Performans 20-P-31WDL
Treści programowe dla przedmiotu:
- manifesty artystyczne z początku wieku jako zapowiedź nowego obiegu sztuki: futuryści, dadaiści, surrealiści i weimarski Bauhaus,
- od pierwszej awangardy do pierwszych happeningów i akcji malarskich,
- body art i performance art,
- doświadczenia teatralne lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w kontekście dwudziestowiecznych przemian etetycznych,
- performanse, media, technologia,
- performans wobec postdramatyczności, postindustrialności, postkolonialności i postmodernizmu,
- performans jako przedmiot badań performatyki.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się osoba studiująca potrafi:
- scharakteryzować najważniejsze zjawiska estetyczne współczesności oraz wskazać ich związek ze sztuką teatralną,
- wyjaśnić rolę nowych strategii komunikacyjnych (w szczególności nowych mediów elektronicznych) w konstruowaniu performansów,
- rozpoznać różne rodzaje widowisk oraz dokonać ich podstawowej analizy i interpretacji w mowie i piśmie,
- opisać zmiany zachodzące we współczesnej kulturze i powiązać je z ogólniejszymi przemianami społecznymi,
- przygotować i przedstawić prezentację o tematyce teoretycznej, dotyczącą wybranej odmiany performansu,
- podejmować dialog z przedstawicielami innych orientacji metodologiczno-badawczych,
- rozwijać własne kompetencje kulturowe związane z performansem.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość głównych kierunków refleksji nad perfromansem, umiejętność formułowania samodzielnych i pogłębionych opinii.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami.
dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji, ograniczony sposób formułowania oryginalnych konkluzji.
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach performatywnych, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji.
dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach nad performansami.
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach performatywnych.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Zalecana literatura:
M. Carlson, Performans, tłum. E.T. Kubikowscy. Warszawa 2007.
R. Goldberg, Performance Art. From Futurism to the Present. New York 2001.
R. Schneider, The Explicit Body in Performance. London 1997.
R. Schechner, Performatyka. Wstęp, tłum. T. Kubikowski. Wrocław 2006.
The End of Performance, pod red. P. Phelan. New York 1999.
J. Wachowski, Performans. Gdańsk 2011.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: