Perswazja w mediach 15-PWM-JIK-11

Treści programowe dla zajęć:

Pragmatyczna interpretacja tekstu i mowy a procesy kognitywne zachodzące w mózgu podczas przetwarzania dyskursu medialnego: wprowadzenie.

Perswazja językowa w mediach: modele i teorie pragmatyczne oraz społeczno-psychologiczne.

Pragmatyka griceowska – podejście do analizy dyskursu perswazyjnego w mediach

Pragmatyka neo-griceowska – podejście do analizy dyskursu perswazyjnego w mediach

Pragmatyka post-griceowska – podejście do analizy dyskursu perswazyjnego w mediach

Złożona siła illokuyjna i typologia aktów mowy w dyskusie perswazyjnym mediów.

Teoria argumentacji: logika, dialektyka i retoryka Arystotelesa a dyskurs perswazyjny w mediach.

Pragma-dialektyczna teoria argumentacji i koncepcja nierzetelnego argumentu (tj. sofizmatu) w dyskusie perswazyjnym mediów.

Manipulacja językowa w dyskursie medialnym: modele i mechanizmy.

Rodzaje dyskursu mass-medialnego i metody analizy: podsumowanie.

Rodzaje politycznego dyskursu mass-medialnego i metody analizy: podsumowanie.

Dyskurs afektywny a wnioskowanie: emocje w języku mediów a proces przetwarzania kognitywnego

Struktura logicznie i pragmatycznie poprawnych argumentów a wnioskowanie w dyskursie medialnym

Moderowanie dyskusji i debat medialnych

Podsumowanie. Kolokwium zaliczeniowe.

Cele kształcenia

C1: przekazanie wiedzy z zakresu pragmatyki językoznawczej jako dziedziny posiadającej narzędzia do analizy dyskursu perswazyjnego C2:rozwinięcie umiejętności oceniania poszczególnych modeli i teorii pragmatycznych i psychologiczno-socjologicznych wykorzystywanych do analizy dyskursu perswazyjnego C3: rozwinięcie zdolności krytycznej analizy tekstów medialnych i politycznych przy wykorzystaniu omawianych narzędzi pragmatycznych C4: wykształcenie umiejętności oceny zasadności i rzetelności argumentacji w dyskursie perswazyjnym mediów przy wykorzystaniu narzędzi pragmatycznych C5:wykształcenie umiejętności rozróżniania nadrzędnego celu debaty medialnej i poszczególnych celów uczestników sporu przy wykorzystaniu narzędzi pragmatycznych C6: rozwinięcie umiejętności wyszukiwania, analizowania, oceniania, selekcjonowania i integrowania informacji z tekstów naukowych z dziedziny pragmatyki oraz umiejętności formułowania na tej podstawie krytycznych sądów C7: rozwinięcie umiejętności tworzenia logicznie i pragmatycznie poprawnego dyskursu argumentatywnego C8:rozwinięcie umiejętności uczestniczenia w dyskusji zawierającej argumenty perswazyjne oraz jej moderowania C9: rozwinięcie umiejętności samodzielnego poszerzania wiedzy na temat dodatkowych narzędzi pragmatycznych

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Na platformie Moodle (strona domowa WA UAM, zakładka Moodle, zakładka Persuasion in the media, 2MA Lancom (Dębowska-Kozłowska), wymagana znajomość hasła)

Kierunek studiów

Filologia angielska Specjalizacja: Język i komunikacja w mediach i polityce

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień Wykład konwersatoryjny Dyskusja Praca z tekstem Metoda analizy przypadków Metoda ćwiczeniowa Metoda badawcza (dociekania naukowego) X Demonstracje dźwiękowe i/lub video X Materiały, artykuły naukowe, zadania na platformie e-learningowej Moodle

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 30 h Praca własna studenta* Przygotowanie do zajęć: rozwiązywanie dodatkowych ćwiczeń przed zajęciam,1 godzina przed każdymi zajęciami, RAZEM:14h Czytanie wskazanej literatury ok. 30 stron przed każdym wykładem (1 godzina czytania = 7 stron, 4 godziny czytania = 28 stron, RAZEM: 4hx14=56h); Przygotowanie prezentacji 10 h Przygotowanie pracy semestralnej 15h Przygotowanie do kolokwium pisemnego 10h Przygotowanie do egzaminu pisemnego 15h SUMA GODZIN 150h LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 5

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Znajomość podstawowych pojęć z językoznawstwa i analizy dyskursu

Koordynatorzy przedmiotu

Kamila Dębowska-Kozłowska

Efekty kształcenia

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
- potrafi zidentyfikować pragmatykę wśród innych dziedzin językoznawczych i ma wiedzę na temat powiązania pragmatyki z innymi dziedzinami nauki
- zna pojęcia i metody z pragmatyki językoznawczej wykorzystywane do analizy tekstów medialnych
- potrafi stosować i omawiać poznane modele i teorie oraz samodzielnie poszerzać wiedzę na temat dodatkowych modeli i teorii adekwatnych do analizy wybranego rodzaju dyskursu perswazyjnego
- potrafi analizować i interpretować dyskurs medialny i polityczny w ujęciu pragmatycznym posługując się zdobytą wiedzą i informacjami zawartymi na platformie moodle
- potrafi formułować samodzielne wnioski, sądy krytyczne po przeprowadzeniu analizy tekstów medialnych pochodzących z różnych źródeł
- potrafi rozpoznać niezasadne i nierzetelne argumenty w dyskursie perswazyjnym wykorzystując omówione narzędzia pragmatyczne i narzędzia pragmatyczne opisane w materiałach zamieszczonych platformie moodle
- posiada umiejętność badawczą obejmującą rozróżnienie nadrzędnego celu debaty medialnej i poszczególnych celów uczestników sporu i wykorzystuje tą umiejętność do oceny zasadności argumentacji w dyskursie medialnym
- potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z tekstów naukowych z dziedziny pragmatyki oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy
- potrafi formułować logicznie i pragmatycznie poprawne argumenty
- potrafi koordynować i moderować dyskusję zawierającą argumenty perswazyjne

Kryteria oceniania

Metody oceniania:

Egzamin pisemny
Kolokwium pisemne
Test
Prezentacja multimedialna
Praca pisemna semestralna (analiza wywiadu)
Ocena udziału w dyskusjach w czasie zajęć (odniesienie do przeczytanych artykułów naukowych)

Kryteria oceniania:

bardzo dobry (bdb; 5,0):znakomita znajomość pojęć i metod z pragmatyki językoznawczej wykorzystywanych do analizy tekstów medialnych, bardzo dobra umiejętność zastosowania modeli i teorii pragmatycznych do analizy dyskursu perswazyjnego, znakomita umiejętność formułowania samodzielnych wniosków po przeprowadzeniu analizy, znakomita umiejętność selekcjonowania i integrowania informacji z tekstów naukowych, bardzo dobra umiejętność formułowania poprawnych pragmatycznie i logicznie argumentów, bardzo dobre kompetencje społeczne w zakresie moderowania dyskusji

dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra znajomość pojęć i metod z pragmatyki językoznawczej wykorzystywanych do analizy tekstów medialnych, dobra umiejętność zastosowania modeli i teorii pragmatycznych do analizy dyskursu perswazyjnego, dobra umiejętność formułowania samodzielnych wniosków po przeprowadzeniu analizy, dobra umiejętność selekcjonowania i integrowania informacji z tekstów naukowych, dobra umiejętność formułowania poprawnych pragmatycznie i logicznie argumentów, dobre kompetencje społeczne w zakresie moderowania dyskusji

dobry (db; 4,0): dobra znajomość pojęć i metod z pragmatyki językoznawczej wykorzystywanych do analizy tekstów medialnych, dobra umiejętność zastosowania modeli i teorii pragmatycznych do analizy dyskursu perswazyjnego, dobra umiejętność formułowania samodzielnych wniosków po przeprowadzeniu analizy, dobra umiejętność selekcjonowania i integrowania informacji z tekstów naukowych,dobra umiejętność formułowania poprawnych pragmatycznie i logicznie argumentów, popełnianie okazjonalnych błędów

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość pojęć i metod z pragmatyki językoznawczej wykorzystywanych do analizy tekstów medialnych, ale ze znacznymi niedociągnięciami, zadowalająca umiejętność zastosowania modeli i teorii pragmatycznych do analizy dyskursu perswazyjnego, ale ze znacznymi niedociągnięciami,zadowalająca umiejętność formułowania samodzielnych wniosków po przeprowadzeniu analizy, zadowalająca umiejętność selekcjonowania informacji z tekstów naukowych

dostateczny (dst; 3,0): .zadowalająca znajomość pojęć i metod z pragmatyki językoznawczej wykorzystywanych do analizy tekstów medialnych, zadowalająca umiejętność zastosowania modeli i teorii pragmatycznych do analizy dyskursu perswazyjnego, ale z licznymi błędami,słaba umiejętność formułowania samodzielnych wniosków po przeprowadzeniu analizy, słaba umiejętność integrowania informacji z tekstów naukowych

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość pojęć i metod z pragmatyki językoznawczej wykorzystywanych do analizy tekstów medialnych, niezadowalająca umiejętność zastosowania modeli i teorii pragmatycznych do analizy dyskursu perswazyjnego, brak umiejętności formułowania samodzielnych wniosków po przeprowadzeniu analizy, brak umiejętności integrowania informacji z tekstów naukowych

Literatura

Brown, Keith (ed.). 2006. Encyclopedia of language and linguistics: Pragmatics Volume. Oxford: Elsevier. – wybrane artykuły naukowe dotyczące poszczególnych treści kształcenia z dziedziny pragmatyki i analizy dyskursu medialnego.
Bublitz, Wolfram, Christian Hoffmann (eds.). 2017. Pragmatics of Social Media. Berlin: De Gruyter Mouton.
Durant, Alan. 2010. Meaning in the Media : Discourse, Controversy and Debate. Cambridge: Cambridge University Press.
Eemeren, Frans H. van, Rob Grootendorst, Sally Jackson and Scott Jacobs. 1993. Reconstructing Argumentative Discourse. Tucaloosa: University of Alabama Press.
Eemeren, Frans H. van, Rob Grootendorst and Francisca A. Snoeck Henkemans. 2002. Argumentation: Analysis, Evaluation, Presentation. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Halmari Helena and Tuija Virtanen. 2005. Persuasion across genres: A linguistic approach. Amsterdam: John Benjamins.
Herbig, Art, Andrew F. Herrmann, Adam W Tyma (eds.). 2015. Beyond New Media : Discourse and Critique in a Polymediated Age. Lanham: Lexington Books.
Gass, Robert H. and John S.Seiter. 2014. Persuasion: Social Influence and Compliance. New York: Routledge.
McQuail, Dennis. 2005. McQuail's mass communication theory. London: Sage Publications.
O’Keefe, Daniel J. 2002. Persuasion: theory and research. Thousand Oaks: Sage.
Perloff, Richard M. 2010. The Dynamics of Persuasion: Communication and Attitudes in the 21st Century. New York: Routledge.
Petty, Richard, ‎T. M. Ostrom, ‎T. C. Brock. 2014 (the updated version). Cognitive Responses in Persuasion. New York: Taylor and Francis Group.
Reardon, Kathleen Kelley. 1991. Persuasion in practice. London: Sage Publications.
Stiff, James B. and Paul A.Mongeau. 2016. Persuasive communication. New York:The Guilford Press.
Walton, Douglas. 2007. Media argumentation: dialectic, persuasion, and rhetoric. New York: Cambridge University Press.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 15-PWM-JIK-11 w USOSweb