Ja jestem oko. Praktyki widzenia - cz. II 31-KO18L19

Zajęcia poświęcone są postrzeganiu i uwalnianiu postrzegania od różnych uwarunkowań. Istotnym aspektem zajęć jest wymiar somatyczny widzenia oraz praktyczny wymiar wiedzy. Somatyczny wymiar widzenia przywraca wzrok ciału i ujmuje postrzeganie wewnątrz jego całości (nie na pozycji faworyzowanej przez kulturę, która uznaje wzrok za pierwszy ze zmysłów, a przez to przynależny głównie sferze myślowej). Praktyczny wymiar zajęć związany jest z zanegowaniem biernej roli widza (spektaklu) na rzecz roli świadomego i twórczego użytkownika zdobywanej wiedzy. Praktyczność dotyczy także warsztatowej i konwersatoryjnej formy zajęć, uzupełnionych elementami wykładu. W ramach części warsztatowej zostaną zaproponowane różnorodne w pełni autorskie ćwiczenia nakierowane na usprawnianie percepcji wzrokowej i wyzwalanie oka spod jarzma widzialności. W ramach wykładów i konwersatoriów zostanie podjęta refleksja nad tekstami kultury. Od tekstów teoretycznych skupionych wokół takich tematów jak: uwaga (Jonathan Crary), myślenie wzrokowe (Rudolf Arnheim, Władysław Strzemiński), taktyki wizualne (Michel de Certeau), widzenie -odczuwanie architektury (Juhani Pallasmaa, Steen Eiler Rasmussen), percepcja cielesna (Hans Bellmer), twarz (Hans Belting, Anna Szyjkowska-Piotrowska), mechanizacja oka (Dziga Wiertow) . Przez krytyczne uczestnictwo w świecie reklamy i przestrzeni miejskiej jako tekście (John Berger, Richard Sennett). Po lekturę tekstu jako obrazu (Stefan Themerson, Gustaw Flaubert, poezja konkretna) . Istotnym elementem „Praktyk widzenia” jest dziennik prowadzony przez uczestników zajęć. Stworzenie dziennika wiąże się z powołaniem do życia języka możliwie najwierniej oddającego wrażenia percepcyjne. Planowanym rezultatem zajęć jest stworzenie autorskiej książki poświęconej w/w zagadnieniom.