Poznańska Szkoła Metodologiczna. Geneza - główne idee - recepcja 22-FUFA-PSM
1. Poznańska Szkoła Metodologiczna na tle historii filozofii w Polsce
2. Historia PSM – instytucje, ludzie, koncepcje
3. Jerzy Kmita: wokół interpretacji humanistycznej
4. Jerzy Kmita: epistemologia historyczna
5. Jerzy Kmita: społeczno-regulacyjna teoria kultury
6. Leszek Nowak: idealizacyjna koncepcja nauki: podstawowe idee
7. Leszek Nowak: idealizacyjna koncepcja nauki: rozwinięcia i recepcja
8. Leszek Nowak: paradoks historyzmu w adaptacyjnej interpretacji materializmu historycznego
9. Nie-Marksowski materializm historyczny: formowanie koncepcji
10. Teoria realnego socjalizmu
11. Antropologiczne podstawy teorii procesu historycznego
12. Teoria społeczeństwa kapitalistycznego i dyskusje wokół prognozy totalitaryzacji kapitalizmu.
13. Jerzy Topolski: teoria źródła historycznego
14. Jerzy Topolski: struktura narracji historycznej oraz idea wyjaśniania integralnego
15. Znaczenie PSM w polskiej humanistyce
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończenie zajęć student będzie potrafił scharakteryzować :
różne sposoby konceptualizacji historii filozofii
różne ujęcia periodyzacji filozofii polskiej
najważniejsze osiągnięcia Poznańskiej Szkoły Metodologicznej: interpretację humanistyczną, społeczno-regulacyjną koncepcje kultury, idealizacyjną teorię nauki, nie-Marksowski materializm historyczny, nie-Ewangeliczny model człowieka, koncepcję wyjaśniania integralnego
Kryteria oceniania
5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, umiejętność całkowicie samodzielnej analizy, samodzielnego formułowania formułowanie problemów, dokonywania rozstrzygnięć w ramach poznanego aparatu pojęciowego
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, zdarzają się pojedyncze błędy, samodzielna analiza problemów i formułowanie rozstrzygnięć
4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, analiza problemów i formułowanie rozstrzygnięć wymaga podania dodatkowych wskazówek
3.5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, analiza i rozstrzyganie problemów wymaga zwiększone kontroli wykładowcy
3.0 – satysfakcjonująca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale występują liczne błędy, brak samodzielnej analizy i nieumiejętność formułowania i rozstrzygania problemów
2.0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
[25], Banaszak, G., J. Kmita, Społeczno-regulacyjna koncepcja kultury. Warszawa: Instytut Kultury 1994
[1] Borbone, G. (2014). Metodologiczne dziedzictwo Leszka Nowaka. Poznańskie Studia z Filozofii Nauki, t. 23 s. 141-166.
[2] Brzechczyn, K. (2002). Nie-Marksowski materializm historyczny Leszka Nowaka – stan obecny i perspektywy rozwojowe. W: J. Brzeziński, A. Klawiter, T. A. F. Kuipers, K. Łastowski, K. Paprzycka, P. Przybysz (red.), Odwaga filozofowania. Leszkowi Nowakowi w darze. Poznań: Humaniora, ss. 303-327.
[3] Brzechczyn, K. (2005). Dynamika formacji. O Piotra Buczkowskiego koncepcji marksizmu analitycznego. W: K. Bondyra, M. S. Szczepański, P. Śliwa (red.), Państwo, samorząd i społeczności lokalne. Poznań: Wydawnictwo WSB, s. 389-415.
[24] Brzechczyn, K., Problem wiarygodności teczek i opartej na nich narracji historycznej. Kilka uwag metodologicznych. Pamięć i Sprawiedliwość, 2012, nr 2 (20), ss. 53-77.
[4] Brzechczyn, K. (2010). Wokół periodyzacji procesu historycznego. Od adaptacyjnej interpretacji materializmu historycznego do nie-Marksowskiego materializmu historycznego. W: T. Buksiński (red.), Filozofia na Uniwersytecie w Poznaniu. Jubileusz 90-lecia. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii UAM 2010, s. 347-370.
[5] Brzechczyn, K. (2011). Przedmowa. W: Leszek Nowak, Polska droga od socjalizmu. Pisma polityczne 1980-1989, red. K. Brzechczyn. Poznań: IPN, s. 9-45.
[6] Brzechczyn, K. (2013). Recepcja sporów pomiędzy pozytywizmem a narratywizmem w polskiej filozofii historii. Wprowadzenie. „Ruch Filozoficzny”, t. 80, nr 3, s. 513-518.
[7] Brzechczyn, K (2015a). Analityczna filozofia dziejów w Poznańskiej Szkole Metodologicznej. Próba falsyfikacji Popperowskiej krytyki historii teoretycznej, Filo-Sofija, nr 15, s. 21-34,
[8] Brzechczyn, K. (2015b). Między idealizacja, filozofią historii a metafizyką. Próba prezentacji i recepcji wątków badawczych w twórczości Leszka Nowaka. W: Z. Drozdowicz, et al (red.), Nauki humanistyczne i społeczne wokół problemów współczesnego świata, Poznań: WN WNS UAM 2015, ss. 303-318.
[9] Brzechczyn, K., P. Przybysz (2011). Poznańska Szkoła Metodologiczna. W: Encyklopedia Filozofii Polskiej, t. II, Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, s. 410-413.
[10] Ciesielski, M. (2012). Zagadnienie ograniczeń racjonalnego modelu działań ludzkich. Próba ujęcia działania nawykowo-racjonalnego. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie
[11] Ciesielski, M. (2013). Nie-Ewangeliczny model człowieka. O antropologii Leszka Nowaka. Studia z Filozofii Polskiej, t. 8, s. 55-71.
[12] Klawiter, A. Łastowski, K. (2010). O łamaniu filozoficznego lodu. Od idealizacyjnej teorii nauki do metafizyki unitarnej. W: T. Buksiński (red.) Filozofia na Uniwersytecie Poznańskim. Poznań: WN IF UAM, s. 371-388.
[13] Klawiter, A., Łastowski, K. (2013). Leszek Nowak i jego koncepcje z filozofii nauki, filozofii społecznej i metafizyki. Studia Metodologiczne, nr 31, s. 25-41.
[14] Kmita, J. (1976). Szkice z teorii poznania naukowego. Warszawa: PWN [
[15] Kmita, J. (1985). Kultura i poznanie. Warszawa: PWN
[16] Nowak, L. (1977). Wstęp do idealizacyjnej teorii nauki. Warszawa: PWN.
[17] Nowak, L. (1991). U podstaw teorii socjalizmu, t. 3.: Dynamika władzy. Poznań: Nakom.
[18] Nowak, L. (1996). Idealizacyjna koncepcja nauki. Przegląd rozwinięć i zastosowań. W: R. Ekiert, A. Klawiter, P. Przybysz (red.), Oblicza idealizacji. Poznań: Wyd. Naukowe UAM, ss. 11-74.
[19] Nowak, L. (1997). Adaptacyjna interpretacja materializmu historycznego: przegląd. Przyczynek do polskiego materializmu analitycznego. W: L. Nowak, P. Przybysz (red.), Marksizm, liberalizm, próby wyjścia (Poznańskie Studia z Filozofii Humanistyki, 17). Poznań: Zysk i S-ka, s. 29-71.
[20] Odwaga filozofowania – rozmowa o obecności Leszka Nowaka w filozofii polskiej, red. K. Brzechczyn, Przegląd Bydgoski 2003, nr 14, s. 65-83.
[21] Topolski, J. (1968). Metodologia historii. Warszawa: PWN [ss. 322-334].
[22] Topolski, J. (1983). Teoria wiedzy historycznej. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie
[23] Szwochert, P, (2015) Narracja historyczna w świetle idealizacyjnej teorii nauki : rekapitulacja dotychczasowych ustaleń i propozycja rozwinięcia. Humanistyka i Przyrodoznawstwo, t. 21, s. 41-60.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: