Wprowadzenie do estetyki pragmatycznej 22-KSDL-ESP

Zakres zainteresowań estetyki w ujęciu historycznym i funkcje
sztuki.
Nowa, pluralistyczna formuła estetyki: płynna nowoczesność jako przestrzeń estetycznego postrzegania i myślenia, estetyzacja i anestetyzacja rzeczywistości – swoistość nowoczesnego projektu estetyki.
Terminologia i zakres estetyki, estetyka jako nauka, metody badawcze, główne działy estetyki: teoria wartości estetycznych, teoria dzieł sztuki, teoria piękna pozaartystycznego, teoria przeżycia estetycznego i wartościowania estetycznego, teoria twórczości estetycznej, historia estetyki.
Piękno – z dziejów pojęcia piękna, rożne rozumienie piękna, piękno w sensie metafizycznym i trescendentalność piękna, piękno i rzeczywistość, konteksty kulturowe współczesnego podejścia do piękna, dziedziny piękna, piękno natury, piękno dnia codziennego, piękno potoczne a artystyczne piękno wyspecjalizowane.
Dzieło sztuki – dzieje pojęcia sztuki, teorie dzieła sztuki, wytwory człowieka w aspekcie wartości artystycznej/estetycznej, różnorodność dzieł sztuki i klasyfikacja dzieł sztuki, istota dzieła sztuki, sposób istnienia dzieła sztuki, struktura dzieła sztuki.
Twórca – profesja/zawód artysty, osobowość twórcza, typologia osobowości twórczych, zilustrowanie zjawiska „bycia artystą” w odwołaniu stylistycznych epok i okresów historycznych, teorie twórczości artystycznej.
Odbiorca - złożoność sytuacji estetycznej, wielość i różnorodność „bycia odbiorcą”, motywy obcowania ze sztuką i wrażliwość estetyczna, odbiorca we współczesnym systemie kulturowym, „a priori estetyczne” i postawa estetyczna.
Typy odbiorców i typy przeżyć estetycznych, teorie przeżycia estetycznego oraz historyczne egzemplifikacje.
Aksjologiczny wymiar estetyki: wartości estetyczne,sposób istnienia wartości estetycznej, wartości estetyczne i wartości artystyczne, kategorie wartości estetycznych, teorie wartości estetycznej.
Sztuka współczesna w badaniach estetyki, „współczesność” – przyspieszenie czasowe, estetyka wobec zmian artystycznych – różne stanowiska, filozofia sztuki, krytyka artystyczna, „teoretyzowanie”, daleko posunięta specjalizacja, znawstwo, kontrowersje, transkulturowość sztuki i estetyki.
Propozycja Berleanta: estetyka zaangażowana i kreowanie wydarzeń.

Cele kształcenia

C1: nabycie orientacji co do przedmiotu „estetyka” jako dziedzina filozoficzna i uzyskanie wstępnej wiedzy co do zakresu „Propedeutyki estetyki”. C2: Poszerzenie wiedzy na temat zawartości historycznej i problemowej propedeutyki estetyki/ wstępu do estetyki/wprowadzenia do estetyki. C3: Wzrost poznawczy w obszarze teoretycznych rozróżnień i analitycznych specjalizacji, ich rozwoju i narastania wraz z historycznymi orientacjami w estetyce C4: Rozwój uszczegółowionej wiedzy w oparciu o wybrane tematycznie, najważniejsze poznawczo kwestie. C5: Posługiwanie się kluczowymi terminami, umiejętność interpretacji wyróżnionych poznawczo koncepcji. C6: Poszerzenie kultury estetycznej/filozoficznej w zakresie humanistyki.

Kierunek studiów

Kierunek: Filozofia, specjalność: Komunikacja Społeczna

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Klasyczny wykład akademicki. Pytania i odpowiedzi podsumowujące wykład. Okazjonalnie egzemplifikacja idei i koncepcji przez studentów

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 30h Czytanie wskazanej literatury 60h Przygotowania do ustnego sprawdzianu wiedzy 30h SUMA GODZIN 120 SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA MODUŁU (PRZEDMIOTU) 4

Poziom przedmiotu

I stopień

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Koordynatorzy przedmiotu

Anna Ziółkowska-Juś

Efekty kształcenia

Wyjaśnia pojęcie estetyki filozoficznej, jako dyscypliny naukowej, wobec zadania określenia problemów propedeutycznych/wstępnych
Definiuje pojęcia kluczowe umożliwiające refleksję na poziomie propedeutyki estetyki
Zna kryteria podziału historycznej – naukowej zawartości estetyki, jej rozwoju wraz z wyodrębnieniem ważności materiałów umożliwiających opracowanie propedeutyki dziedziny.
Wyróżnia przedstawicieli najważniejszych nurtów estetyki i ich indywidualne podejście wraz ze znajomością historycznych racji, jakie odwołują się do wielości źródeł.
Porównuje zakres tematyczny, uszczegółowienie problemowe i formułowaną hierarchię w kontekstach klasyfikacji sztuki, twórcy, odbiorcy, wartości artystycznych/estetycznych.
Posługuje się podstawowymi umiejętnościami z zakresu chronologicznych zależności zainteresowań problemowych i analizy tekstów filozoficznych.
Stosuje podstawowe techniki argumentacji i uzasadniania sądów wartościujących i analitycznych.
Rozwija postawę krytycznego namysłu nad racjami i sensownością uprawiania badań wprowadzających w zakres dziedziny filozoficznej jaką jest estetyka.

Kryteria oceniania

egzamin,
5 Student posiada znakomitą wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne
4.5 Student posiada bardzo dobrą wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne
4 Student posiada dobrą wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne
3.5 Student posiada zadowalającą wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne, jednak występują pewne niedociągnięcia
3 Student posiada dostateczną wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne, występują nadto znaczne niedociągnięcia i błędy
2 Student posiada niezadowalającą wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne

Literatura

1. A. Berleant, "Prze-myśleć estetykę";
2. "Kultura popularna", red. W. Godzic;
3. S. Morawski, "Na zakręcie. Od sztuki do po- sztuki";
4. R. Shusterman, "Estetyka pragmatyczna";
5. R. Shusterman, "Świadomość życia. Dociekania z zakresu somaestetyki";
6. R. Shusterman, "Praktyka filozofii, filozofia praktyki;
7. R. Shusterman, "O sztuce i życiu Od poetyki hip-hopu do filozofii somatycznej";
8. W. Welsch, "Estetyka poza estetyką".

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 22-KSDL-ESP w USOSweb