Historia teatru i dramatu (XVII w.) 20-HTD-21WDL

Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się osoba studiująca:
- zna i rozumie kluczowe zjawiska z zakresu historii teatru XVII wieku, reprezentatywne dla tego okresu formy dramatyczne (i ich przykłady) oraz różnorodne uwarunkowania wpływające na sposób ich inscenizowania, jak również podstawowe metody ich badania, analizy i interpretacji oraz stosowną terminologię; zna dokonania najwybitniejszych twórców teatralnych tego okresu i rozumie ich znaczenie,
- potrafi rozpoznawać różne rodzaje przestrzeni teatralnych i konwencji scenicznych charakterystycznych dla XVII-wiecznego teatru oraz najważniejsze formy i gatunki dramatyczne tego okresu, jak również dokonywać ich analizy i interpretacji z wykorzystaniem kontekstów literackich, historycznych i społeczno-politycznych,
- potrafi wykorzystać wiedzę i umiejętności do samodzielnego wykonywania złożonych zadań z zakresu historii teatru i dramatu XVII wieku, wymagających kontekstowych odwołań do podstawowej wiedzy z zakresu pokrewnych dyscyplin nauk humanistycznych,
- jest gotowa do krytycznej oceny odbieranych treści (m.in. tekstów źródłowych) oraz uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych (na podstawie problematyki z zakresu historii teatru XVII wieku).

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobre opanowanie wiedzy dotyczącej omawianych zagadnień i umiejętność ich kontekstualizacji, poparte bardzo dobrą znajomością dramatów i literatury przedmiotowej, bardzo dobre wykorzystanie umiejętności analitycznych i interpretacyjnych w odpowiedziach udzielanych podczas kolokwium/egzaminu.

dobry plus (db+; 4,5): jak wyżej, ale z możliwymi drobnymi niedociągnięciami i usterkami.

dobry (db; 4,0): dobre opanowanie wiedzy dotyczącej omawianych zagadnień, poparte dobrą znajomością dramatów i literatury przedmiotowej, dobre wykorzystanie umiejętności analitycznych i interpretacyjnych w odpowiedziach udzielanych podczas kolokwium/egzaminu (możliwy szerszy zakres niedociągnięć, np. dotyczących kontekstów poszczególnych zjawisk).

dostateczny plus (dst+;3,5): zadowalający poziom opanowania wiedzy i nabycia umiejętności analitycznych i interpretacyjnych, ujawniające się sporadyczne problemy z umieszczaniem poszczególnych zjawisk w kontekście, syntetyzowaniem wiedzy o nich, pojawiające się sporadyczne, ale istotne błędy wynikające ze słabszej znajomości faktografii, dramatów i literatury przedmiotowej.

dostateczny (dst; 3,0): jak wyżej, przy czym istotne błędy wynikające ze słabej znajomości dramatów i literatury przedmiotowej oraz problemy z przywoływaniem faktów, umieszczaniem poszczególnych zjawisk w kontekście, syntetyzowaniem wiedzy o nich pojawiają się w większej liczbie.

niedostateczny (ndst; 2,0): niewystarczający poziom wiedzy i umiejętności, zasadnicze błędy w odpowiedziach udzielanych podczas kolokwium/egzaminu, niewystarczająca znajomość dramatów i literatury przedmiotowej.

Zasady zaliczenia przedmiotu oraz kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
a) zaliczenie ćwiczeń następuje na podstawie kolokwium pisemnego (obejmującego zagadnienia związane ze znajomością treści wymaganych tekstów dramatycznych, umiejętnościami ich analizowania i interpretowania oraz znajomością analizowanych źródeł) i jest warunkiem koniecznym przystąpienia do egzaminu,
b) w zakres zagadnień, których znajomość jest wymagana podczas egzaminu, wchodzą także treści omawiane na ćwiczeniach,
c) obecność na ćwiczeniach jest obowiązkowa, dopuszcza się dwie nieusprawiedliwione nieobecności (4 godziny zajęć). Usprawiedliwione nieobecności przekraczające ten limit należy odrobić w formie ustalonej z osobą prowadzącą zajęcia, jednak poza szczególnymi przypadkami losowymi (za zgodą dziekana) osoby, które opuszczą więcej niż 10 godzin zajęć, nie uzyskają zaliczenia.

Zalecana literatura (wybór podstawowych opracowań i dramatów; szczegółowe wskazówki lekturowe są podawane na zajęciach organizacyjnych):
Historia teatru, pod red. J.R. Browna, przeł. H. Baltyn-Karpińska, Warszawa 1999 [tu rozdziały części II: Teatr europejski od renesansu do 1700 roku].
Teatr elżbietański, pod red. A. Chałupnik, Warszawa 2015 [wybrane rozdziały].
J. Fabiszak, M. Gibińska, M. Kapera, Szekspir. Leksykon, Kraków 2003.
S. Greenblatt, Szekspir. Stwarzanie świata, przeł. B. Kopeć-Umiastowska, Warszawa 2007.
J. Limon, Teatr elżbietański, czyli trudna sztuka patrzenia uszami, w: tegoż, Między niebem a sceną. Przestrzeń i czas w teatrze, Gdańsk 2002, s. 340-392.
B. Baczyńska, Dramaturg w wielkim teatrze świata. Pedro Calderon de la Barca, Wrocław 2005 [wybrane rozdziały].
Z. Karczewska-Markiewicz, Calderón, Warszawa 1970 [wybrane rozdziały].
U. Aszyk, Lope de Vega i teatr hiszpański Złotego Wieku, w: Lope de Vega, Nowa sztuka pisania komedii w dzisiejszych czasach, wstęp, przekł. i oprac. U. Aszyk, Gdańsk 2008, s. 5-84.
M. Surma-Gawłowska, Komedia dell’arte, Kraków 2015 [tutaj: część I i II].
Teatr dell’arte, pod red. D. Sosnowskiej, Warszawa 2016 [wybrane rozdziały].
M. Bajer, Składnia wyobraźni, w: Trzy poetyki z czasów Richelieu. Francuski klasycyzm o dramacie, wstęp, przekł. i oprac. M. Bajer, Gdańsk 2010.
R. Brandwajn, Corneille i jego „Cyd”. Szkice literackie i materiały, Warszawa 1968 [wybrane fragmenty].
B. Sosień, Wstęp, w: J.B. Racine, Andromacha. Berenika. Fedra, oprac. B. Sosień, Wrocław 1997 (BN II 242).
J. Pawłowiczowa, Wstęp, w: Moliere, Wybór komedii, tłum. B. Korzeniewski, oprac. J. Pawłowiczowa, Wrocław 2001 (BN II 248)
Lope de Vega, Nowa sztuka pisania komedii w dzisiejszych czasach, wstęp, przekł. i oprac. U. Aszyk, Gdańsk 2008.
N. Sabbatini, Praktyka budowania scen i machin teatralnych, przekł. i oprac. A. Kasprzak, wstęp B. Judkowiak, Gdańsk 2008.
W. Shakespeare, Burza; Hamlet; Makbet; Koriolan; Król Lear; Opowieść zimowa [wyd. dowolne].
B. Jonson, Bartłomiejowy jarmark, przeł. M. Słomczyński, w: Dramat elżbietański, wybór I. Lasoniowa, przedm. A. Staniewska, t. 2, Warszawa 1989, s. 305-449.
Lope de Vega, Owcze źródło, przekł. L.H. Morstin, oprac. M. Strzałkowa, Wrocław 1954 (BN II 37).
P. Calderon de la Barca, Wielki teatr świata, w: tegoż, Autos sacramentales. Wybór, przeł. i oprac. L. Biały, Wrocław 1997 (BN II 227).
P. Calderon de la Barca, Życie snem, przeł. E. Boye, w: tegoż, Życie snem. Książę Niezłomny, oprac. B. Baczyńska, Wrocław 2003 (BN II 249).
P. Corneille, Cyd, przeł. J.A. Morsztyn [wyd. dowolne].
J.B. Racine, Fedra, przeł. A. Międzyrzecki, w: tegoż, Andromacha. Berenika. Fedra, oprac. B. Sosień, Wrocław 1997 (BN II 242).
Molier, Mieszczanin szlachcicem, Świętoszek, Szkoła żon [wydanie dowolne].

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 20-HTD-21WDL w USOSweb