Programowanie projektów kuratorskich - spec. interdyscyplinarne projekty kuratorskie 20-PPK-12WDL
W ciągu ostatnich kilku lat w Polsce powstały zjawiska teatralne silnie oddziałujące nie tylko poprzez jakość artystyczną poszczególnych spektakli, warsztatów, performansów, ale przede wszystkim przez wytyczony program całości, określający misję artystyczną i obszar poszukiwań. Pojawiło się nowe słowo-klucz – „projekty”, a wraz z nim do sztuk performatywnych wkroczyła nieznana dotąd postać, określana, zapożyczywszy nazwę z obszaru sztuk wizualnych, mianem „kuratora projektów teatralnych”. Kurs ma za zadanie dać studentom narzędzia do konstruowania interdyscyplinarnych projektów teatralnych – nauczyć, jak selekcjonować inspiracje tematyczne, zjawiska i naświetlać je z własnej, często bardzo osobistej perspektywy. Podstawę zaliczenia kursu stanowi przygotowanie przez studentów własnego projektu lub analiza innego wybranego przez studenta projektu.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- zdefiniować tożsamość kuratora i projektu kuratorskiego;
- dokonać analizy cudzych projektów kuratorskich;
- wyszukiwać, selekcjonować i analizować dzieła artystyczne (ze szczególnym uwzględnieniem sztuk performatywnych), teksty naukowe i zjawiska społeczne dotyczące wybranego przez siebie tematu;
- wpisać projekt kuratorski w konkretny kontekst (społeczny, kulturowy, polityczny, ekonomiczny);
- dyskutować na temat realizowanych w ramach zajęć projektów;
- współdziałać, efektywnie pracować oraz argumentować swoje stanowisko na temat sztuki i szeroko pojętej kultury w grupie;
- stworzyć rzetelną i oryginalną prezentację projektu oraz napisać tekst kuratorski oraz/lub przeanalizować cudzy projekt kuratorski.
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
- aktywność w trakcie zajęć - ocena częstotliwości i merytorycznej wartości wypowiedzi studentów;
- przygotowanie autorskich projektów kuratorskich, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie) - ocena efektów pracy indywidualnej lub zespołowej poprzez egzamin ustny;
- umiejętność pracy w zespole - ocena efektów pracy zespołowej poprzez egzamin ustny;
- obecność na zajęciach.
Skala ocen:
5,0 – wysoka aktywność w dyskusji; duża wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); doskonała umiejętność pracy w zespole; kreatywność; wysoki poziom prezentacji projektu; brak nieusprawiedliwionych nieobecności (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
4,5 – jak wyżej z nieznacznymi niedociągnięciami.
4,0 – możliwy szerszy zakres niedociągnięć i jedna nieusprawiedliwiona nieobecność (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
3,5 – zadowalająca aktywność w dyskusji; zadowalająca wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); zadowalający poziom prezentacji wyników pracy; dwie nieusprawiedliwione nieobecności (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
3,0 - słaba aktywność w dyskusji; zadowalająca wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); zadowalający poziom prezentacji wyników pracy; dwie nieusprawiedliwione nieobecności (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
2,0 – niezadowalająca wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); niezadowalający poziom prezentacji wyników pracy; dwie nieusprawiedliwione nieobecności (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
Praktyki zawodowe
Celem praktyk jest konfrontacja wiedzy zdobytej w warunkach laboratoryjnych z realną praktyką organizowania projektów performatywnych. Studenci samodzielnie wybierają instytucję (samorządową, państwową bądź sektora niezależnego) oraz obszar realizacji projektu, w który chcą się wdrażać (programowy/badawczy bądź organizacyjny/marketingowy). Praktyki można odbyć w teatrach, fundacjach i stowarzyszeniach działających w sektorze kultury, centrach sztuki, instytucjach organizujących festiwale lub w ramach Festiwalu NOWA SIŁA KURATORSKA (festiwal realizowany jako efekt specjalizacji).
Literatura
Brenson M., The Curator’s Moment, Art Journal, vol. 57, No 4, 1998, s. 16-27.
Dostęp: http://www.mjfdesign.net/terri/4ccuratorsmoment.pdf
Szyłak A., Buszujący w sztuce: kim jest kurator wystaw sztuki współczesnej?, http://magazyn.o.pl/2002/aneta-szylak-kurator-wystaw-sztuki-wspolczesnej/.
Klaić D., Gra w nowych dekoracjach. Teatr publiczny pomiędzy rynkiem a demokracją, przeł.: E. Kubikowska, Wydawnictwo: Instytut Teatralny im. Zbigniewa
Kunst B., Artysta w pracy, Wydawnictwo: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Konfrontacje Teatralne / Centrum Kultury w Lublinie, Warszawa-Lublin 2016.
Welsch W., Estetyka poza estetyka. O nową postać estetyki, przeł. K. Guczalska, Universitas, Kraków 2005.
Stadion X – miejsce, którego nie było, red. J. Warsza, Wyd. Ha!art, Kraków 2008. Dostęp: http://www.laura-palmer.pl/Stadion_X_miejsce_ktorego_nie_bylo.pdf
Wierzę w działanie na rzeczywistości, z Joanną Warszą rozmawia Iga Gańczarczyk, Gazeta Teatralna „Didaskalia” nr 102, kwiecień 2011.
Malzacher F., Przy całej przyjaźni. Kuratorowanie w sztukach performatywnych, Gazeta Teatralna „Didaskalia”, nr 112, grudzień 2012.
RE//MIX, red. T. Plata, D. Sajewska, Wyd.: Instytut Teatralny, Komuna Warszawa i Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2014.
Keil M., Artysta – kurator – producent kultury, Gazeta Teatralna „Didaskalia” nr 121, czerwiec-sierpień 2014.
Miessen M., Koszmar partycypacji, przeł. M. Choptiany, Wyd. Fundacja Bęc Zmiana, Warszawa 2013.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: