Psychologia stosowana - Specjalność: Organizacja środowiska uczenia się a specyficzne potrzeby edukacyjne I 23-PSDM-SSP

Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...

Cele kształcenia

• zapoznanie uczestników z aktualną wiedzą o związkach struktury organicznej układu nerwowego i struktury funkcjonalnej systemu psychicznego w ujęciu dynamicznym (rozwojowym) • ukazanie specyfiki zapotrzebowania na określone społeczne układy tworzące środowisko uczenia dzieciom ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi • wykształcenie u uczestników umiejętności wyróżniania, oceniania znaczenia i reorganizacji poszczególnych fizycznych determinant procesu uczenia się i nauczania dzieci ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Materiały do zajęć umieszczone są na stronie domowej Zakładu Psychologii Socjalizacji i Wspomagania Rozwoju

Kierunek studiów

psychologia

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień Dyskusja Metoda analizy przypadków Metoda ćwiczeniowa Metoda warsztatowa Metoda projektu Demonstracje dźwiękowe i/lub video Praca w grupach

Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)

nie

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

jednolite magisterskie

Rodzaj przedmiotu

fakultatywne

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

IV rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu psychologii rozwoju człowieka ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji Lwa S. Wygotskiego

Koordynatorzy przedmiotu

Sławomir Jabłoński

Efekty kształcenia

Po zakończeniu modułu
i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka potrafi:
Opisać związki funkcjonowania układu nerwowego z rozwojem funkcji psychicznych
Przeprowadzić analizę funkcjonalną dowolnego zadania
Opisać specyficzne dla jednostki w danym okresie życia potrzeby edukacyjne
Wskazać zachowania jednostki w różnych okresach cyklu życia adekwatne do etapu kontaktu interpersonalnego
Wskazać potencjalne bliższe i dalsze skutki trudności szkolnych dla rozwoju ucznia na podstawie analizy wyników badań psychologicznych
Wskazać sposoby pracy z uczniem szczególnie uzdolnionym na podstawie studium przypadku

Kryteria oceniania

Egzamin pisemny - test z pytaniami zamkniętymi i otwartymi. Ocena pozytywna od 51% maksymalnej liczby punktów.

Projekt (studium przypadku), zadania domowe – według szczegółowych kryteriów zamieszczonych w materiałach dla studentów

Obowiązkowa 80% obecność na zajęciach konwersatoryjnych i ćwiczeniowych

Literatura

Białecka-Pikul, M. (2007). O potrzebie nowego spojrzenia na zaburzenia rozwoju. Sztuka Leczenia, 1-2(14), 13-24.
Blakemore, S. J., Frith, U. (2008). Jak uczy się mózg. Kraków: Wydawnictwo UJ, s. 1-37.
Brzezińska, A. (2003). Dzieci z układu ryzyka. W: A. Brzezińska, S. Jabłoński, M. Marchow (red.), Ukryte piętno. Zagrożenia rozwoju w okresie dzieciństwa (s. 11-37). Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.
Chuderski, A. (2008). Poznawcze mechanizmy samokontroli i samoregulacji. W: A. Niedźwieńska (red.) Samoregulacja w poznaniu i działaniu. Kraków: WUJ, s. 33-48.
Frydrychowicz, S. (1993). Na co w procesie interakcji komunikacyjnej mogą sobie pozwolić dzieci, a na co nie powinny sobie pozwalać osoby dorosłe? Studia Psychologiczne. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy, z. 9, 31-42.
Hall, E. T. (1966/2009). Dystanse u człowieka. W: E. T. Hall, Ukryty wymiar (s. 145-164). Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza S.A.
Jabłoński, S. (2009). Źródła hierarchii potrzeb w świetle koncepcji rozwoju człowieka. W: B. Ziółkowska (red.), Opętanie (nie)jedzeniem (s. 75-89). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar (seria nt.: Zastosowania psychologii).
Kaczmarek, B. L. J. (2009). Mózg a umysł. W: Ł. Domańska, A. R. Borkowska (red.), Podstawy neuropsychologii klinicznej (s. 23-40). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, s. 30-33.
Krzyżewski, K. (2008). Samoregulacja i samokontrola jako przedmiot psychologii. W: A. Niedźwieńska (red.), Samoregulacja w poznaniu i działaniu. Kraków: WUJ, s. 15-32.
Ledzińska, M., Czerniawska, E. (2011). Psychologia nauczania. Ujęcie poznawcze. Warszawa: PWN, część 1 rozdziały 3-4, część 2 rozdziały 3 i 6, część 3 rozdziały 1, 2 i 4.
Łuria, A. (1976). Podstawy neuropsychologii. Warszawa: PZWL, s. 67-140.
Raport EURIDICE (2008). Wspieranie rozwoju uczniów zdolnych: specjalne rozwiązania stosowane w szkołach w Europie, http://www.eurydice.org.pl/files/zdolny.pdf
Smykowski, B. (1995). Specyficzne potrzeby edukacyjne człowieka. W: A. Brzezińska, G. Lutomski, B. Smykowski (red.). Dziecko wśród rówieśników i dorosłych (s. 246 – 274). Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.
Smykowski, B. (2012). Diagnoza funkcjonalna potencjałów w rozwoju kulturowym. W: B. Smykowski, Psychologia kryzysów w kulturowym rozwoju dzieci i młodzieży (s. 247-263). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Smykowski, B. (2017). Eksperymentalna metoda podwójnej stymulacji w diagnozowaniu gotowości dzieci do uczenia się pod kierunkiem. Psychologia Wychowawcza, 53(11),19-40. DOI: 10.5604/01.3001.0010.5503
Wygotski, L. S. (2005). Metody badania wyższych funkcji psychicznych. W: L. S. Wygotski, Narzędzie i znak w rozwoju dziecka (s. 84-89). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Wygotski, L. S. (1971). Problem rozwoju i rozpadu wyższych funkcji psychicznych. W: L. S. Wygotski, Wybrane prace psychologiczne (s. 489-507). Warszawa: PWN.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 23-PSDM-SSP w USOSweb