Wiedza o obyczaju 20-KUDL-WOO

K_W02
Zna i rozumie podstawową terminologię oraz koncepcje, opisujące sferę obyczaju, relacje między obyczajem a innymi dziedzinami kultury i procesy zmian obyczajowości.
K_W11
Zna i rozumie specyfikę partycypacji kulturowej we współczesnych i historycznych formach obyczaju oraz specyficzny dla badań tej sfery aparat teoretyczno-metodologiczny
K_W02, K_W11, K_U11
Potrafi posługiwać się koncepcjami życia społeczno-kulturowego obejmującymi problematykę obyczaju
i moralności
K_K02
Jest gotów do wykazania się krytycyzmem w ocenie procesów i zjawisk obyczajowych
K_K03, K_K11
Jest gotów do wyjaśniania istotnych zjawisk w kulturze obejmującymi przemiany obyczajowe, prawidłowej identyfikacji i oceny zjawisk społeczno-kulturowych poprzez uświadomienie sobie specyfiki i wagi kulturowych regulacji różnych sfer życia codziennego i form obyczajowości

Dyskusja na podstawie lektur podanych do poszczególnych zagadnień. Sprawdzanie zgodności wiedzy z treścią lektur oraz ocena ich krytyki.
Przygotowana przez studenta prezentacja jednego ze wskazanych w treściach programowych tematu podlega ocenie merytorycznej. Test.

Kryteria oceniania
Ocena;
Bardzo dobry (5,0)
Student opanował wiedzę wyczerpującą treści kształcenia założone w programie przedmiotu, zna w stopniu wysoce zadowalającym teoretyczną problematykę kultury obyczajowej, wymagany aparat pojęciowy i wystarczającą wiedzę faktograficzną. Uzyskaną wiedzę bezbłędnie stosuje do identyfikowania i charakterystyki historycznych oraz współczesnych zjawisk i zmian obyczajowych. Potrafi uzasadnić społeczno-kulturowe znaczenie obyczajowej regulacji życia codziennego i krytycznie ocenić zachodzące procesy przemian obyczajowych i ukształtowane formy obyczajowości.
Dobry plus (4,5)
Student posiada bardzo szeroki zakres wiedzy obejmujący treści kształcenia, zna w stopniu wysoce zadowalającym teoretyczną problematykę kultury obyczajowej, wymagany aparat pojęciowy i wystarczającą wiedzę faktograficzną. Uzyskaną wiedzę niemal bezbłędnie stosuje do identyfikowania i charakterystyki historycznych oraz współczesnych zjawisk i zmian obyczajowych. Potrafi uzasadnić społeczno-kulturowe znaczenie obyczajowej regulacji życia codziennego
i krytycznie ocenić zachodzące procesy przemian obyczajowych i ukształtowane formy obyczajowości.
Dobry (4,0)
Student posiada szeroki zasób wiedzy, z pewnymi niedostatkami w porównaniu z zakresem treści kształcenia, zadowalającą znajomość teoretycznej problematyki kultury obyczajowej, wymaganego aparatu pojęciowego i odpowiedniej wiedzy faktograficznej. Uzyskaną wiedzę potrafi zastosować do identyfikowania i charakterystyki historycznych oraz współczesnych zjawisk i zmian obyczajowych. Potrafi uzasadnić społeczno-kulturowe znaczenie obyczajowej regulacji życia codziennego i krytycznie ocenić zachodzące procesy przemian obyczajowych i ukształtowane formy obyczajowości.
Dostateczny plus (3,5)
Student posiada zadowalający ogólnie zasób wiedzy, orientuje się w teoretycznej problematyce kultury obyczajowej, opanował wymaganą terminologię i ma odpowiednią wiedzę faktograficzną, by móc w miarę trafnie rozpoznawać i charakteryzować historyczne oraz współczesne zjawiska
i zmiany obyczajowe. Nie w pełni potrafi uzasadnić społeczno-kulturowe znaczenie obyczajowej regulacji życia codziennego i krytycznie ocenić zachodzące procesy przemian obyczajowych
i ukształtowane formy obyczajowości.
Dostateczny (3,0)
Student posiada wiedzę w zakresie niezbędnym dla uzyskania założonych w programie przedmiotu efektów kształcenia, pozwalającą na wykorzystywaniu pojęć i zagadnień teoretycznych oraz wiedzy faktograficznej dla rozpoznania i w miarę adekwatnej charakterystyki historycznych i współczesnych zjawisk i zmian obyczajowych. Nie w pełni potrafi uzasadnić społeczno-kulturowe znaczenie obyczajowej regulacji życia codziennego i krytycznie ocenić zachodzące procesy przemian obyczajowych i ukształtowane formy obyczajowości.
Niedostateczny (3,0)
Student ma zasadnicze braki w wymaganej wiedzy teoretycznej i faktograficznej, uniemożliwiające osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia

Nie przewiduje się praktyk zawodowych w tym zakresie.

1. Caillois Roger, Ludzie a gry i zabawy, s. 297-462, rozdział w: Żywioł i ład, PIW, Warszawa 1973, lub osobna pozycja.
2. Eliade Mircea, Sacrum, mit, historia, Wybór Esejów, PIW 1970, Elementy rzeczywistości mitycznej, s. 61-161.
3. Elias N., Przemiany obyczajów w cywilizacji Zachodu, PIW, Warszawa 1980
4. Fischer Helen, Anatomia miłości. Historia naturalna monogamiczności, cudzołóstwa i rozwodu, Zysk i S-ka, Poznań 1994.
5. Fouquet Pierre, Martine de Borde, Podwójny agent, WŁ, Łódź 1990.
6. Grad Jan, Obyczaj a moralność. Próba metodologiczna uporządkowania badań dotychczasowych, Poznań 1993, wstęp, rozdział. I
7. Grad Jan, Obyczaj a moralność. Próba metodologiczna uporządkowania badań dotychczasowych, Poznań 1993, rozdział II i III.
8. Hall Edward T., Ukryty wymiar, PIW, Warszawa 1976.
9. Jedynak Barbara, „Aby potomkowie byli Polakami”. Z historii refleksji nad obyczajem w Oświeceniu, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2001, Część II, Rozważania terminologiczne, s. 35-49.
10. Kuchowicz Z., Obyczaje staropolskie, WŁ, Łódź 1975
11. Łukasiewicz Piotr, Plotka i pogłoska jako środki komunikacji społecznej, „Kultura i Społeczeństwo” 1984, nr 3, s. 269-276.
12. Marmuszewski S., Bukowski A., Żebracy w Polsce, Kraków 1995.
13. Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych, pod red. A. Chwalby, WN PWN, Warszawa 2005
14. Sapir Edward, Moda, w: Kultura, język, osobowość, PIW, Warszawa 1978, s. 236-249.
15. Simmel Georg, Filozofia mody, w: S. Magala, Simmel, Warszawa 1980, s. 180-212.
16. Simmel Georg, Socjologia, PWN, Warszawa 1975, rozdz. III, Towarzyskość. Przykład socjologii czystej lub formalnej, s . 51-73.
17. Starczewska K., Wzory miłości w kulturze Zachodu, Warszawa 1975.
18. Sumner G. W., Naturalne sposoby postępowania w gromadzie. Studium socjologicznego znaczenia praktyk życia codziennego, manier, zwyczajów, obyczajów oraz kodeksów moralnych, PWN, Warszawa 1995
19. Thiele-Dohrmann Klaus, Psychologia plotki, PIW, Warszawa 1980.
20. Veblen Thorstein, Teoria klasy próżniaczej, PWN, Warszawa 1971, rozdział III – Próżnowanie, s. 34-63, rozdział IV – Konsumpcja na pokaz, s. 63-93, rozdział VII – Ubiór jako wyraz kultury pieniężnej, s. 151-169.
21. Żygulski K., Święto a kultura święta dawne i nowe. Rozważania socjologa, IWCRZZ, Warszawa 1981
Hall Edward T., Ukryty wymiar, PIW, Warszawa 1976
Jedynak Barbara, "Aby potomkowie byli Polakami". Z historii refleksji nad obyczajem w Oświeceniu, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2001, Część II, Rozważania terminologiczne
Słownik etnologiczny. Terminy ogólne. pod redakcją naukową Zofii Staszczak. Warszawa-Poznań 1987. PWN,
Łaciak Beata, Obyczajowość polska czasu transformacji czyli wojna postu z karnawałem, Trio, Warszawa 2005
Łukasiewicz Piotr, Plotka i pogłoska jako środki komunikacji społecznej, "Kultura i Społeczeństwo" 1984, nr 3
Sapir Edward, Moda, w: Kultura, język, osobowość, PIW, Warszawa 1978
Simmel Georg, Socjologia, PWN, Warszawa 1975, rozdz. III, Towarzyskość. Przykład socjologii czystej lub formalnej
Simmel Georg, Filozofia mody, w: S. Magala, Simmel, Warszawa 1980
Thiele-Dohrmann Klaus, Psychologia plotki, PIW, Warszawa 1980
Veblen Thorstein, Teoria klasy próżniaczej, PWN, Warszawa 1971

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 20-KUDL-WOO w USOSweb