Psychologia rozwoju człowieka w cyklu życia 23-PSZ5-PRC

WIEDZA:
Rozróżnia poznawcze i empiryczne zadania realizowane przez przedstawicieli psychologii rozwoju człowieka.
Posiada wiedzę na temat ewolucji poglądów dotyczących rozwoju człowieka.
Zna podstawowe mechanizmy i prawidłowości rozwoju człowieka.
Rozumie epigenetyczne podejście do rozwoju człowieka i poszczególnych zjawisk psychicznych w ciągu życia.
Identyfikuje czynniki rozwoju człowieka.
Zna zasadnicze modele ujmowania rozwoju oraz teorie i koncepcje przebiegu zmian w dzieciństwie, dorastaniu i dorosłości.
Posiada wiedzę na temat rozwoju poszczególnych funkcji psychicznych, okresów i okresów przejściowych w cyklu życia.
Rozumie istotę kryzysów rozwojowych.
Rozumie rolę kontekstu rozwoju.
Identyfikuje problemy rozwojowe pojawiające się w środowisku rodzinnym i pozarodzinnym.
Rozróżnia parcjalną i holistyczna perspektywę ujmowania zmian rozwojowych.
Formułuje osobiste opinie na temat podstawowych zjawisk rozwojowych i zagadnień psychologii life-span.

UMIEJĘTNOŚCI
Posługuje się adekwatną siatką pojęciową umożliwiającą opis i wyjaśnianie istoty rozwoju psychicznego.
Potrafi krytycznie wypowiadać się na temat ewolucji poglądów głównych przedstawicieli psychologii rozwoju i integrować informacje pochodzące z różnych koncepcji psychologicznych na temat prawidłowego rozwoju procesów psychicznych w cyklu życia człowieka.
Potrafi wymienić i wyjaśnić istotę podstawowych czynników i prawidłowości rozwoju oraz analizować mechanizmy rozwoju.
Wykorzystuje istotne informacje z omawianych koncepcji, teorii i modeli rozwoju do zrozumienia i wyjaśniania przebiegu rozwoju człowieka w całym cyklu życia.
Umie rozpoznać i poprawnie zidentyfikować problemy rozwojowe pojawiające się w środowisku rodzinnym i pozarodzinnym.
Potrafi zidentyfikować normatywne kryzysy rozwojowe oraz ich epigenetyczny kontekst.
Umie scharakteryzować specyfikę poszczególnych faz rozwojowych i okresów przejściowych w cyklu życia.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Przejawia postawę prospołeczną wobec osób w różnych fazach rozwojowych (wieku metrykalnym) - potrafi z nimi nawiązać kontakt i przeprowadzić rozmowę w celu określenia potrzeb rozwojowych.
Poddaje krytycznej analizie własne poglądy na temat zmian rozwojowych i czynników je różnicujących. Jest otwarty na argumenty naukowe, zna ograniczenia własnej wiedzy.
Wykazuje wrażliwość na zmienność człowieka. Formułuje pytania służące pogłębieniu rozumienia człowieka w jego zmienności.
Respektuje zasady prowadzenia rzetelnych badań naukowych z zakresu psychologii rozwoju człowieka i potrafi odróżnić takie badania od badań prowadzonych nieprofesjonalnie.
Ma świadomość konieczności popularyzowania rzetelnej wiedzy z zakresu psychologii i wykorzystywania jej w różnych obszarach pracy zawodowej.
Poszerza i aktualizuje wiedzę w interesujących go aspektach rozwoju człowieka.
Propaguje zasady dbałości o rozwój psychiczny, rozpoznaje potencjalne zagrożenia rozwoju.

Stopień opanowania wiedzy, umiejętności i kompetencji jest przeliczany na punkty. Suma punktów decyduje o ocenie:

bardzo dobry (bdb; 5,0): 91-100%
dobry plus (+db; 4,5): 83-90%
dobry (db; 4,0):75-82%
dostateczny plus (+dst; 3,5): 67-74%
dostateczny (dst; 3,0): 60-66%
niedostateczny (ndst; 2,0): 59% i mniej

__

Bakiera, L. (2009). Czy dorastanie musi być trudne? Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar; s. 12–42, 49–51, 53–56, 60–62, 66–106.
Bakiera, L., Stelter, Ż. (2011). Leksykon psychologii rozwoju człowieka. T. 1 i 2. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
Dembo, M. H. (1997). Stosowana psychologia wychowawcza. Warszawa: WSiP, s. 306–314.
Erikson, E. H. (2004).Tożsamość a cykl życia. Poznań: Zysk i S-ka; s. 52–94.
Erikson, E. H. (2002). Dopełniony cykl życia. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS; s. 27–104.
Gasiul, H. (2007). Teorie emocji i motywacji. Warszawa: Wydawnictwo UKSW; s. 488–492, 497–508.
Harwas-Napierała, B., Trempała, J. (red.). (2009). Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN; s. 17–123, 130–157, 202–289.
Harwas-Napierała, B., Trempała, J. (red.). (2009). Psychologia rozwoju człowieka. Rozwój funkcji psychicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN; s. 13–40, 21–40, 71–127, 106–127.
Jagodzińska, M. (2003). Rozwój pamięci w dzieciństwie. Gdańsk: GWP; s. 20–22, 287–294.
Jankowski, K. (1983). Schizofrenia jako niedokończony cykl rozwojowy rodziny. Przegląd Psychologiczny,1, 25–42.
Oleszkowicz, A. (2006). Bunt młodzieńczy. Uwarunkowania. Formy. Skutki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar; s. 59–72.
Piaget, J. (2006). Studia z psychologii dziecka. Warszawa: PWN; s. 22–43.
Plopa, M. (2005). Psychologia rodziny: teoria i badania. Kraków: Oficyna Wyd. „Impuls”; s. 88–112.
Przetacznikowa, M. (1978). Podstawy rozwoju psychicznego dzieci i młodzieży. Warszawa: WSiP; s. 171–193.
Schaffer, H. R. (2009). Psychologia dziecka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN; s. 122–180, 181–214.
Schaffer, D. R., Kipp, K. (2012). Psychologia rozwoju. Od dziecka do dorosłości. Gdańsk: Harmonia Universalis; s. 119–161, 235–265, 381–404, 457–483, 558–574.
Szuman, S. (1970). O dojrzałości szkolnej dzieci siedmioletnich. W: Materiały do nauczania psychologii, seria II, t. V, s. 153–160, 185–188. Warszawa: PWN.
Szuman, S. (1985). Geneza przedmiotu. W: Dzieła wybrane Warszawa: WSiP t. l, s. 29–43.
Trempała, J. (2011). Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tyszkowa, M. (1990). Aktywność i działalność dzieci i młodzieży. Warszawa: WSiP; s. 9–16, 28–46, 76–104.
Wadsworth, B. J. (1998). Teoria Piageta. Poznawczy i emocjonalny rozwój dziecka. Warszawa: WSiP; s. 24–34, 82–95, 109–119, 131–145.
Wygotski, L. (2004). Wybrane prace psychologiczne. Warszawa: PWN, s. 541–547.
Vasta, R., Haith, M. M., Miller, S. A. (2004). Psychologia dziecka. Warszawa: WSiP, s. 188–201, 270–278, 409–418, 481–486, 536–539.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 23-PSZ5-PRC w USOSweb