenie o preklade. Bratislava 2007.

Dokładną listę obowiązujących materiałów podaje prowadzący zajęcia.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-F-PLM w USOSweb