Sztuka publiczna 20-KUDU-SZP
1. Zajęcia wprowadzające
2. Miasto jako przestrzeń dla sztuki – o związkach sztuki z nowoczesną demokracją
3. Sztuka i zmiana społeczna – prefiguracje sztuki publicznej
4. Czym jest sztuka publiczna?
5. Sztuka publiczna – integracja czy interwencja?
6. Polityczność sztuki publicznej
7. Estetyka relacyjna
8. Sztuka partycypacyjna i sztuka współpracy
9. Sztuka publiczna wobec problemu pracy i otoczenia gospodarczego
10. Graffiti – w poszukiwaniu korzeni sztuki ulicy
11. Graffiti i street art – sztuka czy ruch alternatywny?
12. Graffiti i street art – przetwarzanie miejskiej ikonosfery
13. Sztuka publiczna w Polsce
14. Polski street art i ruch muralistyczny
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023/SL: | W cyklu 2020/SL: | W cyklu 2022/SL: | W cyklu 2024/SL: | W cyklu 2021/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student: ma poszerzoną wiedzę na temat współczesnych teorii opisujących kulturowe, ekonomiczne, polityczne i społeczne funkcje miejskich praktyk artystycznych; rozpoznaje zadania, problemy i sposoby funkcjonalizacji sztuki publicznej ze szczególnym uwzględnieniem problematyki kształtowania przestrzeni publicznej, rewitalizacji, miejskiej ekonomii symbolicznej; ma wiedzę na temat historycznych i współczesnych paradygmatów sztuki publicznej; potrafi zastosować wybrane teorie, kategorie i metody badawcze do interpretacji i analizy wybranych dzieł i zjawisk z zakresu sztuki publicznej.
Kryteria oceniania
Praca w trakcie zajęć. Kryterium: obecność i aktywny udział w zajęciach;
Esej z wybranych zagadnień dotyczących problematyki sztuki publicznej. Kryterium: znajomość podstawowych zagadnień i literatury przedmiotu.
Praktyki zawodowe
-
Literatura
K. Wodiczko, Miasto, demokracja i sztuka, w: Krzysztof Wodiczko. Doktor honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, red. J. Marciniak, Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu, Poznań 2007.
C. Bishop, Sztuczne piekła – historyczna awangarda, w: Tejże, Sztuczne piekła. Sztuka partycypacyjna i polityka widowni, Bęc Zmiana, Warszawa 2015.
M. Krajewski, Co to jest sztuka publiczna?, „Kultura i Społeczeństwo” 2005, nr 1.
M. Kwon, Sztuka publiczna w przestrzeni – integracja czy interwencja?, „Kultura Współczesna” 2009, nr 4.
Ch. Mouffe, Polityka agonistyczna i praktyki artystyczne, w: Tejże, Agonistyka. Polityczne myślenie o świecie, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2015.
H. Steyerl, Polityka sztuki: Sztuka współczesna a przejście do postdemokracji, w: Praca i wypoczynek, red. K. Gutfrański, Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk 2012.
N. Bourriaud, Forma relacyjna, w: Tegoż, Estetyka relacyjna, MOCAK, Kraków 2012.
C. Bishop, Performans delegowany: outsourcing autentyczności, w: Tejże, Sztuczne piekła. Sztuka partycypacyjna i polityka widowni, Bęc Zmiana, Warszawa 2015.
J. Sowa, Poza zasadą skuteczności, w: Skuteczność sztuki, red. T. Załuski, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2014.
H. Abbing, Uwagi na temat wyzysku biednych artystów, w: Wieczna radość. Ekonomia polityczna społecznej kreatywności, red. M. Kozłowski, A. Kurant, J. Sowa, K. Szadkowski, K. Szreder, Bęc Zmiana, Warszawa 2011.
Ł. Biskupski, Graffiti i street-art: na pograniczu sztuki publicznej i ruchu alternatywnego, „Przegląd Kulturoznawczy” 2008, nr 4.
Ł. Biskupski, Prosto z ulicy. Sztuki wizualne w dobie mediów społecznościowych i kultury uczestnictwa, Bęc Zmiana, Warszawa 2017 [fragment].
R. Drozdowski, Obrazy – intruzi w przestrzeni publicznej, w: Tegoż, Obraza na obrazy. Strategie społecznego oporu wobec obrazów dominujących, WN UAM, Poznań 2006.
A. Żmijewski, Stosowane sztuki społeczne, „Krytyka Polityczna” 2007, nr 11-12.
S. Frąckiewicz, Żeby było ładnie. Rozmowy o boomie i kryzysie street artu w Polsce, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, Poznań 2015 [fragment].
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: