Językoznawstwo kliniczne 15-JKL-KJS-11
Treści kształcenia:
1. Podstawowe zagadnienia z zakresu językoznawstwa klinicznego
2. Dysleksja
3. Zaburzenia języka i mowy w spektrum autyzmu
4. Zaburzenia języka i mowy w zespole Williamsa
5. Specyficzne zaburzenie językowe
6. Zaburzenia języka i mowy w schizofrenii i psychozie
7. Nabyte zaburzenia czytania
8. Nabyte zaburzenia pisania
9. Afazja
10. Afazja w dwujęzyczności
11. Neuropragmatyka
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
1. wymienić podstawowe cechy poszczególnych zaburzeń językowych
2. omówić etiologię poszczególnych zaburzeń językowych
3. omówić podstawowe zagadnienia związane z neurobiologicznymi podstawami wybranych zaburzeń językowych
4. rozpoznać poszczególne zaburzenia językowe w oparciu o przykłady
5. wymienić i opisać podstawowe metody wspomagające komunikację w zaburzeniach językowych
6. wymienić i opisać podstawowe metody terapii zaburzeń językowych
7. zinterpretować wyniki badań dotyczących zaburzeń językowych
8. współpracować w grupie w celu krytycznej oceny analizowanych treści: omówienia hipotezy, metody badawczej oraz wyników w omawianych artykułach, omówienia treści zawartej w poszczególnych rozdziałach podręcznika
9. podjąć merytoryczną dyskusję, skrytykować wystąpienia innych, odpowiedzieć na krytykę własnych argumentów
Kryteria oceniania
Ocena prezentacji, ocena ustna udziału w dyskusji
Testy z opanowania omawianej wiedzy
Egzamin (po ukończeniu kursu)
Kryteria oceniania:
bardzo dobry (bdb; 5,0): student bardzo dobrze zna i rozumie zagadnienia dotyczące językoznawstwa klinicznego, bardzo dobrze opanował terminologię i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym
dobry plus (+db; 4,5): student bardzo dobrze zna i rozumie zagadnienia dotyczące językoznawstwa klinicznego, bardzo dobrze opanował terminologię i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym, lecz popełnia drobne błędy
dobry (db; 4,0): student dobrze zna i rozumie zagadnienia dotyczące językoznawstwa klinicznego, dobrze opanował terminologię i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym, lecz popełnia okazjonalne błędy
dostateczny plus (+dst; 3,5): student zna i rozumie zagadnienia dotyczące językoznawstwa klinicznego w stopniu podstawowym, opanował terminologię i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym, lecz popełnia błędy
dostateczny (dst; 3,0): student zna i rozumie zagadnienia dotyczące językoznawstwa klinicznego w stopniu podstawowym, opanował terminologię i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym w stopniu podstawowym, lecz popełnia błędy
niedostateczny (ndst; 2,0): student nie zna i nie rozumie zagadnień dotyczących językoznawstwa klinicznego, nie opanował terminologii i nie umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym bez popełniania rażących błędów
Literatura
Boeckx, C. et al. (eds.). 2012. Language form a biological point of view: Current issues in biolinguistics. Cambridge: Cambridge Scholars Publishing.
Cummings, L. 2008. Clinical Linguistics. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Faust, M.(ed.). 2012. The Handbook of Neuropsychology of Language. Chichester : Wiley-Blackwell.
Ingram, J.C.L. 2007. Neurolinguistics. An Introduction to Spoken Language Processing and its disorders. Cambridge: Cambridge University Press.
Paradis, M. 1995. Aspects of bilingual aphasia. Oxford, Pergamon Press.
Rapp, B. 2001. What deficits reveal about the human mind: A handbook of cognitive neuropsychology. Philadelphia: Psychology Press.
Stemmer, B. and H.A. Whitaker. 2008. Handbook of Neurolinguistics. San Diego: Academic Press.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: