Komunikowanie polityczne 14-PPN2OKPO11

1. Teoretyczne podstawy komunikowania politycznego
2. Media w komunikowaniu politycznym
3. Mediatyzacja polityki i komunikowania politycznego
4. Rekonstrukcja rzeczywistości politycznej w mediach: framing, praming, agenda setting, tabloidyzacja
5. Profesjonalizacja komunikowania politycznego
6. Zintegrowania komunikacja marketingowa w polityce: public relations i reklama
7. Strategie komunikacyjne podmiotów politycznych
8. Personalizacja i prywatyzacja komunikowania politycznego
9. Kultura popularna i polityka

Cele kształcenia

1. Zdobycie wiedzy teoretycznej na temat komunikacji politycznej 2. Określenie czynników wpływających na efektywność komunikacji politycznej 3. Pokazanie złożoności i wieloaspektowości procesu komunikacji politycznej 4. Zaznajomienie z siatką pojęciową umożliwiającą precyzyjny opis procesu komunikowania politycznego 5. Zdobycie praktycznej wiedzy potrzebnej do zarządzania komunikacją polityczną

Kierunek studiów

politologia

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Metody podające, problemowe, aktywizujące, projektowa

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

podstawowa wiedza z zakresu komunikowania i wiedzy o społeczeństwie

Koordynatorzy przedmiotu

Dorota Piontek

Efekty kształcenia

wiedza:
1. ma pogłębioną wiedzę o relacjach między uczestnikami życia politycznego i kategoriach więzi społecznych w wymiarze krajowym, regionalnym i światowym
2. zna w sposób pogłębiony wybrane metody i narzędzia opisu, analizowania, oceniania i prognozowania życia politycznego, w tym techniki pozyskiwania danych, modelowania struktur politycznych i procesów w nich zachodzących, a także identyfikowania rządzących nimi prawidłowości
3. ma pogłębioną wiedzę o roli mediów w polityce, działań promocyjno- reklamowych oraz pogłębioną wiedzę o metodach diagnozowania potrzeb w tym zakresie
umiejętności:
1. potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną do opisu i analizowania przyczyn i przebiegu procesów i zjawisk politycznych oraz potrafi formułować własne opinie i krytycznie dobierać dane i metody analiz
2. potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg procesów i zjawisk politycznych, formułować własne opinie na ten temat oraz stawiać proste hipotezy badawcze i je weryfikować
3. potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje istotne w działalności publicznej z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy
kompetencje społeczne:
1. jest przygotowany do pracy w organach administracji publicznej, ośrodkach analiz politologicznych, wykonywania funkcji eksperta i doradcy oraz komentatora życia politycznego
2. jest przygotowany do zarządzania informacją w sferze publicznej

Kryteria oceniania

oceny formujące:
1.Kontrola obecności na zajęciach
2. Ocena ciągła na podstawie aktywności na zajęciach
3. Esej naukowy na wybrany temat
ocena podsumowująca:
Egzamin pisemny opisowo-problemowy

Praktyki zawodowe

nie dotyczy

Literatura

Dobek-Ostrowska B. (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa: PWN.
McNair B. (1998), Wprowadzenie do komunikowania politycznego. Poznań: Wyd. WSNHiD..
Michalczyk S. (2005), Komunikowanie polityczne. Katowice: Śląsk.
Piontek D. (2011), Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloidyzacja informacji o polityce. Poznań: Wyd. WNPiD..
Kolczyński M. (2007), Strategie komunikowania politycznego, Katowice: Wyd. UŚ.
Mazur M. (2015), Polityka z twarzą. Personalizacja parlamentarnych kampanii wyborczych w Polsce w latach 1993—2011. Katowice: Wyd. UŚ.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 14-PPN2OKPO11 w USOSweb