Instrumentologia 21-INS-SL-f-Muz
- omówienie klasyfikacji instrumentów muzycznych
- omówienie historycznego rozwoju instrumentów muzycznych – ich budowy, funkcji i brzmienia
- prezentacja instrumentarium muzyki artystycznej i ludowej z odniesieniami do insturmentów europejskich
- omówienie roli instrumentów muzycznych w kulturze, repertuaru, przekształceń oraz współczesnego funkcjonowania
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Liczba godzin przedmiotu
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student:
- posiada wiedzę dotyczącą sposób oraz kryteriów typologii i klasyfikacji instrumentów muzycznych
- posiada podstawową wiedzę na tematu sposobu wydobycia dźwięku na poszczególnych instrumentach, ich konstrukcji, możliwości brzmieniowych oraz kontekstów, w jakich były używane w historii muzyki oraz najważniejszych instrumentów wpływających na obraz polskiej muzyki ludowej
- potrafi rozpoznawać i klasyfikować instrumenty muzyczne według przyjętego na świecie systemu Hornbostela-Sachsa
- rozumie znaczenie, jakie odgrywa dobór instrumentów przy wykonywaniu różnego rodzaju muzyki oraz idiomatykę poszczególnych instrumentów
- rozumie różnicę pomiędzy profesjonalnymi i ludowymi odmianami instrumentów w zakresie budowy, technik wykonawczych, repertuaru kontekstu funkcjonowania
- posiada umiejętność wzrokowej i słuchowej identyfikacji poszczególnych instrumentów oraz werbalnego porównywania ich idiomów
- rozumie rolę instrumentów jako integralnej część historii kultury muzycznej
Kryteria oceniania
obecność - 10%
aktywny udział w zajęciach (przygotowanie do zajęć - znajomość zadanych lektur/artykułów) - 30%
prezentacja - 30%
kolokwium zaliczeniowe lub rozmowa zaliczeniowa - 30%
bardzo dobry (bdb; 5,0): 90-100%
dobry plus (+db; 4,5): 85-89%
dobry (db; 4,0): 80-84%
dostateczny plus (+dst; 3,5): 70-79%
dostateczny (dst; 3,0): 60-69%
niedostateczny (ndst; 2,0): 0-59%
Literatura
C. Sachs, Historia instrumentów muzycznych, Kraków 1989.
D. Munrow, Instruments in the Middle Ages and Renaissance, London 1976.
W. Kamiński, Instrumenty muzyczne na ziemiach polskich. Kraków 1971.
Instrumenty muzyczne w polskiej kulturze ludowej, red. L. Bielawski, P.
Dahlig, A. Kopoczek, Łódź 1990.
D. D. Boyden, Dzieje gry skrzypcowej od początków do roku 1761 (1965),
Kraków 1980.
A. Buchner, Encyklopedia instrumentów muzycznych (1985), Racibórz 1994.
E. Dahlig, Ludowe instrumenty skrzypcowe w Polsce. Warszawa 2001.
M. Drobner, Akustyka muzyczna, Kraków 1972.
H. Erpf, Lehrbuch der Instrumentation und Instrumentenkunde, Mainz 1959.
J. Gołos, Polskie organy i muzyka organowa, Warszawa 1972.
N. Harnoncourt, Muzyka mową dźwięków (1982), Warszawa 1995.
W. H. Hill et al., Antonio Stradivari (1902/1963), Kraków 1975.
J. Jaskulski, J. Podbielski, R. Wieczorek, "Polakowi tylko Boga a skrzypic".
Dzieje lutnictwa na ziemiach polskich do II wojny światowej, Poznań 1996.
J. J. Josephs, Fizyka dźwięku muzycznego, Poznań 1970.
W. Kamiński, Instrumenty muzyczne na ziemiach polskich, Kraków 1971.
W. Kamiński, Skrzypce polskie. Kraków 1969.
W. Kamiński, J. Świrek, Lutnictwo. Wstęp do sztuki lutniczej, Kraków 1972.
H. Mayer Brown i S. Sadie (ed.), Performance Practice, t. 1 i 2, New York
1990.
S. Olędzki, Polskie instrumenty ludowe, Kraków 1978.
B. Pociej, Klawesyniści francuscy, Kraków 1969.
I. Poniatowska, Muzyka fortepianowa i pianistyka w wieku XIX, Warszawa
1991.
S. Prószyński, Świat mechanizmów grających, Warszawa 1994.
I. Rackiewicz, Klawesyn. Studium instrumentologiczne, Bydgoszcz 1987.
J. Reiss, Skrzypce i skrzypkowie, Kraków 1955.
J. i M. Sobiescy, Polska muzyka ludowa i jej problemy: Wybór prac, red. L.
Bielawski, Kraków 1973.
K. Szlifirski, Elektryczne instrumenty muzyczne, w: Encyklopedia muzyki PWN, Warszawa 1995.
K. Sikorski, Instrumentoznawstwo, Kraków 1975.
Z. Szulc, Słownik lutników polskich, Poznań 1953.
B. Szydłowska-Ceglowa, Staropolskie nazewnictwo instrumentów muzycznych,
Wrocław 1977.
B. Vogel, Instrumenty muzyczne w kulturze Królestwa Polskiego, Kraków
1980.
B. Vogel, Fortepian polski, Warszawa 1995.
B. Vogel, Przemysł muzyczny Warszawy w 20-leciu międzywojennym,
"Muzyka" 30 (1985) nr 3-4.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: