Analiza przekazów telewizyjnych - specjalizacja: kultura filmowa i medialna 03-AP-32FKMDL
1) Wprowadzenie – sposoby odbioru współczesnej telewizji
2-3) Ramówka telewizyjna, kanały tematyczne
4) Programy informacyjne
5) Publicystyka
6) Wydarzenie medialne – telewizja na żywo
7) Talk show
8-9) Format telewizyjny. Reality show. Talent show
10) Teleturniej
11) Telewizja śniadaniowa
12) Telewizja a nowe nowe media
13) Telewizja a film
14) Telewizja o sobie
15) Podsumowanie
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
APT_01 zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu genologii i estetyki telewizji
APT_02 identyfikować najważniejsze gatunki telewizyjne
APT_03 identyfikować poszczególne elementy struktury różnych przekazów telewizyjnych
APT_04 przeprowadzić w oparciu o zdobytą wiedzę podstawową analizę konstrukcji wskazanego przekazu telewizyjnego
APT_05 skonstruować w języku polskim typową wypowiedź pisemną lub multimedialną oraz przygotować i zaprezentować wystąpienie dotyczące estetyki telewizji
APT_06 identyfikować, gromadzić i wykorzystywać materiały potrzebne do przygotowania do zajęć oraz do pisemnej analizy problemu badawczego
APT_07 pracować w zespole, wykonując zadania określone przez prowadzącego.
Kryteria oceniania
Po zakończeniu przedmiotu odbędzie się pisemne kolokwium zaliczeniowe.
Na ocenę niedostateczną: Student nie zna najważniejszych gatunków telewizyjnych oraz nie potrafi wskazać cech ich poetyki, nie potrafi dokonać analizy przekazu telewizyjnego, nie zna literatury przedmiotu.
Na ocenę dostateczną: Student poprawnie prezentuje wiedzę z zakresu analizy przekazów telewizyjnych w przedstawianych podczas zajęć aspektach.
Na ocenę dobrą: Student prezentuje dogłębną wiedzę z zakresu analizy przekazów telewizyjnych w przedstawianych podczas zajęć aspektach, potrafi na jej podstawie dokonać analizy wskazanych przekazów telewizyjnych.
Na ocenę bardzo dobrą: Student prezentuje dogłębną wiedzę z zakresu analizy przekazów telewizyjnych w przedstawianych podczas zajęć aspektach, potrafi na jej podstawie dokonać analizy wskazanych przekazów telewizyjnych, zna i potrafi odnieść się krytycznie do literatury przedmiotu.
Literatura
30 najważniejszych programów TV w Polsce, Warszawa 2005.
Biblia dziennikarstwa, red. Andrzej Skworz, Andrzej Niziołek, Kraków 2010.
Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neotelewizji. W perspektywie semiopragmatyki, w: Po kinie?... Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, red. Andrzej Gwóźdź, Kraków 1994.
Czas pusty. Analiza treści programów telewizyjnych czterech nadawców polskich, red. Aleksandra Gała, Iwona Ulfik-Jaworska, Lublin 2006.
Adam Dolistowski, Prasa na tropie Wiadomości, „Zeszyty Telewizyjne” 2004, nr 6.
John Ellis, Scheduling: the last creative act in television?, „Media, Culture & Society” 2000, nr 20 (1).
Piotr Francuz, O rozumieniu audycji informacyjnych, „Zeszyty Telewizyjne” 2005, nr 8.
John Fiske, Television Culture, Londyn-Nowy Jork 1987.
Andrzej Godlewski, Polityka w telewizji - europejskie recepty, "Zeszyty Telewizyjne" 2004, nr 4.
Wiesław Godzic, Oglądanie i inne przyjemności kultury popularnej, Kraków 1996.
Wiesław Godzic, Telewizja i jej gatunki po Wielkim Bracie, Kraków 2004.
Mateusz Halawa, Życie codzienne z telewizorem - z badań terenowych, Warszawa 2006.
Urszula Jarecka, Piękno wojny? Estetyczne problemy medialnych prezentacji działań wojennych, w: Nikczemny wojownik na słusznej wojnie…, Warszawa 2009.
Anna Jupowicz-Ginalska, Jurorem być, czyli rzecz o komisjach sędziowskich w programach talent show, „Rocznik Bibliologiczno-Prasoznawczy” 2012, t. 4/15, z. 2.
Elihu Katz, Daniel Dayan, Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na żywo, Warszawa 2008.
Magdalena Krzpiet, Fenomen ekshibicjonizmu w telewizji, Kraków 2005.
Jacek Mazierski, Stacje tematyczne - przeszłość, teraźniejszość, przyszłość, „Zeszyty Telewizyjne” 2005, nr 10.
Marshall McLuhan, Wybór tekstów, Poznań 2001.
Grzegorz Ptaszek, Talk show. Szczerość na ekranie?, Warszawa 2007.
Byron Reeves i Clifford Nass, Media i ludzie, Warszawa 2000.
Marcin Sanakiewicz, Poetyka telewizyjnych programów śniadaniowych, Warszawa 2013.
Wojciech Siesicki, Telemetria. Jak czytać, rozumieć i interpretować wyniki badań widowni telewizyjnej, Warszawa 2000.
Barbara Sobczak, Strategie prowadzenia wywiadu, „Zeszyty Telewizyjne” 2005, nr 9.
Joanna Sosnowska, Widz spersonalizowany – z problematyki odbioru telewizji tematycznej w Polsce, „Media i Społeczeństwo” 2014, nr 4.
Andrzej Zalewski, Film i nie tylko. Kognitywizm, emocje, reality show. Kraków 2003 [rozdział: Reality show].
Jerzy Uszyński, Telewizyjny pejzaż genologiczny, Warszawa 2004.
Kazimierz Żórawski, Długi stół. Skrypt dla dziennikarzy programów informacyjnych, Warszawa 2004.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: