Antropologia współczesności 16-AW-11
Wprowadzenie podstawowej terminologii dotyczącej kultury współczesnej i jej teorii: nowoczesność, ponowoczesność, estetyzacja kultury
Omówienie transformacji kultury i jej przejawów, w tym nowoczesności i ponowoczesności jako formacji kulturowych
Nowoczesność, ponowoczesność, płynna nowoczesność u ujęciu Baumana i innych teoretyków kultury współczesnej.
Figury i zjawiska kultury współczesnej: flaneur, kolekcjoner, turysta.
Omówienie najnowszych procesów w obszarze kultury współczesnej (globalizacja, macdonaldyzacja)
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Liczba godzin przedmiotu
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Ogólnie: Ogólna wiedza z zakresu humanistyki, w tym zwłaszcza teorii kultury i filozofii kultury | W cyklu 2022/SL: Student posiada podstawową wiedzę z zakresu metodologii antropologii kulturowej. |
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2018/SZ: | W cyklu 2022/SL: | W cyklu 2020/SZ: | W cyklu 2019/SZ: |
Cele kształcenia przedmiotu cyklu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU
student/ka:
- potrafi zastosować we właściwym kontekście terminologię używaną w odniesieniu do kultury współczesnej i jej przejawów
wszechstronnie i dogłębnie rozumieć specyfikę transformacji kultury współczesnej: od nowoczesności do ponowoczesności
- potrafi omówić najważniejsze koncepcje i teorie kultury współczesnej
- potrafi zastosować koncepcje i teorie kultury współczesnej do interpretacji zjawisk najnowszych w kulturze
- wykorzystuje wiedzę na temat kultury do pogłębienia własnych zainteresowań i aktywności kulturalnej
Kryteria oceniania
1. Praca indywidualna praca studentów.
2. Aktywnośc na zajęciach, np. w prowadzonych dyskusjach.
Student/ka powinien znać i poprawnie wykorzystywać terminologię z zakresu nauk humanistycznych, a także kreatywnie stosować ją w wielopoziomowym opisie realnych zjawisk kulturowych.
Literatura
Ryszard Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów, Kraków 1998.
B. Frydryczak, Świat jako kolekcja. Próba analizy estetycznej natury nowoczesności, Poznań 2003
W. Welsch, Nasza postmodernistyczna moderna, Warszawa 1998
Bauman Z., Globalizacja, Warszawa 2000
Barker Ch., Studia kulturowe. Teoria i praktyka, Kraków 2005,
Z. Bauman, Płynna nowoczesność, Kraków 2006
W cyklu 2020/SZ:
‒ Baudrillard J., Symulakry i symulacja, Warszawa 2005 |
W cyklu 2022/SL:
Ryszard Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów, Kraków 1998. |
Uwagi
W cyklu 2020/SZ:
Nauczanie zdalne z wykorzystaniem narzędzi wskazanych przez UAM |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: