Publicystyka i krytyka artystyczna 20-KUDU-PKA
W tym celu osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia konieczne będą:
- prezentacje różnorodnych form i gatunków publicystyki kulturalnej (w zależności od specyfiki medium);
- zbadanie wzajemnych relacji języka sztuki z językiem krytyki;
- omówienie uwarunkowań, struktury i funkcji tekstu krytycznego w danym kontekście kulturowym/społecznym; opis vs interpretacja
- przedyskutowanie roli krytyka we współczesnej kulturze (rynek sztuki, konteksty instytucjonalne i nieformalne).
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2021/SZ: | W cyklu 2019/SZ: | W cyklu 2022/SZ: | W cyklu 2023/SZ: | W cyklu 2020/SZ: |
Efekty kształcenia
wiedza o gatunkach publicystyki kulturalnej, umiejętność analizy tekstów krytycznych i pisania własnych
w odn. do PRK:
Wiedza: absolwent zna i rozumie
- zmiany zachodzące we współczesnym życiu kulturalnym oraz narzędzia terminologiczne i koncepcyjne, niezbędne do rozpoznawania, analizowania i interpretowania nowych praktyk kulturowych
- metody analizy konwencji teatralnych i performatywnych, ujęte w perspektywie interdyscyplinarnej oraz aktualizuje swoją wiedzę o nowe nurty i orientacje badawcze w zakresie badań nad teatrem i performansem
Umiejętności: absolwent potrafi:
- integrować, krytycznie interpretować i twórczo wykorzystywać ujęcia teoretyczne i podejścia badawcze właściwe dla kulturoznawstwa w nietypowych sytuacjach profesjonalnych
- określać znaczenia, oddziaływanie społeczne i miejsce wytworów kultury w procesie historyczno-kulturowym, posługując się odpowiednimi metodami analizy i interpretacji
- pisać i redagować wyspecjalizowane teksty informacyjne, promocyjne i krytyczne w języku polskim i obcym, wykorzystując aktualny stan wiedzy oraz korzystając w nowoczesnych źródeł i zasobów informacji
- wykorzystując zdobytą wiedzę, zwłaszcza z zakresu estetyki, dokonywać samodzielnej i specjalistycznej interpretacji współczesnych wytworów artystycznych oraz wyjaśniać właściwe współczesnej kulturze artystycznej zjawiska i procesy, prezentując wyniki swych dociekań w formie ustnej i pisemnej w języku polskim i obcym
- w sposób pogłębiony analizować prace innych autorów, dokonywać syntez różnych idei i poglądów, dobierać metody i konstruować narzędzia badawcze, opracowywać i prezentować wyniki, pozwalające na rozwiązywanie także nietypowych problemów z zakresu wiedzy o mediach
- stosować wiedzę z zakresu teatrologii i performatyki w jej powiązaniu z innymi nurtami we współczesnej humanistyce do autorskiej analizy, interpretacji oraz krytyki współczesnych praktyk performatywnych
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do:
- świadomego i aktywnego uczestnictwa w życiu artystycznym, przyczyniając się do utrzymywania elementów tradycji artystycznej oraz proponując rozwiązania alternatywne dla istniejącego ładu artystycznego, jest także przygotowany do pracy w organizacjach i instytucjach związanych ze sztuką
- aktywnego uczestnictwa w debacie publicznej, dotyczącej znaczenia i wpływu przekazów i praktyk medialnych na współczesne życie społeczne i kulturę, formułując własne, krytyczne stanowiska i opinie
- trafnego interpretowania sensów symbolicznych ludzkiej myśli i działań w swojej i obcej grupie społecznej, pogłębiania swojego uczestnictwa w kulturze oraz rozwijania umiejętności komunikacji kulturowej i międzykulturowej
Kryteria oceniania
aktywność na zajęciach, minimum dwa teksty własne w ciągu semestru
Literatura
Artysta, kurator, instytucja, odbiorca. Przestrzenie autonomii i modele krytyki - red. Marta Kosińska, Karolina Sikorska, Agata Skórzyńska
Krytyka sztuki - filozofia, praktyka, dydaktyka red. Łukasz Guzek, Gdańsk 2013; pdf on-line: http://pbc.gda.pl/Content/42837/Krytyka%20Sztuki.pdfDzieje krytyki artystycznej, pod red. M. Geron i J. Malinowskiego, Warszawa 2009;
Juszkiewicz P., Od rozkoszy historiozofii do „gry w nic”. Polska krytyka artystyczna czasu odwilży, Poznań 2005
C. Greenberg, Stan krytyki, w: tegoż Obrona modernizmu, tłum. G. Dziamski, M. Śpik-Dziamska, opr. G. Dziamski, Kraków 2006.
U. Eco, Jak pisać wstęp do katalogu, tłum. J. Ugniewska, w: tegoż, Semiologia życia codziennego, Warszawa 1996.
Przestrzeń sztuki: obrazy, słowa, komentarze, red. M. Popczyk, ASP Katowice 2005.
T. Zgółka, O obiektywności krytyki artystycznej, w: Wartość, dzieło, sens, red. J. Kmita, Warszawa 1975.
G. Dickie, Czym jest sztuka? Analiza instytucjonalna, tłum. M. Gołaszewska, w: Estetyka na świecie, red. M. Gołaszewska, Kraków 1985
E. Panofsky, Ikonografia i ikonologia, tłum. K. Kamińska, w: tegoż, Studia z historii sztuki, oprac. J. Białostocki, Warszawa 1971
Sławomir Marzec, Sztuka czyli wszystko. Krajobraz po postmodernizmie. Wydawnictwo KUL, Lublin 2008.
Robert C. Morgan, Artysta i globalizacja, Galeria Miejska w Lodzi, Łódź 2008.
Anda Rottenberg, Przeciąg. Teksty o sztuce polskiej lat 80. opr. Kasia Redzisz, Karol Sienkiewicz, Open Art Project Warszawa 2009
Jerzy Stajuda, O obrazach i innych takich opr. Jola Gola, Maryla Sitkowska, Warszawa 2000
Raster. Macie swoich krytyków. Antologia tekstów red. Jakub Banasiak, Oficyna 40000 malarzy, Warszawa 2009
Dyskursy krytyczne u progu XXI wieku, red. D.Kozicka, T.Cieślak-Sokołowski, Kraków 2007
E.Udalska, Krytyka teatralna: rozważania i analizy, Katowice 2000.
Stuart Morgan, Z notatnika kamerdynera sztuki, Gdańsk 1997
Jakub Banasiak, Rewolucjoniści są zmęczeni. Wybór tekstów 2006-2008”, Otwarta Pracownia, Kraków, 2008
Roland Barthes, Krytyka i prawda [w:] „Współczesna teoria badań literackich za granicą”, t. II, Kraków 1976
Mieczysław Porębski, Krytycy i sztuka, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2004
Anna Raczynski, Sztuka ruchomego obrazu: rozszerzona praktyka dokumentalna w sztuce współczesnej –
on-line: http://www.journal.doc.art.pl/pdf9/anna_raczynski_sztuka_ruchomego_obrazu.pdf
Magazyn Szum http://magazynszum.pl/wp-content/uploads/2015/06/SZUM-20151005-09-48.pdf
Hans Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, Kraków 2007
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: