Etyka i kultura życia publicznego 22-ETDL-EKZ
Symbol treści kształcenia /Opis treści kształcenia/Odniesienie do efektów kształcenia modułu
TK_01
Omówienie podstawowych nurtów dyskutowanych współcześnie w kontekście sfery publicznej: a) kontraktualizm; b) etyka dyskursu ETDL_EKZP_01
TK_02
Charakterystyka pojęć przestrzeni i opinii publicznej ETDL_EKZP_02
TK_03
Omówienie dwóch modeli sfery publicznej: a) burżuazyjny (Hegel – wczesny Habermas) oraz b) postburżuazyjny (późny Habermas) ETDL_EKZP_03
TK_04
Analiza koncepcje rozumu publicznego:
Johna Rawlsa i Jürgena Habermasa ETDL_EKZP_04
TK_05
Charakterystyka porównawcza osoby jako podmiotu moralnego oraz jako podmiotu prawnego ETDL_EKZP_05
TK_06
Wprowadzenie do zagadnienia konstytucjonalizacji Unii Europejskiej: typy procesów i typy sfer publicznych, w których zachodzą ETDL_EKZP_06
TK_07
Analiza wybranych tekstów ETDL_EKZP_07
PRZEWIDYWANY CZAS PRACY STUDENTA GWOLI ZREALIZOWANIA ZDEFINIOWANYCH PONIŻEJ EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Forma aktywności/ Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem: 60 h (30 w +30 ćw)
Czytanie wskazanej literatury: 45 h
Przygotowania do ustnego sprawdzianu wiedzy: 45 h
SUMA GODZIN 150 h
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Symbol efektów kształcenia /Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:/ Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów
ETDL_EKZP_01
Student/ka wie i rozumie, że ład prawno-polityczny choć jest zastany, to jednak nie jest on „dany z góry”, lecz właśnie społecznie kształtowany. Ponadto, to społeczne kształtowanie ładu prawno-politycznego wymaga wielopłaszczyznowych uzasadnień, które są konceptualizowane również za pomocą pojęć roszczących sobie pretensje do uniwersalnej ważności
ET_1_K_W01; ET_1_K_U04;
ETDL_EKZP_02
Student/ka zna na poziomie podstawowym i rozumie zależności pomiędzy zmianami społecznymi, procesami racjonalizacji światów życia oraz refleksją filozoficzną. Odróżnia też byt (tutaj: procesy społeczne oraz instytucje społeczne, w których uzyskują one swój wyraz) od powinności (tutaj: konstruowane w publicznym dyskursie instytucjonalnym regulacje normatywne)
ET_1_K_W10; ET_1_K_U07
ETDL_EKZP_03
Student/ka zna i rozumie na poziomie podstawowym relacje, struktury, instytucje oraz procesy społeczne, poprzez które kształtowana jest legitymizacja ładu prawno-politycznego, a także w których dokonuje się racjonalizacja światów życia, a zatem tych, które są też wyrazem dynamicznej, procesualnej refleksyjności podmiotów moralnych.
ET_1_K_W11; ET_1_K_U05
ETDL_EKZP_04
Student/ka zna i w stopniu elementarnym rozumie na czym polega wykroczenie pojęcia rozumu ze sfery podmiotowych (subiektywnych) struktur refleksji do sfery intersubiektywnej, w której dokonuje się kooperatywne i publiczne konstruowanie wspólnych, podstawowych zasad ładu prawno-politycznego.
Student/ka potrafi zrekonstruować dwa najważniejsze filozoficzne modele kształtowania uzasadnień (czyli rozumy publiczne) dla polityczno-prawnego ładu
ET_1_K_W08; ET_1_K_U05
ETDL_EKZP_05
Student/ka ma podstawową wiedzę o możliwych korelacjach pomiędzy różnymi systemami regulacyjnymi (kulturowym, prawnym i moralnym), a także o różnych strategiach argumentacyjnych, które uzasadniają poszczególne typy tych korelacji.
ET_1_K_W05; ET_1_K_U_13; ET_1_K_U07
ETDL_EKZP_06
Student/ka posiada podstawową wiedzę o nurtach etyki jako refleksji mającej za przedmiot autoregulacje społeczne (moralne, normatywne, włącznie z ustawodawstwem krajowym i Unii Europejskiej oraz zagadnieniem konstytucji na poziomie krajowym czy Unijnym) i rozumie relacje pomiędzy nimi. Student jest świadomy swego europejskiego obywatelstwa, posiada wiedzę o jego normatywnym uzasadnieniu a także ma rozbudzoną świadomość swego obywatelstwa światowego (ius cosmopoliticum). Rozumie wagę szerzenia i pogłębiania jego filozoficzno-teoretycznych uzasadnień na poziomie prawnym oraz politycznym.
ET_2_K_W07; ET_1_K_K07-K08
ETDL_EKZP_07
Zna zakres swojej wiedzy, rozumie konieczność nieustannego dokształcania się – jako osoba, podmiot moralny, student czy obywatel - poprzez zarówno zdobywanie wiedzy w różnorodny (czytanie tekstów źródłowych, udział w dyskusjach podczas których publicznie formułuje się argumenty za /przeciw określonym stanowiskom) sposób jak i zaangażowanie się w środowisko społeczne (akademickie/lokalne/Unijne/międzynarodowe).
ET_1_K_W14; ET_1_K_W13; ET_1_K_U03; ET_1_K_U11; ET_1_K_K01-K02; ET_1_K_K08
Kryteria oceniania
Odniesienie efektów kształcenia i treści kształcenia do sposobów prowadzenia zajęć i metod oceniania
Efekty kształcenia dla przedmiotu/ Treści kształcenia/Sposoby prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych efektów kształcenia Typy / metody oceniania (D – ocenianie diagnostyczne, F – ocenianie formujące, P – ocenianie podsumowujące)
_01 TK_01-06 WYKŁADY
P
_02 TK_01-06 Dyskusja nad problemami związanymi z dostarczaną wiedzą (w kontekście filozofii praktycznej, refleksji filozoficznej w ogóle oraz innych typów refleksji naukowej)
D, F
_03 TK_01-06 Dyskusja nad problemami związanymi z aplikacją wiedzy, jej odniesieniem do dylematów moralnych
D, F
_04 TK_01-06 Egzamin pisemny z wykładów oraz materiałów wskazanych na pierwszym spotkaniu
P
_05 TK_01-06 Interpretacja i analiza tekstów; dyskusje nad problemami wynikającymi z interpretacji i analizy tekstów
D, F
_06 TK_07 Kolokwium z interpretowanych i analizowanych lektur
P
Ocenianie formujące:
Zadaniem oceniania formującego jest bieżące monitorowanie stanu wiedzy studentów, a zatem informowanie ich o jego postępach (lub niszach czy zapętleniach).
1. Dyskusje nad problemami a) filozoficzno-teoretycznymi, b) aplikacyjnymi;
2. Krótkie sprawdzenie wiedzy (ustne bądź pisemne);
3. Powtórne dostarczenie wiedzy, ale inaczej sformułowanej/z innej perspektywy; wskazanie nisz i zapętleń w posiadanej przez studentów wiedzy i dostarczenie drogowskazów (lektur, wykładów etc.), odniesienie wiedzy do innych obszarów wiedzy filozoficznej czy z zakresu nauk społecznych;
4. Trening (kształtowanie, wzmacnianie, uzupełnianie) umiejętności oraz wiedzy z zakresu filozofii praktycznej, dla której kluczowa jest KONIUNKCJA refleksji i działania.
Ocenianie podsumowujące:
Z wykładu – egzamin pisemny;
Z ćwiczeń – kolokwium pisemne
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
Zalecana literatura do wykładów
- Karolina M. Cern, Bartosz Wojciechowski, O koniecznych związkach między dyskursem prawnym amoralnym, [w:] PRINCIPIA, Tom LIV-LV, Kraków 2011, ss.191-221.
- Karolina M. Cern, Jürgena Habermasa koncepcja sfery publicznej – komunikacyjne kształtowanie opinii oraz woli obywateli, czyli idea samokonstytucjonalizacji, [w:] Piotr Orlik, Krzysztof Przybyszewski (red.) Filozofia a sfera publiczna, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii, Poznań 2012, ss. 341-358.
- Tadeusz Buksiński, Publiczne sfery i religie, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii, Poznań 2011.
- Marta Soniewicka, Granice sprawiedliwości, sprawiedliwość ponad granicami, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2010.
LEKTURY NA ĆWICZENIA:
1. Thomas Hobbes, Lewiatan, RXIII-RXV;
2. John Locke, Drugi Traktat o rządzie, RI-RXIII;
3. Jean-Jacques Rousseau, Umowa społeczna [całość];
4. Immanuel Kant, Uzasadnienie metafizyki moralności [całość],
5. John Stuart Mill, O wolności,
6. G.W.F. Hegel, Zasady filozofii prawa, Część III, §158-229;
7. Jürgen Habermas, Faktyczność i obowiązywanie, RIII;
8. Nancy Fraser, Axel Honneth, Redystrybucja czy uznanie, ss.114-179 lub 214-237.
9. Martha C. Nussbaum, Creating Capabilities. The Human Development Approach, pp. 17-46.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: