Linguistic theory: Phonetics and phonology 1 15-LT-PHAPH1-EL-11
Tresci kształcenia:
1. Umiejscowienie fonologii i fonetyki jako dziedzin w językoznawstwie ogólnym, skontrastowanie obydwóch dziedzin
2. Podstawowe zagadnienia w ramach fonologii
3. Wprowadzenie do anatomii i fizjologii aparatu mowy
4. Sklasyfikowanie systemu segmentalnego jęz. ang.
5. Szczegółowy artykulacyjny opis spółgłosek i samogłosek jęz. ang.
6. Omówienie procesów ko-artykulacyjnych, rodzajów artykulacji oraz mechanizmów przepływu powietrza w jęz. ang.
7. Opis procesów alofonicznych i fonostylistycznych w jęz. ang.
8. Wprowadzenie do cech prozodycznych jęz. ang; akcentu wyrazowego, rytmu i intonacji
9. Omówienie struktury sylaby i fonotaktyki jęz. ang.
10. Transkrypcja fonemiczna i fonetyczna jęz. ang. zgodna z międzynarodowym alfabetem fonetycznym IPA
11. Wariantywność jęz. angielskiego
12. Skontrastowanie wybranych zagadnień (poz. 4-12) w jęz. polskim
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
- zna miejsce i znaczenie fonologii oraz fonetyki w relacji do innych gałęzi językoznawstwa, oraz specyfikę przedmiotową,
- potrafi wyłuszczyć zagadnienia ogólne będące przedmiotem fonetyki i fonologii jęz. angielskiego,
- rozumie treść, formę i funkcje podstawowej terminologii z zakresu fonetyki i fonologii i potrafi się nią posługiwać,
- nabywa umiejętności właściwego korzystania ze zdobytej wiedzy przedmiotowej w celu formułowania uogólnień i porównań,
- potrafi skutecznie posługiwać się zdobytą wiedzą teoretyczną na praktycznych zajęciach z fonetyki angielskiej,
- potrafi analizować podstawowe zjawiska językowe w zakresie fonologii,
- ma umiejętność komunikowania się z użyciem specjalistycznej terminologii.
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
Ocena aktywnego udziału w zajęciach; ocena umiejętności powołania się na swoje doświadczenie językowe; umiejętność powołania się na wcześniej zdobytą wiedzę i skontrastowanie języków; test końcowy.
Kryteria oceniania:
bardzo dobry (bdb; 5,0): student bardzo dobrze zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze, zna gałęzie dyscyplin i rozumie dynamikę ich rozwoju, bardzo dobrze opanował terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym
dobry plus (+db; 4,5): student bardzo dobrze zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze, zna gałęzie dyscyplin oraz metody badawcze, rozumie dynamikę ich rozwoju, bardzo dobrze opanował terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym, lecz popełnia drobne błędy
dobry (db; 4,0): student dobrze zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze, zna gałęzie dyscyplin oraz metody badawcze, rozumie dynamikę ich rozwoju, bardzo dobrze opanował terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym w stopniu zadowalającym, lecz popełnia okazjonalne błędy
dostateczny plus (+dst; 3,5): student zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze w stopniu podstawowym, zna gałęzie dyscyplin oraz metody badawcze, opanował terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym w stopniu zadowalającym, lecz popełnia błędy
dostateczny (dst; 3,0): student zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze w stopniu podstawowym, zna gałęzie dyscyplin oraz umie wymienić metody badawcze, opanował podstawową terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym w stopniu podstawowym, lecz popełnia błędy
niedostateczny (ndst; 2,0): student nie zna lub nie rozumie zagadnień literaturoznawczych i kulturoznawczych, nie zna gałęzi dyscyplin oraz metod badawczych, nie opanował podstawowej terminologii dyscyplin i nie umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym bez rażących błędów.
Literatura
- Ashby, M. & J. Maidment. 2005. Introducing Phonetic Science. Cambridge: CUP.
- Collins, B. & I. Mees. 2003. Practical Phonetics and Phonology: a resource book for students. London, New York: Routledge.
- Cruttenden, A. 2014. Gimson’s Pronunciation of English. London: Arnold.
- Garcia Lecumberri, M.L. & J. Maidment. 2000. English Transcription Course. Arnold, New York: OUP.
- Jassem, W. 2003. Polish. Journal of the International Phonetic Association 33,103–107.
- Jones, D. 2003. Cambridge English pronouncing dictionary. 16th edition by Peter Roach, James Hartman and Jane Setter. Cambridge: Cambridge University Press. [with CD-ROM]
- Ladefoged, P. 2001. A Course in Phonetics. 4th edition. Philadelphia: Harcourt Brace College Publishers.
- Roach, P. 2004. English Phonetics and Phonology. 3rd edition. CUP.
- Roach, P. 2006. English phonetics and phonology: A practical course. Cambridge: CUP.
- Sobkowiak, W. 2001. English phonetics for Poles: A resource book for learners and teachers. 2nd edition. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
- Wells, J. C. 2009. Longman Pronunciation Dictionary. 3rd edition. London: Pearson Education.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: