Współczesne mesjanizmy - krytyka 31-WK19L09

Cykl zajęć, którego tematem będzie krytyczna prezentacja i analiza mesjanizmów – polskich i innych, w perspektywie ich wpływu na mentalność społeczną i procesy polityczne.
Przez ogólną nazwę „mesjanizmy” rozumiem tu zespół zjawisk społeczno-politycznych o charakterze religijnym lub świeckim, do których należą: millenaryzmy/chiliazmy, misjonizmy (koncepcje misji narodów), mesjanizmy sensu stricto (oparte na roli zbawcy Narodu lub zbawczej roli Narodu) i pasjonizmy (rola cierpień narodu).
Interesować nas będzie zarówno geneza ogólnie pojętych mesjanizmów, jak i ich charakter i rozmaite typologie: religijne, progresywnospołeczne i narodowowyzwoleńcze. Będziemy badać ich uwarunkowania społeczne, polityczne, religijne i w zakresie psychologii społecznej – tu szczególnie interesować nas będą mesjanizmy protopolityczne i prepopolityczne oraz postpolityczne, o charakterze lokalnym i uniwersalnym. Interesować nas będzie także ich powiązanie z koncepcjami narodu i teologii narodu.
Przyjrzymy się zjawisku neomesjanizmów, czyli współczesnym próbom reaktywacji mesjanizmów polskich i ich powiązania z koncepcjami narodowymi i religijnymi, a także ze znaczącymi dla polskiej mentalności społecznej wydarzeniami społeczno-politycznymi, np. katastrofą smoleńską.
Będziemy odnosić się do myśli Stefana Wyszyńskiego i Jana Pawła II, ale także Vladimira Sołowiowa, Stanisława Brzozowskiego, Jerzego Brauna. Omówimy środowiska współczesnych neomesjanistów polskich, skoncentrowane wokół pism prawicowych.