SF: Psychologia zeznań świadków 23-PSZ5-PZS

Treści kształcenia:
- Rola psychologa w odbieraniu i ocenie zeznań
- Problemy etyczne związane z pracą w obszarze psychologii zeznań świadków
- Tradycyjne metody przesłuchania świadka
- Teorie psychologiczne jako podstawa opracowywania neutralnych metod -
prowadzenia przesłuchania
- Procedura przesłuchania podejrzanego a przyznanie się do winy
- Psychologiczna diagnoza świadka
- Przesłuchanie dziecka
- Procedura Statement Validity Assessment (SVA) w ocenie wiarygodności zeznań świadków

Cele kształcenia

a) Dostarczenie wiedzy o sposobach i uwarunkowaniach prowadzenia przesłuchania b) Nauka umiejętności związanych z realizacją zadań psychologa związanych z uczestniczeniem w przesłuchaniu i oceną zeznań; w tym prezentacja i ćwiczenie stosowania wybranych narzędzi diagnostycznych c) Nauka identyfikacji i opisu procesów psychicznych zachodzących u świadka wpływających na przebieg przesłuchania i jakość złożonych zeznań

Kierunek studiów

psychologia

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

seminaria

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

75 godzin (30 godz. zajęć + 25 godz. czytanie wskazanej literatury + 20 godz. przygotowanie do zaliczenia) 3 ECTS

Poziom przedmiotu

jednolite magisterskie

Rodzaj przedmiotu

fakultatywne

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

IV rok

Koordynatorzy przedmiotu

Filip Szumski

Efekty kształcenia

- Potrafi opisać sposoby prowadzenia przesłuchania i uwarunkowania ich skuteczności
- Potrafi przeprowadzić psychologiczną diagnozę świadka
- Potrafi zastosować podstawowe narzędzi służące do oceny psychologicznej wiarygodności zeznań
- Potrafi zidentyfikować i opisać procesy psychiczne zachodzące podczas przesłuchania

Kryteria oceniania

Test wiadomości (ocena pozytywna ponad 50% poprawnych odpowiedzi) + 80% obecność na zajęciach

Literatura

- Aronson, E., Tavris, C. (2013). Błądzą wszyscy (ale nie ja). Warszawa: Smak słowa (r. 5).
- Budzyńska A. (2007). Jak przesłuchiwać dziecko. Poradnik dla profesjonalistów uczestniczących w przesłuchiwaniu małoletnich świadków. Warszawa: Fundacja Dzieci Niczyje.
- Dukała, K. (2014). Przesłuchanie poznawcze oraz Samodzielnie Wykonywane Przesłuchanie (Self- Administred Interview) jako metoda wspomagania procesu przypominania informacji u świadka. W: M. Szpitalak, K. Kasparek (red.), Psychologia sądowa, Wybrane zagadnienia. Kraków: Wydawnictwo UJ.
- Dziecko Krzywdzone (2007) Problemy etyczne w psychologii sądowej – panel dyskusyjny. Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka, 4(21).
Gruza, E. (2012). Psychologia sądowa dla prawników. Wolters Kluwer (r. 3, 5.2, 5.3 i 6)
- Jagodzińska, M. (2008). Psychologia pamięci. Badania, teorie, zastosowanie. Gliwice: Helion, rozdział 8-10.
- Memon, A., Vrij, A., Bull, R. (2003). Prawo i psychologia. Gdańsk: GWP, rozdział 1, 5, 6, 7, 8.
- Pastwa-Wojciechowska, B., Błażek, M., Kaźmierczak, M. (2015). Jakość opinii sądowo- psychologicznych - między oczekiwaniami i wymaganiami wymiaru sprawiedliwości. W: M. Szpitalak, K. Kasperek (red.), Psychologia sądowa. Wybrane zagadnienia (49-74). Kraków, Wydawnictwo UJ.
- Szpitalak, M. (2015). Wpływ społeczny w kontekście sądowym: Sugestialność interrogatywna, [w:] D. Doliński, E. Mandal (red.). Wpływ społeczny w sytuacjach codziennych i niecodziennych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 23-PSZ5-PZS w USOSweb