Elementy diagnozy logopedycznej - spec. logopedyczna 03-EDL-21PDL

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:
- właściwie stosować podstawową terminologię z zakresu diagnostyki logopedycznej oraz zaburzeń mowy i języka,
- wskazać oraz zastosować zasady i metody postępowania logopedycznego, mające na celu rozpoznanie danego zjawiska,
- wskazać oraz wyjaśnić patomechanizmy określonych zaburzeń mowy i języka,
- czytać ze zrozumieniem opracowania teoretyczne i podręcznikowe z zakresu diagnostyki logopedycznej, krytycznie oceniać ich przydatność w programowaniu indywidualnej terapii, a także prawidłowo posługiwać się podstawowymi pojęciami i terminami z tego obszaru wiedzy,
- ustalić optymalny program terapii konkretnych deficytów językowych.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra sprawność analizy określonego zaburzenia, polegająca na umiejętnym formułowaniu i interpretacji problemów z wykorzystaniem konkretnej terminologii naukowej oraz z zastosowaniem właściwej metody postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami, zwłaszcza w zakresie samodzielnego formułowania i interpretacji problemów związanych z danym zaburzeniem oraz z zastosowaniem właściwej metody postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.

dobry (db; 4,0): dobra, wykazująca jednak szerszy niż wyżej zakres niedociągnięć, sprawność w zakresie analizy, samodzielnego formułowania i interpretacji problemów związanych z danym zaburzeniem oraz z zastosowaniem właściwej metody postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca, wyróżniająca się stosunkowo dużym stopniem niesamodzielności sprawność w zakresie analizy, samodzielnego formułowania i interpretacji problemów związanych z danym zaburzeniem oraz z zastosowaniem właściwej metody postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca, wyróżniająca się jednak bardzo dużym stopniem niesamodzielności sprawność w zakresie analizy, samodzielnego formułowania i interpretacji problemów związanych z danym zaburzeniem oraz z zastosowaniem właściwej metody postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca sprawność analizy, samodzielnego formułowania i interpretacji problemów związanych z danym zaburzeniem oraz z zastosowaniem właściwej metody postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.

Kryteria oceniania
- wartość merytoryczna wiedzy z zakresy diagnostyki i metodyki zaburzeń komunikacji,
- aktywność w trakcie zajęć,
- obecność na zajęciach,
- wartość merytoryczna projektu.

Tak - 80 godz.

Zalecana literatura:
Diagnoza logopedyczna. Podręcznik akademicki, red. E. Czaplewska, S. Milewski, Sopot 2012.
Diagnoza i terapia zaburzeń mowy, red. T. Gałkowski, Z. Tarkowski, T. Zaleski, Warszawa 1993.
S. Grabias, Postępowanie logopedyczne. Diagnoza, programowanie terapii, terapia, „Logopedia” 2008, nr 37, s. 13-27.
G. Jastrzębowska, Podstawy teorii i diagnozy logopedycznej, Opole 1998.
B. Niemierko, Diagnostyka edukacyjna. Podręcznik akademicki, Warszawa 2009.
W.J. Paluchowski, Diagnoza psychologiczna. Proces – narzędzia – standardy, Warszawa 2007.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 03-EDL-21PDL w USOSweb