Teoria komunikowania masowego 14-DPN2OTKO11
1. definicje komunikowania masowego
2. główne epoki w teorii komunikowania masowego:
3. cztery typy teorii mediów: normatywne, nauk społecznych, operacjonalne, zdroworozsądkowe; teorie socjocentryczne i mediocentryczne
4. teorie normatywne
5. teorie nauk społecznych: postpozytywistyczna, hermeneutyczna, krytyczna; teoria normatywna
6. społeczeństwo masowe i kultura masowa:
7. teoria ograniczonych efektów mediów
8. krytyczne i kulturowe teorie komunikowania masowego
9. publiczność w komunikowaniu masowym
10. nowe media w komunikowaniu masowym
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
wiedza:
ma pogłębioną wiedzę o roli mediów i komunikowania masowego w funkcjonowaniu grupy społecznej, państwa i wspólnoty międzynarodowej oraz o ich historycznej ewolucji
ma pogłębioną wiedzę o uwarunkowaniach zmian w komunikowaniu społecznym oraz zna rządzące tymi zmianami prawidłowości
ma rozszerzoną wiedzę o różnych rodzajach struktur i instytucji społecznych oraz pogłębioną w odniesieniu do organizacji i instytucji funkcjonujących w systemie komunikowania społecznego
umiejętności:
potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg procesów i zjawisk zachodzących w komunikacji masowej, formułować własne opinie na ten temat oraz stawiać proste hipotezy badawcze oraz je weryfikować
posiada umiejętność rozumienia i analizowania procesów społecznych, rozszerzoną o umiejętność pogłębionej teoretycznie oceny tych zjawisk z zastosowaniem metod badawczych właściwych dla nauk o mediach
kompetencje społeczne:
rozumie znaczenie procedur ewaluacyjnych w organizacji lub instytucji funkcjonującej w systemie komunikowania społecznego, pozostającej w zainteresowaniu studiowanej specjalności
rozumie potrzebę poszerzania i aktualizowania wiedzy, umiejętności oraz kompetencji przez całe życie oraz jest przekonany do konieczności uczenia się innych osób
Kryteria oceniania
oceny formujące:
1.Kontrola obecności na zajęciach
2. Ocena ciągła na podstawie aktywności na zajęciach
3. Esej naukowy na wybrany temat
ocena podsumowująca:
Egzamin pisemny opisowo-problemowy
Literatura
Baran S., Davis D., (2007), Teorie komunikowania masowego, Kraków: Wyd. UJ
McQuail D., (2006), Teoria komunikowania masowego, Warszawa: PWN
McQuail D., (2002), McQuail’s Reader in Mass Communication Theory, London: SAGE
Goban-Klas T., (2000), Media i komunikowanie masowe, Warszawa: PWN
Strinati D., (1998), Wprowadzenie do kultury popularnej, Poznań: Zysk i Sp.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: